קהילה יהודים משיחיים

Moed (wyznaczony czas)  jakim jest Jom Kipur (Dzień Przebłagania lub Pojednania) jest największym liturgicznym wydarzeniem w cyklu całego biblijnego kalendarza. W tym to właśnie dniu podczas, gdy stała jeszcze w Jeruszalajim Beit HaMikdasz (Świątynia), w tym a nie innym dniu Kohen Hagadol (Arcykapłan lub wielki kapłan) wchodził do Miejsca Najświętszego, aby dokonać przebłagania.  Wajikra (III Moj.) 16. 

 

„(3) Oto jak Aaron będzie wchodzić do Miejsca Najświętszego: weźmie młodego cielca na ofiarę przebłagalną i barana na ofiarę całopalną. (4) Ubierze się w tunikę świętą, lnianą, i w spodnie lniane, przepasze się pasem lnianym, włoży na głowę tiarę lnianą – to są święte szaty. Wykąpie ciało w wodzie i ubierze się w te szaty. (5) Od społeczności Izraelitów weźmie dwa kozły na ofiarę przebłagalną i jednego barana na ofiarę całopalną. (6) Potem Aaron przyprowadzi cielca na ofiarę przebłagalną za siebie samego i dokona przebłagania za siebie i za swój dom. (7) Weźmie dwa kozły i postawi je przed JHŁH, przed wejściem do Namiotu Spotkania. (8) Następnie Aaron rzuci losy o dwa kozły, jeden los dla JHŁH, drugi dla Azazela.” B.T 

W tym wielkim dniu miały miejsce dwa bardzo ważne wydarzenia. Pierwszym było oczyszczenie przybytku, kohenów (kapłanów) i ludu Izraela. Drugim zaś bardzo dramatycznym punktem tego moed było wysłanie kozła dla Azazela.

 

 

 

 

U nas w Judaiźmie Mesjańskim podobnie jak w tradycyjnym Judaiźmie ten dzień jest dniem ścisłego postu i modlitw. Wajikra 16:31 podaje nam, że ten dzień jest nazwany również „Szabat Szabaton”, co znaczy „Szabatowym odpoczynkiem (Szabatem)”.  Dodatkowo w Wajikra (III Moj) 23:30 odnośnie tego dnia czytamy: 

 

„(30) Każdego człowieka, który będzie pracował tego dnia, wytracę spośród jego ludu.” B.T 

 

Jom Kipur jest największym z Szabatów, dlatego też jest najbardziej rygorystycznie przestrzegany. Do dziś dnia w tradycyjnym Judaizmie wierzy się pomimo, że nie mogą oni składać ofiary przebłagania w tym dniu, że właśnie w tym dniu Elohejnu (nasz Bóg) oczyści ich z wszystkich grzechów popełnionych przez cały ostatni rok i pozwoli im na nowy początek. W tradycyjnym Judaiźmie nastąpiła teologia zastąpienia, gdzie teszuwę (upamiętanie się) z grzechów w tym okresie czasu uznaje się na równi z ofiarą przebłagania, którą należało składać w Jom Kipur. Ba, w niektórych środowiskach Jehudim posunięto się jeszcze dalej i zaczęto symbolicznie (w zastępstwie) ofiarować koguta lub kurę na Jom Kipur, o których nie ma wzmianki w Torze, żeby były wymienione w plejadzie zwierząt wskazanych do ofiarowania, nie tylko w Jom Kipur, ale także w żaden inny dzień roku. Pomijając oczywiście ten fakt, że ofiarę pojednania nie można było oddać nigdzie indziej jak tylko w Beit Hamikdasz i dokonać jej mógł tylko pomazany (Maszijach) Kohen Hagadol. 

 

W kręgach Chrześcijańskich zaś uważa się, że Jom Kipur został wypełniony przez Jeszua na krzyżu, gdzie On wziął wszystkie grzechy ludzkie na siebie i tam na tym krzyżu je usunął i w ten sposób wypełnił Dzień Pojednania. Jednym z tradycyjnych wersów, które mogą potwierdzić taką teologię jest fragment z Drugiego Listu Szaula do Wspólnoty Mesjańskiej w Koryncie 5

 

„(17) Jeżeli więc ktoś pozostaje w Maszijach, jest nowym stworzeniem. To, co dawne, minęło, a oto wszystko stało się nowe. (18) Wszystko zaś to pochodzi od Boga, który pojednał nas z sobą przez Maszijach i zlecił na posługę jednania. (19) Albowiem w Maszijach Bóg jednał z sobą świat, nie poczytując ludziom ich grzechów, nam zaś przekazując słowo jednania.” B.T 

 

Zatem biorąc pod uwagę takie Chrześcijańskie tłumaczenie kwestii Dnia Pojednania to zbędne jest, aby obchodzić Jom Kipur, albowiem już wszystko się wypełniło w Jeszua HaMaszijach na krzyżu.

