Miszpatim
Większość wierzących osób, którzy uznają, że są zbawieni, na myśl o Prawie Bożym automatycznie odpowiadają, że ich to nie dotyczy, oraz że każdy kto próbuje zachowywać prawa z Tory cofa się w wierze, i że ci, którzy je zachowują odpadają z łaski. Wreszcie, że dana osoba, która to czyni próbuje zarobić na swe zbawienie poprzez bycie pod prawem, czyli zbawienie na podstawie uczynków. A tymczasem w parszy Miszpatim czytamy, że zaraz po przekazaniu 10 przykazań JHŁH nakazał, aby lud zapoznał się z następnymi prawami. Nasza parsza Szemot (II Moj) 21:1 zaczyna się słowami:
„1 Te są prawa, które im przedstawisz” B.T
JHŁH przekazał swoje micwot (przykazania) Mojżeszowi, a on przekazał je ludowi. Prawa te zapisane na zwojach Tory miały być Drogą do życia ludu wybranego, który jako przykład dla innych ludów miał przekazać światło sprawiedliwości dla innych narodów.
Patrząc na te prawa przez pryzmat teologii chrześcijańskiej wygląda na to, że JHŁH nasz Elohim wyzwolił swój lud z niewoli Egipskiej, zbawił go krwią przymierza ………..aby później wciągnąć ich do jarzma niewoli bycia pod Prawem Bożym.
Jednym z największych argumentów w teologii chrześcijańskiej przemawiającym za tym, aby nie zachowywać Bożych Praw jest wypowiedź Szaula (Pawła) w Liście do wspólnoty mesjańskiej w Rzymie 10:4
„4 A przecież kresem Prawa jest Mesjasz, dla usprawiedliwienia każdego, kto wierzy.” B.T
Teolodzy wskazując na ten wers twierdzą, że jest to dowód, że Maszijach zakończył ważność prawa Bożego. Przyjrzymy się zatem co znaczą te słowa? Zacytujmy ten wers w kontekście. List Szaula do wspólnoty mesjańskiej w Rzymie 10:1-8
„1 Bracia, z całego serca pragnę ich (Żydów) zbawienia i modlę się za nimi do Boga. (2) Bo muszę im wydać świadectwo, że pałają żarliwością ku Bogu, nie opartą jednak na pełnym zrozumieniu. (3) Albowiem nie chcąc uznać, że usprawiedliwienie pochodzi od Boga, i uporczywie trzymając się własnej drogi usprawiedliwienia, nie poddali się usprawiedliwieniu pochodzącemu od Boga. (4) A przecież kresem Prawa jest Mesjasz, dla usprawiedliwienia każdego, kto wierzy. (5) Albowiem o sprawiedliwości, jaką daje Prawo, pisze Mojżesz: Kto je wypełnił, osiągnie przez nie życie. (6) Sprawiedliwość zaś osiągana przez wiarę tak powiada: Nie mów w sercu swoim: Któż zdoła wstąpić do nieba? – oczywiście po to, by Mesjasza stamtąd sprowadzić na ziemię, albo: Któż zstąpi do Otchłani? – (7) oczywiście po to, by Mesjasza wyprowadzić spośród umarłych. (8) Ale cóż mówi: Słowo to jest blisko ciebie, na twoich ustach i w sercu twoim. Ale jest to słowo wiary, którą głosimy.” B.T
Pierwszym faktem, jaki wynika z tego kontekstu jest to, że Usprawiedliwienie pochodzi od Boga. I nie ma innej możliwości, aby je otrzymać.
Szaul jasno podaje, że jeśli ktoś sam chce sobie wypracować usprawiedliwienie na podstawie wypełniania prawa Bożego, używając tu przykładu Jehudim (Żydów), to na pewno go nie otrzyma.
Prawo dzięki jego wypełnieniu daje życie i to życie doczesne, które wypływa z błogosławieństw jakie można otrzymać, jeśli się je zachowuje. I przekleństw, jeśli się go nie zachowuje.
