Tisz BeAw

 

Parsza Dewarim otwiera nam ostatnia księgę Tory. „Dewarim” (Słowa) to nie tylko nazwa pierwszej parszy, ale również hebrajska nazwa tej ostatniej księgi Pięcioksięgu. Biorąc pod uwagę czas, na jaki przypada czytanie tej księgi, a mianowicie to, że w każdym roku parsza ta przypada na tydzień, w którym jest Tisz Beaw, może powinniśmy zobaczyć co ma wspólnego ta parsza z wydarzeniami związanymi z Tisz Beaw i jaka jest w tym dla nas duchowa lekcja. I tak dla przykładu w parszy Dewarim 1:26 czytamy o odwiecznym problemie człowieka wobec jego Stwórcy:

  „(26) Lecz wy nie chcieliście tam pójść i zaczęliście się buntować przeciwko rozkazowi Jahłe, swego Boga.” Biblia w przekładzie Nowego Świata

 Treść wokół tego tekstu pokazuje nam jak Mosze przypomniał Izraelowi, o tym, że on zbuntował się przeciwko rozkazowi Elohejnu (naszemu Bogu), aby podbić ziemie Kanaanu.

 Według ustnej tradycji Mędrców Judaizmu Izrael odrzucił możliwość zdobycia erec Israel (ziemi Izraela) właśnie dziewiątego dnia piątego miesiąca, czyli w Tisz BeAw.

Mędrcy Judaizmu uczą w Taanim 4:6, że zaistniało aż pięć wydarzeń w historii Izraela w tym dniu, a największe cztery z nich to:

  1. Mosze wydał nakaz zawrócenia na pustynię zabraniając w ten sposób wejścia do Kanaanu

  2. Pierwsza Beit HaMikgasz (Świątynia) została zniszczona przez Babilończyków

  3. Druga Beit HaMikdasz została zniszczona przez Rzymian

  4. Podczas rewolucji pod przywództwem Bar Kochba Święte miasto Jeruszalajim zostało zaorane przez Hadriana. 

Skoro więc co roku właśnie w tym tygodniu, gdy przypada Tisz Beaw jest czytana parsza Dewarim to może jest w tym coś nad czym powinniśmy się zastanowić. A mianowicie jakie ma to dla nas znaczenie. Tradycyjnie w tym dniu każdy pości. Zatem czy my też powinniśmy pościć? Wielu ludzi, którzy wierzą w Jeszua HaMaszijach w świecie Chrześcijańskim ma problem, aby pościć w Jom Kipur (Dzień Pojednania), uważając go za nieważny, a co dopiero, gdy mowa o Tisz BeAw?

Zauważmy, że poszczenie w dziewiątym dniu piątego miesiąca było tradycją biblijną. Mówi o tym prorok Zachariasz.

Prorok mówi nam, że przybyła delegacja Jehudim z Betel do Jeruszalajim z pytaniem do proroka odnośnie poszczenia w tym dniu: Zachariasza 7:2–3 

„(2) Z Betel posłano Sar-Esera i Regem-Meleka z ich ludźmi, aby przebłagać JHŁH, (3) a kapłanów ze świątyni JHŁH Zastępów oraz proroków  zapytać:  Czy w piątym miesiącu powinienem trwać w smutku i postach, jak to czyniłem dotychczas, od wielu lat?” B.T

 To tak jak by ktoś dzisiaj chciał zadać takie pytanie prorokowi Zachariaszowi mówiąc: „Czy ja nie będąc Żydem i wierząc w Jezusa, będąc dobrym Chrześcijaninem, czy ja powinienem pościć w tym dniu?

Przyjacielu i przyjaciółko, jak Ty myślisz? Czy powinno się pościć czy też nie?

 Myślę, że masz już na to odpowiedź, ale ponieważ ja jej nie znam, to pozwól, że podzielę się z Tobą, jak my to rozumiemy w Judaizmie Mesjańskim. 

Zauważ, że Zachariasz 8:19 mówi o kilku dniach postu. Jeden z nich jest według nakazu z Tory (Jom Kipur – siódmy miesiąc), natomiast reszta tych dni postu poświęcona jest pamięci wydarzeń związanych z Jeruszalajim. 