 

Takie myślenie jest jednak  błędne jak też to, które pojawiło się w tradycyjnym Judaiźmie, że kogutem lub kurą można zastąpić ofiarę przebłagania.

 

Trzymając się teologii Chrześcijaństwa należy tu przyznać, że  jest prawdą, że nasz Elohim (Bóg) pojednał ze sobą tych ludzi, którzy trwają w Jeszua HaMaszijach, albo inaczej mówiąc, którzy naśladują Jeszua HaMaszijach. Tyle tylko, że to pojednanie nie jest wypełnieniem moed Jom Kipur czyli Dnia Przebłagania. Nie można uznać tego, że wypełnienie mesjańskich proroctw na Pesach (Paschę) wypełniło wszystkie moadim (wyznaczone czasy lub inaczej święta). Każde z biblijnych moadim są jak to Szaul (Paweł) powiedział w Liście do Wspólnoty Mesjańskiej w Kolosach 2:17, że one są:  „rzeczywistością rzeczy przyszłych ciała HaMaszijach”. (Zobacz opis do tego wersu w B.T, który dobrze wskazuje jak ten wers należy tłumaczyć). Inaczej mówiąc, to tak jak cień, który wskazuje na tego człowieka, który go daje, gdy on stoi w dającym blask świetle, tak też jest z ciałem HaMaszijach,  które jeśli trwa w Jego nauce to wówczas te moadim stają się rzeczywistością tego ciała i tego co ma nastąpić w przyszłości itd. 

 

Przyjacielu i przyjaciółko zapytasz się więc zatem jaka jest ta rzeczywistość Jom Kipur w ciele Jeszua HaMaszijach? Otóż, jak już na początku wspomniałem wypełnieniem tego moed jest to, co było tylko cieniem rzeczywistości w służbie Kohena Hagadol (Arcykapłana), a co wskazywało na rzeczywistą służbę Jeszua HaMaszijach w niebiańskiej Beit HaMikdasz.

 

Ojcowie Kościoła Katolickiego od II wieku odłączając się od, i odrzucając Judaizm Mesjański wprowadzili zastępczą teologię. Teologicznie mówiąc odcinając się od Tanach (S.T) i od proroctw mesjańskich  w nim  zawartych utworzyli nowa teologię, która zaprzecza poselstwu Besory (Dobrej Nowiny) i zaprzecza rzeczywistości przykładu do naśladowania dla talmidim (uczniów) Jeszua HaMaszijach. W ten sposób czyniąc z Jeszua HaMaszijach, który w perfekcyjny sposób zademonstrował wszystkim pokoleniom ludu Bożego jak chodzić z Ojcem w posłuszeństwie i w wierze, uczynili  Go według greckiego myślenia innym człowiekiem o nowym imieniu Jezusa Chrystusa, który poprzez Swoją śmierć na krzyżu zniszczył swój własny obraz do naśladowania i wprowadzili teologię wyznania zamiast naśladowania.

 

Gdy przyjrzymy się bliżej pismom B’rit Chadasza (N.T) to jasno w nich widać, że zachowywanie tego moed Jom Kipur było nadal ważne w I wieku dla talmidim, którzy byli w wierze Judeo-Mesjańskiej, czy to Jehudim (Żydów) czy też z Goim (z Narodów).   

 

Zapytasz więc: Jaka jest różnica pomiędzy ofiarą Jeszua HaMaszijach z Pesach a ofiarą w Jom Kipur?

 

Po pierwsze ofiara Jeszua w Pesach jednoczy osobę wierząca w Jeszua z Jahłe Elohejnu w ten sposób, że każdy kto się upamiętał czyli uczynił teszuwę i twilę czyli zanurzenie się w wodzie mówimy tu względem grzechów, które do tej pory czynił względem micwot z Tory to jego/jej grzechy zostały mu/jej wybaczone. Wybaczenie to daje takiej osobie dostęp do Ojca, który poprzez Ruach HaKodesz (Ducha Św.) jest obecny w życiu danej osoby  i niesie obietnice życia wiecznego.