Szaul cytuje w tym miejscu tekst z Dewarim (V Moj) 30:14. Warto sobie przypomnieć kontekst tego, co Szaul cytuje, pomoże to nam lepiej zrozumieć intencje tego, co on pisze:
„(8) Ty znowu będziesz słuchał głosu JHŁH, wypełniając wszystkie polecenia, które ja tobie dziś daję. (9) JHŁH, Bóg twój, poszczęści tobie w każdym poczynaniu twej ręki, w owocach twego łona, przychówku bydła i płodach ziemi. Bo JHŁH na nowo będzie się cieszył ze świadczenia ci dobrodziejstw, jak cieszył się wyświadczając je twoim przodkom, (10) jeśli będziesz słuchał głosu JHŁH, Boga swego, przestrzegając jego poleceń i postanowień zapisanych w księdze tego Prawa; jeśli wrócisz do JHŁH, Boga swego, z całego swego serca i z całej swej duszy. (11) Polecenie to bowiem, które ja ci dzisiaj daję, nie przekracza twych możliwości i nie jest poza twoim zasięgiem. (12) Nie jest w niebiosach, by można było powiedzieć: Któż dla nas wstąpi do nieba i przyniesie je nam, a będziemy słuchać i wypełnimy je. (13) I nie jest za morzem, aby można było powiedzieć: Któż dla nas uda się za morze i przyniesie je nam, a będziemy słuchać i wypełnimy je. (14) Słowo to bowiem jest bardzo blisko ciebie: w twych ustach i w twoim sercu, byś je mógł wypełnić. (15) Patrz! Kładę dziś przed tobą życie i szczęście, śmierć i nieszczęście. (16) Ja dziś nakazuję ci miłować JHŁH, Boga twego, i chodzić Jego drogami, pełniąc Jego polecenia, prawa i nakazy, abyś żył i mnożył się, a JHŁH, Bóg twój, będzie ci błogosławił w kraju, który idziesz posiąść. (17) Ale jeśli swe serce odwrócisz, nie usłuchasz, zbłądzisz i będziesz oddawał pokłon obcym bogom, służąc im – (18) oświadczam wam dzisiaj, że na pewno zginiecie, niedługo zabawicie na ziemi, którą idziecie posiąść, po przejściu Jordanu. (19) Biorę dziś przeciwko wam na świadków niebo i ziemię, kładę przed wami życie i śmierć, błogosławieństwo i przekleństwo. Wybierajcie więc życie, abyście żyli wy i wasze potomstwo, (20) miłując JHŁH, Boga swego, słuchając Jego głosu, lgnąc do Niego; bo tu jest twoje życie i długie trwanie twego pobytu na ziemi, którą Pan poprzysiągł dać przodkom twoim: Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi.” B.T
Słowem, które ma być w ustach i na sercu każdego, o którym pisze Mosze i Szaul jest Tora. To głosił Szaul w Liście do wspólnoty mesjańskiej w Rzymie.
Jehudim postanowili, że sami będą dochodzić do usprawiedliwienia, nie na zasadzie wiary, ale poprzez ścisłe zachowywanie Tory, które w tym przypadku jest legalizmem. Zachowywanie Tory jest wówczas raczej trudne, jeśli nie ma się Tory, jak to Mosze i Szaul napisał „na ustach i w sercu”.
Dlatego stworzono Torę ustną po to, aby pomóc sobie samemu w zachowaniu Tory pisanej. I tak na przykład Tora ustna podaje, którą nogą wstawać z łóżka, albo który but najpierw zawiązywać itd. Taki system ludzkich praw spowodował, że aby je zachowywać należy spędzić cały dzień na maglowaniu tych ludzkich przykazań (Talmud, Miszna itd). Wszystko to po to, aby nie dopuścić do łamania Tory pisanej, a poprzez to samemu uzyskać na bazie uczynków miano sprawiedliwego. Konsekwencją tego jest odrzucenie wzoru perfekcyjnego zachowywania Tory pisanej, jaki widzimy w życiu Adonaj Jeszua HaMaszijach. Wielkie rzesze ludu Izraela w I wieku i podobnie dzisiaj nie są zainteresowane praktykowaniem Judaizmu za względu na tę niezliczoną ilość ludzkich przykazań. Dziś szacuje się, około 80% Jehudim nie praktykuje Judaizmu. Są albo ateistami lub zajmują się religiami wschodu i spirytyzmem.
