Lifnej Adonaj
Moed Sukot jest znany pod wieloma nazwami. Jedną z nich jest „Z’man Simchatejnu”, co znaczy „Czas Naszej Radości”. Dlaczego czas naszej radości? Ponieważ w Wajikra (III Moj) 23:40 czytamy:
„Weźcie sobie pierwszego dnia owoce pięknych drzew, liście palmowe, gałązki gęstych drzew i wierzb nadrzecznych. Będziecie się weselić przed JHŁH, Bogiem waszym, przez siedem dni.” B.T
Gdy zwrócimy uwagę w Torze na te słowa, że mamy się weselić „przed Jahłeh”, co po hebrajsku brzmi „Lifnej Jahłeh”, to zobaczymy, że to określenie występuje w Torze w bardzo specyficznych sytuacjach, które z reguły odnoszą się do pewnych aktywności w Miszkanie (namiocie Zgromadzenia). I tak na przykład: Ofiary składane w Miszkanie były składane „Lifnej Jahłe” (Przed JHŁH); kohanim (kapłani) sprawowali swą służbę „Lifnej Jahłe”; w Szalosz Regalim to jest w trzy wyznaczone moadim (Wyznaczone święte czasy) każdy mężczyzna musiał pojawić się „Lifnej Jahłeh”.
Te i inne przykłady wskazują, że nasza radość ma wielkie znaczenie i zachowywanie tej micwy (przykazania) należy wziąć sobie do serca.
A teraz inny ważny aspekt: oddania składane w czasie Sukot. Zauważcie, że jeśli weźmiemy pod uwagę liczbę poszczególnych oddań jakie były składane w czasie tego moed, albo gdy weźmiemy pod uwagę liczbę wszystkich oddań razem to zauważymy, że każda z tych liczb jest podzielna przez liczbę siedem. I tak na przykład w czasie tego moed składano 70 byków, które według Mędrców Judaizmu były składane za 70 narodów, które powstały z rodziny Noego.
Co przez to chcę powiedzieć? Moed Sukot miał szczególne poselstwo względem Goim (Narodów).
Widać to jeszcze bardziej w proroctwach dotyczących wypełnienia się Sukot. Jednym ze szczególnych poselstw na ten moed jest to, że właśnie podczas tego moed urodził się Jeszua HaMaszijach i pisma B’rit Chadasza (Nowe Przymierze) mówią o tym dość wyraźnie. Ale to nie jest tematem tego artykułu. Tematem tego artykułu jest: jakie znaczenie ma Sukot dla tych narodów.
Według moich obserwacji Sukot ma znaczenie jakby „znaku posłuszeństwa goim względem Adonaj”. O co mi chodzi? Zaraz to pokażę. Zacznijmy może od tego, że Szaul (Paweł) rozumiał znaczenie tych słów dosłownie. Mówi on bowiem o tym dwa razy w Liście do Judeo-Mesjańskiej Wspólnoty w Rzymie. Przyjacielu i przyjaciółko, pozwól, że przytoczę tylko ten z rozdziału pierwszego 1 werset 5:
„przez którego dostąpiliśmy życzliwości nie zasłużonej i apostolstwa, aby ze względu na jego imię doszło do posłuszeństwa wiary wśród wszystkich narodów,” Biblia w Przekładzie Nowego Świata
Szaul rozumiał, że czas łaski i ich urzędu jaki sprawowali miał tylko jeden cel- aby „doszło do posłuszeństwa wiary wśród wszystkich narodów”. I to właśnie ten cel jest bardzo mocno widoczny w proroctwach dotyczących wypełnienia się moed Sukot.
Z historii pierwszych wieków wiemy, że „chrześcijaństwo” powstało na skutek odłączenia się wielkiej liczby Judeo-Mesjańskich Goim od Jehudim Mesjańskich. Dokładniej mówiąc powstał w ten sposób proto-katolicyzm, który rozwinął się pod nazwą Kościoła Rzymsko-Katolickiego, i który to stał się matką wszystkich kościołów chrześcijańskich.