 

Cóż więc szczególnego działo się w Jom Kipur? Otóż tak jak w ziemskiej Beit HaMikdasz tak też jest w niebiańskiej. Tak jak do ziemskiej wnoszono symbolicznie rejestr grzechów poprzez krew cielców składanych na ofiarę za grzechy, tak też do dziś dnia każdy nasz grzech czy to w słowie, czy też w myśli lub w uczynku jest rejestrowany w zwojach w niebie. A wiemy, że są tam różne księgi. Wiemy też, że sąd odbędzie się na podstawie tego co w nich będzie napisane o nas. Adonaj Jeszua HaMaszijach tak powiedział w tym temacie w Besorze Johanana, gdy mówił o zmartwychwstaniu: 

 

„(29) a ci, którzy pełnili dobre czyny, pójdą na zmartwychwstanie życia; ci, którzy pełnili złe czyny – na zmartwychwstanie potępienia.” B.T 

 

Jak widzimy to czyny nasze będą położone na szale życia wiecznego. Przyjacielu i przyjaciółko jakie są twoje czyny, które są zapisane w księgach niebiańskich?

Otóż tam zapisane są te dobre i te złe! Te, które są ci wybaczone i te, które nie, z których się nie upamiętałeś. Każdy grzech czy to w wierze w Jeszua HaMaszijach czy tez nie jest zapisany w niebie. I jeśli nie jest on przebłagany krwią Jeszua HaMaszijach, to nie może być ci odpuszczony i będzie  on przeciwko tobie na dzień sądu. Podobnie jak to było w ziemskiej Beit Hamikdasz (Świątyni), jeśli ktoś zgrzeszył i nie upamiętał się od grzeszenia i  nie przyszedł, aby złożyć ofiary za grzechy, to dany grzech był przeciwko danej osobie.

 

Gdy zaś nastąpiła teszuwa (upamiętanie się) i gdy nałożono ręce na zastępczą ofiarę w postaci zwierząt, to wówczas ten grzech symbolicznie był przenoszony na te ofiarę. W ten sposób grzech był im odpuszczony ponieważ kara za grzech spadła na to ofiarne zwierzę, które było składane w zastępstwie. Później krew tych zwierząt była wnoszona do miejsca świętego, aby tam dokonać przebłagania za dane grzechy, które wyznała dana osoba.  

 

Grzech był wybaczony i zarejestrowany, że został wybaczony na podstawie wiary, jaką miał dany człowiek, że Elohejnu przyjmie tę ofiarę w zastępstwie za życie danej osoby. Zobacz Rzym 3:30

 

Cóż wiec się działo, gdy Izraelici zaniechali teszuwy i składania ofiar za grzechy……… kary za grzechy spadły na nich bezpośrednio. Czy to w postaci zarazy, głodu, czy też wojny.

 

Zauważ, że Izraelici pomimo wielkiego przelewu krwi z rąk Babilończyków musieli odpokutować 70 lat niewoli w Babilonie za to, że ziemia Izraelska nie otrzymała 70 lat szabatowych  – odpoczynku od uprawy.

 

Ten sam Elohim, który nakazał Izraelitom karać przelewem krwi Kananejczyków za ich grzechy i odebrać im ich ziemie, tym razem w tej samej ziemi pokarał przelewem krwi tych, którzy dawniej wykonali Jego wyroki na Kananejczykach.

 

Przyjacielu i przyjaciółko Elohim się nie zmienia. On szuka na ziemi ludu, który będzie mu ludem kapłańskim i będzie nie tylko nauczał jego świętości ale też tak żył.

 

Plan zbawienia zaś nie może się zakończyć, jeśli nie zakończy się do końca sprawa grzechu i grzeszników. Dlatego z łaski swej nasz niebiański Ojciec posłał swego Syna, aby On stal się ofiarą za grzech w zastępstwie za tych, którzy się upamiętają czyli uczynią teszuwę. Inaczej mówiąc jeśli by nie uczynili teszuwy, to uczyniliby Jeszua HaMaszijach sługą grzechu, wierząc w niego i dobrowolnie grzesząc. Zobacz co o tym pisze Szaul w Liście do Wspólnoty Mesjańskiej w Galacji 2: 

 

„(17) A jeśli szukając usprawiedliwienia w HaMaszijach i my sami okazaliśmy się grzesznikami, to czy HaMaszijach jest sługą grzechu? Z pewnością nie.”  B.W 

 

Adonaj Jeszua przyszedł, aby zniweczyć grzech, a nie aby pozwolić w Jego imieniu żyć w grzechu! Tak to dzięki ofierze Adonaj Jeszua, którą On złożył wypełniając Pesach, każdy kto uczynił teszuwę i wyznał Jego Imię, będzie odkupiony. Jego krew jest znacznie lepsza niż krew kozłów i cielców i nie trzeba jej składać codziennie, ale została złożona raz i na zawsze. Hallelujah!