„(19) Tak mówi JHŁH Zastępów: Post z czwartego, post z piątego, post z siódmego i post z dziesiątego miesiąca  niech się zamieni dla narodu judzkiego w radość, wesele i święto przyjemne. Ale miłujcie prawdę i pokój!” B.T  

Wydaje się, że to pytanie do proroka ma dość solidne uzasadnienie, ponieważ wszystkie te dni postu, oprócz tego w siódmym miesiącu były związane ze zniszczeniem Jeruszalajim  i pierwszej Beit Hamikdasz. Wydawałoby się rozsądnym zaprzestanie tych tradycyjnych postów zwłaszcza, że w tym czasie Beit Hamikdasz była już odbudowana.  Zatem pytanie z Zach 7:3 „Czy w piątym miesiącu powinienem trwać w smutku i postach, jak to czyniłem dotychczas, od wielu lat?” może mieć swoje uzasadnienie.  Gdy spojrzymy na odpowiedź zacytowaną powyżej z Biblii Tysiąclecia to wydawałoby się, że prorok już odwołał te dni postu mówiąc: „niech się zamieni” .

Ale w języku hebrajskim tak nie jest. Dobre tłumaczenie tego tekstu z Zach 8:19 jest w Przekładzie Nowego Świata: 

„(19) “Tak powiedział Jahłe Zastępów: ‘Post w miesiącu czwartym i post w miesiącu piątym, i post w miesiącu siódmym, i post w miesiącu dziesiątym  zamienią się dla domu Judy w radosne uniesienie i wesele, i dobre okresy świąteczne. Miłujcie więc prawdę i pokój’.”

 W tym tłumaczeniu, które jest najbardziej poprawne prorok wskazuje, że dopiero nadejdzie taki czas, że dni tego postu będą odwołane i zamienione w dni radości. Zanim to się jednak stanie prorok uczy nas, abyśmy miłowali prawdę i pokój. 

Czy zatem już teraz nadszedł czas, aby zamienić te dni postu na dni radości? Teraz po pierwszym przyjściu Jeszua HaMaszijach?

Otóż nasz Adon (Pan) dał nam odpowiedź, abyśmy ją znali. Jest ona w Besorze Mateusza 9:14-15, gdzie nasz Mistrz wyjaśnił swoim uczniom i nam, jaką postawę mamy mieć wobec postów, które były w tradycji Jehudim: 

„(14) Zbliżyli się wtedy doń uczniowie Johanana i zapytali: Dlaczego uczniowie Twoi nie poszczą, podczas gdy my podobnie jak faryzeusze zachowujemy liczne posty? (15) Jeszua odpowiedział: Czyż goście weselni mogą się smucić, dopóki pan młody jest jeszcze z nimi? Przyjdą dni, kiedy oblubieniec zostanie zabrany.  Wtedy będą pościć.” Biblia Warszawsko-Praska.

 Zatem, przyjacielu i przyjaciółko, dopóki Adonaj Jeszua  nie wróci mamy pościć według tradycji Jehudim. Tak Ty jak też, każdy kto jest wszczepiony do Jeszua HaMaszijach, jest również we wspólnocie Izraela. Zobacz List Szaula do wspólnoty mesjańskiej w Efezie 2:11-14

 „(11) Dlatego pamiętajcie, że niegdyś wy – poganie co do ciała, zwani “nieobrzezaniem” przez tych, którzy zowią się “obrzezaniem” od znaku dokonanego ręką na ciele – (12) w owym czasie byliście poza Mesjaszem,  obcy względem społeczności Izraela i  bez udziału w przymierzach obietnicy, nie mający nadziei ani Boga na tym świecie. (13) Ale teraz w Mesjaszu Jeszua wy, którzy niegdyś byliście daleko,staliście się bliscy przez krew Mesjasza. (14) On bowiem jest naszym pokojem. On, który obie części [ludzkości]  uczynił jednością, bo zburzył rozdzielający je mur – wrogość. W swym ciele”  B.T 

Tak więc, gdy zbliżamy się do Tisz BeAw nie buntujmy się przeciwko Torze i micwot (przykazaniom) naszego Elohejnu jak ci, którzy nie weszli do Ziemi Obiecanej, o których wspomina nam w naszej parszy Mosze. Ale idźmy raczej za przykładem Jeszua (Jozue) i Kaleba, którzy pomimo wielkiego sprzeciwu i obaw 10 szpiegów i tłumów ich wspierających, pozostało wiernymi micwot (przykazaniom) naszego Elohim.  My też pójdźmy za tym przykładem, choćby wielu się znalazło wokół ciebie i mówiło ci, że te dni postu ciebie nie obowiązują, to przypomnij im zacytowane już słowa Jeszua HaMaszijach i słowa Szaula i bądź wierny jak Jeszua i Kaleb.

Tisz BeAw jest pamiątką buntu i wielkich konsekwencji jakie spadły na tych, którzy poszli drogą buntu oraz konsekwencji, jakie spadły na ich potomków.

 

Mesjański Rabin

Eugeniusz Emet Banak.