Wraz z tymi zmianami pośród wielu wyznawców Jeszua stopniowo pojawił się zanik wprowadzania goim do posłuszeństwa wierze, która raz na zawsze została przekazana świętym.
Teraz, w naszych czasach widzimy jakby zwrot o 180 stopni i im bliżej drugiego przyjścia Jeszua HaMaszijach tym bardziej widzimy, że coraz więcej goim, a w tym i Polaków przyłączających się do Mesjańskich Jehudim adoptuje tę wiarę i stają się posłuszni wierze, którą wyznają, a którą też wyznawał Jeszua HaMaszijach i Talmidim (Uczniowie) po Nim.
To co obserwujemy na świecie w tych dniach, że następuje taki zwrot wierzących goim do korzeni ich Chrześcijaństwa, które są w Judaizmie Mesjańskim. To było nie do pomyślenia jeszcze na początku ubiegłego stulecia nawet wśród pastorów chrześcijańskich. Niemniej jednak choć to jest tak fascynujące zjawisko to jednak nie jest ono jeszcze widoczne w sensie globalnym, a tylko regionalnym, nie na skale światową lub całych narodów. I tu właśnie proroctwo dotyczące wypełnienia się Sukot zapowiada, że takie zmiany, których pierwiosnki już teraz zachodzą staną się rzeczywistością całego świata, wszystkich narodów i języków.
Zachariasz mówi o tym dobitnie. Tam właśnie znajdziemy poselstwo, że wypełnieniem Sukot będzie przyprowadzenie wszystkich goim do posłuszeństwa wiary.
Zacznijmy od tego, że Zachariasz widzi to wypełnienie się tego moed w sferze politycznej i w duchowej Judaizmu Mesjańskiego. Gdy więc zapoznasz się z treścią szczególnie 14 rozdziału to zobaczysz, że jest tam mowa o wielkiej wojnie wielu narodów przeciwko Izraelowi. A mówiąc dokładnie chodzi o wojnę o Jeruszalaim (Jerozolimę). Zauważ, że dziś w naszych czasach jest wielkie napięcie w tym temacie, aby podzielić Jeruszalaim, aby odebrać nam nasze miasto. Gdy zaś do tego dojdzie, Adonaj przyrzekł, że On sam będzie walczył przeciwko tym narodom jak za dawnych czasów. Zach. 14:3
„Wtedy JHŁH wyruszy do boju i będzie walczył przeciw ludom, jak niegdyś walczył w dniu bitwy.” B.T
Jego działanie wobec wrogów Izraela będzie przypominać efekty bomby jądrowej. Mówi o tym Zach. 14:12 + 15
„(12) A taką klęską porazi JHŁH wszystkie narody, które ruszyły do walki z Jerozolimą: rozpadnie się ich ciało, chociaż jeszcze trzymać się będą na nogach; oczy zaćmią się w oczodołach, a język zeschnie w ustach.” B.T
„(15) Zagłada, podobna do tamtej plagi, wyniszczy konie, muły, wielbłądy, osły, i wszystkie zwierzęta, znajdujące się w tym obozie.” B.T
Któż by chciał przechodzić takie katusze? A jednak słowa te spełnią się i to już wkrótce. Przyjacielu i przyjaciółko, czy wierzysz, że żyjemy w czasach końca? Ja wierzę!
Zauważ, że zaraz po tych wydarzeniach Jeruszalaim stanie się światowym miejscem czczenia Adonaj.
Zachariasz 14:16-19 zapowiada, że wszystkie narody nawet te, które wyruszyły przeciwko Jeruszalaim będą…..
„(16) Wszyscy ci, którzy ocaleją spośród wszystkich ludów, biorących udział w wyprawie na Jerozolimę, rokrocznie pielgrzymować będą, by oddać pokłon Królowi – JHŁH Zastępów – i obchodzić Święto Namiotów. (17) A te z ludów ziemi, które nie pospieszą do Jerozolimy oddać pokłon Królowi – JHŁH Zastępów – będą pozbawione deszczu. (18) A jeśli lud Egiptu tam się nie wybierze i tam się nie pokaże, spadną na niego nieszczęścia, jakimi JHŁH doświadczy narody, które nie przyjdą na obchód Święta Namiotów. (19) Taka więc kara spotka Egipt i wszystkie narody, które nie pójdą na obchód Święta Namiotów.” B.T
Tak! Wszystkie narody będą obchodzić w Jeruszalaim Sukot. Jak? Lifnej (przed) Jahłe Elohejnu (naszym Bogiem). Zatem znakiem posłuszeństwa wiary dla goim jest ich posłuszeństwo wobec micwot (przykazań) Tory, a Sukot jest wskaźnikiem, że według niej chodzą.