 

W Jom Kipur dokonywano oczyszczenia Beit HaMikdasz z zapisu wszystkich grzechów i nieczystości jakie popełniali Izraelici. Tych, które były odpuszczone i tych, które nie były odpuszczone. Dlatego napisane jest w Wajikra 16: 

 

„(33) Dokona on przebłagania nad przenajświętszym miejscem świątyni, nad Namiotem Zgromadzenia i ołtarzem, dokona też przebłagania za kapłanów i za cały lud zgromadzenia.” B.W 

 

W 2 Księdze Kronik 36:14 czytamy o ubolewaniu naszego Ojca nad zanieczyszczniem Jego Beit HaMikdasz,  jak doszło do kary za bezczeszczenie Beit Hamikdasz. 

 

„(14) Również wszyscy naczelnicy Judy, kapłani i lud, mnożyli nieprawości, naśladując wszelkie obrzydliwości narodów pogańskich i bezczeszcząc świątynię, którą JHŁH poświęcił w Jerozolimie. (15) JHŁH, Elohim ich ojców, bez wytchnienia wysłał do nich swoich posłańców, albowiem litował się nad swym ludem i nad swym mieszkaniem. (16) Oni jednak szydzili z Bożych wysłanników, lekceważyli ich słowa i wyśmiewali się z Jego proroków, aż wzmógł się gniew JHŁH na swój naród do tego stopnia, iż nie było już ocalenia. (17) Sprowadził wtedy przeciw nim króla chaldejskiego, który wyciął mieczem ich młodzieńców wewnątrz świątyni i nie ulitował się ani nad młodzieńcem, ani nad dziewicą, ani nad starcem, ani nad siwą głową. Bóg wszystko oddał w jego ręce.” B.T 

 

My dziś dzięki naszej teszuwie i dzięki ofierze Jeszua HaMaszijach mamy również dostęp do Niebiańskiej Beit HaMikdasz. Tylko czy my czasem nie przynosimy tam takich samych nieczystości jak tamci?

 

Przyjacielu i przyjaciółko Tora podaje nam co może być grzechem (nieprawością), obrzydliwością i co może zbeszcześcić Beit HaMikdasz, tak że jeśli te grzechy i nieczystości uczynimy to my też nie będziemy mieli tam wstępu. 

 

W Jom Kipur pospolity lud nie mógł już przynosić ofiar za grzechy, w tym dniu Beit HaMikdasz i koheni a szczególnie Kohen Hagadol byli maksymalnie przygotowani w świętości na obrzędy związane z tym dniem, aby czasem samemu nie być wytraconym. Wajikra 23: 29 podaje nam: 

 

„Każdy zaś, kto się nie ukorzy w tym dniu, będzie wytracony ze swojego ludu.” B.W 

 

Zatem to, że grzechy danej osoby były wybaczone zanim nastał Jom Kipur nie zwalniało tej osoby, aby nie zachowywać rygorystycznie wymogi Jim Kipur raz w roku. Inaczej mówiąc osoba ta mogłaby być wyłączona spośród ludu. A to by oznaczało śmierć!

 

Oczyszczenie więc lub przebłaganie nad miejscem przenajświętszym wskazuj na to, że zapis grzechów, który tam się znajdował był uznawany jako zapis nieczystości, dlatego i ten zapis nieczystości musiał być przebłagany! To jest  dla nas wielka lekcja, albowiem pewnego dnia zapis naszych grzechów będzie musiał być usunięty z niebiańskiej Beit HaMikdasz.

 

I to właśnie jest głównym poselstwem na dzień Jom Kipur. Dlatego ten adwent  40 dni poprzedzający Jom Kipur jest tak ważny, aby w tych dniach zbadać swe serce przed Elohejnu i wobec bliźnich, aby na ten dzień nie pozostał choćby jeden grzech, który jest nam znany  i  aby nie został zapisany przeciwko nam, ale aby każdy z nich był przykryty krwią Jeszua HaMaszijach aż do czasu ich usunięcia z rejestru ksiąg w Niebie.