Powstaje więc pytanie: Po cóż nasz Ojciec nadał Torę? Czy po to, aby trzymała w opiece Jego lud aż do przyjścia Maszijach? ……….Wiemy dobrze, że kapłani, którzy byli jedynymi pośrednikami pomiędzy ludem a JHŁH Elohejnu trzymali lud w opiece. Tora zaś, jako przykazania nie miała tego zadania, ale raczej była i wciąż jest instrukcją do życia w wierze. Dlatego Szaul w Liście do wspólnoty mesjańskiej w Rzymie 3:31 napisał:
„(31) Czy więc przez wiarę obalamy Prawo? żadną miarą! Tylko Prawo właściwie ustawiamy.” B.T
Teraz wracając do Rzymian 10:4 pytam, czy zatem kresem prawa jest Maszijach w sensie zniesienia Tory? Jeśli jest to jeszcze niejasne, to zacznijmy od tego, że Jeszua HaMaszijach sam powiedział w Besorze Johanana (Dobrej Nowinie Jana) 5:46 – 47
„(46) Gdybyście jednak uwierzyli Mojżeszowi, to byście i Mnie uwierzyli. O Mnie bowiem on pisał. (47) Jeżeli jednak jego pismom nie wierzycie, jakżeż moim słowom będziecie wierzyli?” B.T
Jeszua wskazuje tu, że Tora jest świadectwem, że On jest tym wyczekiwanym HaMaszijach. Wskazuje również, że podstawą do uwierzenia w Jego słowa, a przy tym i zrozumienia Jego słów; jest nasze wierzenie słowom z Tory. Ale dlaczego Tora? Otóż dlatego, że Tora, a dokładniej mówiąc jej prawa były wypisane na Jego sercu. Zobaczmy jak ten fakt HaMaszijach zapowiedział przez usta psalmisty w Psalmie 40:7 – 9.
„(7) Nie chciałeś ofiary krwawej ani obiaty, lecz otwarłeś mi uszy; całopalenia i żertwy za grzech nie żądałeś. (8) Wtedy powiedziałem: Oto przychodzę; w zwoju księgi o mnie napisano: (9) Jest moją radością, mój Boże, czynić Twoją wolę, a Prawo Twoje mieszka w moim wnętrzu.” B.T
To było radością dla Jeszua HaMaszijach, aby pełnić wolę Ojca, a Tora mieszkała w Jego wnętrzu. To uczy nas, że Jeszua HaMaszijach jest w całej Torze i że ta Tora była i jest w Jego wnętrzu.
Tak więc o co chodzi z tym kresem Tory? Tak, kresem Tory jest Mesjasz.
Inaczej mówiąc- oczekiwania jakie nasz Ojciec Niebiański ma w stosunku do swego ludu są takie: Życie według Tory, jakie prowadził nasz Adonaj Jeszua HaMaszijach. Życie w taki sposób jest kresem – pełnią – końcem tego, na co wskazuje Tora.
Wiara nasza w Jeszua i w Jego ofiarę oraz chodzenie tą Drogą jaką On nam pokazał jest naszym usprawiedliwieniem. Prawa Boże w Torze są objawieniem Bożej sprawiedliwości – tego co jest dobre i tego co jest złe. Tora albo prawa czyli Miszpatim są standardem sprawiedliwości dla osoby wierzącej.
Gdy wiec Szaul mówi, że kresem Tory jest Maszijach, to mówi on nam, że celem życia w wierze każdego syna i córki Bożej jest wzór życia Syna Bożego Jeszua HaMaszijach.
1 Johanan 2;1 przypomina nam, że Jeszua był Sprawiedliwy:
„1) Dzieci moje, piszę wam to dlatego, żebyście nie grzeszyli. Jeśliby nawet ktoś zgrzeszył, mamy Rzecznika wobec Ojca – Jeszua HaMaszijach sprawiedliwego.” B.T
Adonaj Jeszua jest tu nazwany Sprawiedliwym, ponieważ Jego życie było w całkowitym posłuszeństwie woli Ojca i jednocześnie było nienaganne według Tory. Jego sprawiedliwość mogła być określona tylko na podstawie Tory.