Zapytasz pewnie dlaczego tym znakiem nie jest Szabat? Otóż dlatego, że Sukot jest znany z tego, że jest on świętem zbioru plonów. I gdy mówimy „zbioru” chodzi tu o zabranie dusz ludzkich do Malchut Elohim (Królestwa Bożego). Izajasz mówi zaś w 66:22-23, że Szabat będzie przez nich obchodzony tak jak Sukot.
„wyrocznia JHŁH – tak będzie trwało wasze potomstwo i wasze imię. (23) Sprawdzi się to, że każdego miesiąca podczas nowiu i każdego tygodnia w szabat, przyjdzie każdy człowiek, by Mi oddać pokłon – mówi JHŁH.” B.T
Tak! Szabat i Rosz Chodesz (Nów Księżyca) też będą zachowywane tak jak my je zachowujemy dzisiaj w naszych Judeo-Mesjańskich Synagogach, gdzie Jehudim są mniejszością, a goim większością i tak to wszystkie narody będą oddawały cześć lifnej Elohim (przed Bogiem).
Przyjacielu i przyjaciółko, zauważ, że jesienne moadim czyli Jom Terua i Jom Kipur są moadim, w których głównym poselstwem są rożnego rodzaju sądy naszego Adonaj. Dlaczego tyle rożnych sądów poprzedza Sukot? Dlatego, że dzięki tym sądom okaże się, kto stoi po stronie Jeszua HaMaszijach.
Zauważ proszę, że w Wajikra (III Moj.) 23 widzimy rozpisane wszystkie moadim, które występują w Torze. I tak widzimy tam, że jako pierwszy jest Szabat. Biorąc pod uwagę Izajasza widzimy, że Rosz Chodesz jest w tej samej kategorii z Dniem Szabatu. Dalej druga grupa we wspomnianym tekście to wiosenne moadim, gdzie znajdują się: Pesach, Hag Hamoci i Szawuot. Te trzy moadim można złączyć w jednej kategorii czyli „Odkupienie”. Trzecia grupa to jesienne moadim, w której są Jom Terua, Jom Kipur i Sukot, które można by określić w kategorii zakończenia Żniw.
Ciekawe jest to, co się znajduje pomiędzy tymi ostatnimi dwoma grupami. Zobaczmy sami: Wajikra 23:22
„Kiedy będziecie zbierali plon waszej ziemi, nie będziecie wycinali doszczętnie skraju pola i nie będziecie zbierali do końca kłosów. Zostawisz je dla ubogiego i dla przybysza. Ja jestem JHŁH, Bóg wasz!” B.T
Dlaczego ten jeden wers, który mówi o tym jak dokonywać zbiorów plonów jest pośród wszystkich tych, które mówią tylko o moadim? Być może dlatego, aby wskazać, że Zbiory dusz ludzkich odbędą się ściśle według zasad jakie daje nam Adonaj w Torze, a nie według ludzkich pomysłów, których dziś jest bardzo dużo i które jakże są odmienne w każdej z denominacji.
Zauważ przyjacielu i przyjaciółko, jak kończy Zachariasz wspomniane proroctwo 14:20 – 21
„(20) Wówczas nawet na dzwoneczkach koni umieszczą napis: Poświęcone JHŁH, a kotły [zwyczajne] w domu JHŁH będą jak kropielnice przed ołtarzem. (21) Każdy kocioł w Jerozolimie i w Judzie będzie poświęcony JHŁH Zastępów. I będą przychodzić wszyscy, którzy mają składać ofiarę, będą brać je i w nich gotować. Nie będzie już w owym dniu przekupnia w domu JHŁH Zastępów.” B.T
Ten tekst mówi nam, że wszystkie aspekty życia włącznie ze zwierzętami, które będą do nas należeć będą Kadosz (odseperowane/święte) dla Adonaj. To wskazuje nam, że standard życia według Tory będzie standardem życia nie tylko dla Beit HaMikdasz (Świątyni), ale także dla tych, którzy tam będą się pojawiać, aby przyjść Lifnej Adonaj.