 

Jeszua HaMaszijach dokona tego, o czym pisze nam Johanan w Hahitgalut (Objawieniu) 20:

 

„Potem ujrzałem wielki biały tron i na nim Zasiadającego, od którego oblicza uciekła ziemia i niebo, a miejsca dla nich nie znaleziono. (12) I ujrzałem umarłych – wielkich i małych – stojących przed tronem, a otwarto księgi. I inną księgę otwarto, która jest księgą życia. I osądzono zmarłych z tego, co w księgach zapisano, według ich czynów. (13) I morze wydało zmarłych, co w nim byli, i Śmierć, i Otchłań wydały zmarłych, co w nich byli, i każdy został osądzony według swoich czynów. (14) A Śmierć i Otchłań wrzucono do jeziora ognia. To jest śmierć druga – jezioro ognia. (15) Jeśli się ktoś nie znalazł zapisany w księdze życia, został wrzucony do jeziora ognia.” B.T 

 

Przyjacielu i przyjaciółko na ten dzień czeka cala ludzkość; ta która jest odkupiona i ta, która odkupienia w Jeszua HaMaszijach nie przyjęła. Ta, która przyjęła zwiedzenie i nie uczyniła teszuwy, i ta która ją uczyniła. Johanan w Objawieniu 20:10 pisze o tym, że to właśnie moce ciemności przygotowały wielkie zwiedzenie dla ludu Bożego.

  

„A diabła, który ich zwodzi, wrzucono do jeziora ognia i siarki, tam gdzie są Bestia i Fałszywy Prorok. I będą cierpieć katusze we dnie i w nocy na wieki wieków.” B.T 

 

Adonaj w tym dniu osądzi każdego z nas, a nasze grzechy będą bądź przykryte  lub nie w zależności od tego, czy uczynimy teszuwę i czy upokorzymy się w tym dniu czy też nie oraz czy nasze grzechy będą świadczyć przeciwko nam czy też nie. Zbawienie zatem w Jeszua HaMaszijach zakończy się nie na podstawie wiary, ale na podstawie uczynków. Wiara zaś w Jeszua HaMaszijach pozwala nam, aby nasze grzechy mogły być przykryte Jego krwią do dnia ostatecznego. W tym objawiła się nam prawdziwie Łaska naszego Elohim. 

 

Elohejnu (nasz Ojciec) dał nam cykl Jego moadim, abyśmy przygotowali się jak najlepiej na ten dzień ostateczny. Abyśmy co roku przychodzili przed  Jego tron przeżywając to, co ma się stać pewnego dnia. Co roku na wiosnę i na jesień mamy nieustannie badać i oczyszczać nasze domy, serca i relacje miedzyludzkie, aby ten dzień nas nie zaskoczył i nie postawił nas po lewej stronie, gdy nasz Adonaj przyjdzie na dzień sądu.

 

Dlatego Wajikra 16: 29 podaje nam te słowa „Wehajta Lachem Lechukat Olam” co znaczy: „Oto dla was ustawa wieczysta” B.T 

 

Przyjacielu i przyjaciółko dla upewnienia się, żebyś dobrze to zrozumiał przytoczę teraz cały ten wers, gdzie wyraźniej jest określone poselstwo tych słów: 

 

„(29) Oto dla was ustawa wieczysta: Dziesiątego dnia siódmego miesiąca będziecie pościć. Nie będziecie wykonywać żadnej pracy, ani tubylec, ani przybysz, który osiedlił się wśród was. (30) Bo tego dnia będzie za was dokonywane przebłaganie, aby oczyścić was od wszystkich grzechów. Przed Panem będziecie oczyszczeni. (31) Będzie to dla was święty szabat odpoczynku. Będziecie w tym dniu pościć. Jest to ustawa wieczysta.” B.T 

 

Zauważ, że słowa te odnoszą się nie tylko do Jehudim, ale także do tych z goim (narodów), którzy są pośród nich. W Jeszua HaMaszijach ty właśnie przyjacielu i przyjaciółko jesteś jednym spośród tych narodów pośród nas Jehudim. Albowiem B’rit Chadasza (Nowe Przymierze) zawarte jest tylko z Izraelem, a ty jesteś do niego wszczepiony lub wszczepiona. Zatem niech te słowa Wehajta Lachem Lechukat Olam upewnią cię o tym, co należy uczynić, aby się przygotować na ten dzień i aby go zachować w pobożności. Albowiem moc pobożności nie objawia się w pięknych słowach pieśni lecz w uczynkach, które zmieniają człowieka na podobieństwo Jeszua HaMaszijach. 

 

Na zakończenie jedna pieśń, która jest bardzo na czasie na ten dzień Jom Kipur i tu jest  polskie tłumaczenie tych słów (tłumaczenie własne).

 

 

 

Oto Baranek Boży,

 

Który poniósł grzech tego świata

 

Zmiłuj się nad nami Odkupicielu nasz Panie

 

Synu Boży, nasz Mesjaszu

 

Jeszua, Jeszua, kłaniamy się przed Tobą i przed Tobą oddajemy Ci cześć.

 

 

 

 

 

 

 

 

Mesjański Rabin

 

Eugeniusz Emet Banak