Jeszua był dla nas pełną demonstracją tego, jak mamy żyć według Tory. Bóg sprawił nam, że to co zostało napisane w Torze stało się ciałem. Dlatego też Johanan podaje nam później, że wykładnią grzechu jest brak przestrzegania Tory. 1 Jana 3:4
„(4) Każdy, kto grzeszy, dopuszcza się bezprawia, ponieważ grzech jest bezprawiem.” B.T
Jeszua HaMaszijach nigdy nie złamał żadnego z tych praw w Torze, dlatego mógł być Barankiem bez skazy i zmazy. On żył dokładnie co do każdej joty (najmniejsza litera w hebrajskim) według prawa Tory.
Szaul powiedział nam o sobie w Pierwszym Liście do wspólnoty mesjańskiej w Koryncie 11:1:
„(1) Bądźcie naśladowcami moimi, tak jak ja jestem naśladowcą Mesjasza” B.T
Szaul naśladował Jeszua HaMaszijach. A ty przyjacielu i przyjaciółko kogo naśladujesz?
1 Johanan 2:3 – 6
„(3) Po tym zaś poznajemy, że Go znamy, jeżeli zachowujemy Jego przykazania. (4) Kto mówi: Znam Go, a nie zachowuje Jego przykazań, ten jest kłamcą i nie ma w nim prawdy. (5) Kto zaś zachowuje Jego naukę, w tym naprawdę miłość Boża jest doskonała. (6) Po tym właśnie poznajemy, że jesteśmy w Nim. Kto twierdzi, że w Nim trwa, powinien również sam postępować tak, jak On postępował.” B.T
Tora pokazuje standard życia w sprawiedliwości Bożej, ale nie tylko. Przez Torę poznajemy prawo i sprawiedliwość Bożą. Miszpatim znaczy dokładniej mówiąc „sądy lub prawa sądowe” coś takiego jak konstytucja każdego kraju. Czy ty przyjacielu i przyjaciółko masz problem z Polską konstytucją? Ona wskazuje Ci drogę do poprawnego życia w Polsce, ona też może służyć, aby Cię ukarać za jej łamanie.
Gdy mówimy o życiu w sprawiedliwości Bożej, to mówimy o zachowywaniu Tory, o życiu przekształconym na wzór Tory. Gdy zaś mówimy o Torze jako konstytucji, to należy pamiętać, że gdy Jeszua wróci na ziemię to będzie rządził światem według tej konstytucji. Jeremiasza 33:15-16:
„(15) W owych dniach i w owym czasie wzbudzę Dawidowi potomstwo sprawiedliwe; będzie wymierzać prawo i sprawiedliwość na ziemi. (16) W owych dniach Juda dostąpi zbawienia, a Jerozolima będzie mieszkała bezpiecznie. To zaś jest imię, którym ją będą nazywać: JHŁH naszą sprawiedliwością.” B.T
Tak; gdy Adonaj Jeszua HaMaszijach nasza sprawiedliwość powróci, wówczas On będzie wymierzał Miszpatim na ziemi: Objawienie Jana 19:11 – 13
„(11) Potem ujrzałem niebo otwarte: i oto – biały koń, a Ten, co na nim siedzi, zwany Wiernym i Prawdziwym, oto ze sprawiedliwością sądzi i walczy. (12) Oczy Jego jak płomień ognia, a wiele diademów na Jego głowie. Ma wypisane imię, którego nikt nie zna prócz Niego. (13) Odziany jest w szatę we krwi skąpaną, a imię Jego nazwano: Słowo Boga.”
A z Nim będą ci, o których pisze w Objawieniu Jana 22:14
„ Błogosławieni, którzy czynią przykazania Jego, aby mieli prawo do drzewa żywota, i aby weszli bramami do miasta.” B.G
Mesjański Rabin
Eugeniusz Emet Banak