Czy zatem ważne jest, jak żyć w dzisiejszych czasach? Czy ważne jest, aby żyć według instrukcji Tory? Oto Adonaj Jeszua wskazał nam, że jest tylko jedna droga dla tych, którzy chcą przyjść lifnej (przed) Adonaj.
O tym powiedział Jeszua w rozmowie z Samarytanką w Besorze Johanana (Jana) 4. Gdy owa samarytańska kobieta spostrzegła, że Jeszua jest prorokiem, zadała Mu pytanie, które dziś pewnie wielu Jego wyznawców chciałoby Mu zadać.
„(19) Rzekła do Niego kobieta: Adonaj, widzę, że jesteś prorokiem. (20) Ojcowie nasi oddawali cześć Bogu na tej górze, a wy mówicie, że w Jerozolimie jest miejsce, gdzie należy czcić Boga.” B.T
To pytanie na dzień dzisiejszy może być przyrównane do takiego pytania: Nasi pastorzy mówią nam, że mamy Bogu oddawać cześć w Niedzielę w kościele, a wy mówicie, że w Szabat w Judeo-Mesjańskiej Synagodze. Zobaczmy co odpowiedział jej Jeszua w Besorze Johanana 4:
„(21) Odpowiedział jej Jeszua: Wierz Mi, kobieto, że nadchodzi godzina, kiedy ani na tej górze, ani w Jerozolimie nie będziecie czcili Ojca. (22) Wy czcicie to, czego nie znacie, my czcimy to, co znamy, ponieważ zbawienie bierze początek od Żydów. (23) Nadchodzi jednak godzina, owszem już jest, kiedy to prawdziwi czciciele będą oddawać cześć Ojcu w Duchu i prawdzie, a takich to czcicieli chce mieć Ojciec. (24) Bóg jest duchem; potrzeba więc, by czciciele Jego oddawali Mu cześć w Duchu i prawdzie.” B.T
Adonaj Jeszua powiedział jej, że Bóg akceptuje tylko tę formę czci, którą On ustanowił i to według jego instrukcji dla Jehudim, i że Samarytanie niestety nie czczą Go według Jego woli dając przeto dowód braku poznania Jahłe Elohejnu.
Zatem wszczepienie goim do Wspólnoty Izraela- narodu wybranego, z którym Bóg zawarł wszystkie przymierza, i do którego przyszedł Mesjasz jest oparte nie na ich własnej autonomii i interpretacji, ale raczej na tej, która była naznaczona i praktykowana w I wieku w Judeo-Mesjańskich Synagogach w biblijne szabaty i w życiu przekształconym na wzór Jeszua HaMaszijach według Tory. Dlatego właśnie w Dziejach Ap. 15 nakazano, aby nowo nawróceni z goim po otrzymaniu 4 podstawowych praw z Tory odtąd uczęszczali do Synagogi, aby tam dalej uczyć się od Mojżesza.
„(19) Dlatego ja sądzę, że nie należy nakładać ciężarów na pogan, nawracających się do Boga, (20) lecz napisać im, aby się wstrzymali od pokarmów ofiarowanych bożkom, od nierządu, od tego, co uduszone, i od krwi. (21) Z dawien dawna bowiem w każdym mieście są ludzie, którzy co szabat czytają Mojżesza i wykładają go w synagogach.” B.T
Aby i goim odtąd mogli pojawiać się lifnej Adonaj (przed Panem), według tego jak Mu to jest miłe – w Duchu i w Prawdzie. Albowiem zbawienie pochodzi od Jehudim!
Chag Sameach Sukot!
Mesjański Rabin
Eugeniusz Emet Banak.