Dedykacja na Chanukę?

 

 

 

Przyjacielu i przyjaciółko historia powstania święta Chanuki jest zapisana w księgach Machabejskich, które z łatwością można znaleźć w kanonie Pisma Świętego Biblii Tysiąclecia. Mówiąc bardzo ogólnikowo historia ta uczy nas o heroicznej walce Jehudim (Żydów) ich małych oddziałów partyzanckich złożonych z ludzi wiernych przymierzu z JHŁH. Walka ta była skierowana przeciwko greckiemu królowi Antiochowi IV, który przejął władzę nad greckim Imperium Seleucydów. Ten właśnie król okupant Izraela postanowił zrabować i zbezcześcić Beit HaMigdasz (Świątynię) w Jeruszalajim i dokonał tego, co postanowił przy tym zmuszał wszystkich Jehudim do przyjęcia kultury, religii, zwyczajów i filozofii greckiej, jako drogi życia.
Sam ogłosił się „Epifanes” Antiochus IV zabronił Jehudim praktykowania i czytania Tory pod groźbą śmierci i tortur. I w księgach Machabejskich mamy szczegółowy zapis takich tortur, które kończyły się śmiercią.  To właśnie z powodu takiego panowania owego okupanta i zbezczeszczenia Beit HaMigdasz, jakiego Antioch dokonał, doszło do zbrojnego powstania rodu Machabeuszy, którzy w imieniu obrony przymierza i świętego miejsca, jakim była Beit HaMigdasz po trzech latach zacieklej walki odzyskali Beit HaMigdasz i zadedykowali ją, po odpowiednim jej oczyszczeniu, powtórnie do służby dla JHŁH Elohim.

 

Nie wiem czy jest to wam wiadome, ale wszystkie wspólnoty Judeo Mesjańskie na świecie zachowują to święto, podobnie jako to robiły Judeo Mesjańskie bożnice w kilku pierwszych wiekach. Teraz może podam wam kilka powodów do tego, aby to święto zachowywać, decyzja zaś należy do Ciebie:

Jako pierwszą ciekawostkę powiem wam, że święto Chanuki zaczęto obchodzić po spisaniu ostatniej księgi z Tanach (ST) i już w czasach talmidim (apostolskich) święto to było obchodzone jako stała tradycja narodu Żydowskiego. Dlatego miedzy innymi widzimy w Besorze Jana 10, że nasz Adonaj Jeszua HaMaszijach był w Beit HaMigdasz podczas tego święta i uczy tam zebranych ważnych prawd dotyczących Królestwa Bożego.

Inna prawda jest taka, że każdy kto nie jest z Jehudim, kto uwierzy w Jeszua HaMaszijach jest od tego momentu, to jest od publicznego wyznania wiary w Jeszua wszczepioną częścią Wspólnoty Izraela, jako to napisał Szaul (Paweł) do wspólnoty mesjańskiej w Efezie 2:11-12.

„11) Dlatego pamiętajcie, że co do ciała byliście dawniej ludźmi z narodów; zwani Byliście “nieobrzezaniem” przez to, co jest zwane “obrzezaniem”, dokonanym Rękami na ciele – (12) że w tymże czasie byliście bez Mesjasza, odsunięci od Państwa Izraela i obcy przymierzom obietnicy, nie mieliście też nadziei i Byliście bez Boga na świecie. (13) Ale teraz w jedności z Mesjaszem Jeszua wy, którzy niegdyś byliście daleko, podeszliście blisko dzięki krwi Mesjasza.” Biblia w przekładzie Nowego Świata.

Tu właśnie w tym przekładzie Biblii widzimy najbardziej dobitnie pokazane, że Polacy jak i inne narody oczywiście oprócz Jehudim  dzięki wierze w Jeszua HaMaszijach stali się częścią (wspólnotą z) Izraelem. Hallelujah!
Zatem, jako wspólnota otrzymujecie nie tylko odkupienie w Jeszua HaMaszijach, ale także wszystkie przymierza, które zawarł Elohim z Izraelem. Mało tego, stajecie się częścią tej samej owczarni, owczarni którą jest Izrael, a ktorego pasterzem jest Jeszua HaMaszijach.
I to jest już pierwszy powód, dla którego każdy wierzący w Jeszua, nie zależnie od tego z jakiego narodu pochodzi, powinien zachowywać to święto Chanuke. Albowiem Chanuka jest świętem Izraela – Świętem tej Owczarni!

Inna ciekawostka to , to że na początku powstawania kanonu Tanach (Starego Testamentu) księgi Machabejskie wchodziły w jej kanon. Ale po powstaniu Jehudim w roku 135 wycofano je z kanonu, w obawie pojawienia się dalszych krwawych powstań przeciwko Rzymowi. Właśnie historia Chanuki była jednym z największych motorów do powstania zbrojnego Jehudim w 70 i w 135 roku.

Gdy zaś przyjrzymy się dokładniej Pismu Świętemu to zauważymy tam, że JHŁH uhonorował to święto i to w nadzwyczajny sposób. Jak On to zrobił?

Otóż podczas tego właśnie moed Chanuka w pewnej Galilejskiej wiosce zwanej Nazaret, pewna bardzo bogobojna niewiasta o imieniu Mirjam (Maria) poczęła z Ruach HaKodesz (Ducha Świętego) dziecko, które później po urodzeniu się, stało się obiecanym przez proroków HaMaszijach (Mesjaszem).  Tak. Właśnie w to święto Mirjam poczęła Jeszua HaMaszijach.

Zapytasz skąd takie wieści?

Otóż zacznijmy od tego, że: W Besorze (Dobrej Nowinie) Łukasza czytamy o tym jak to kohen (kapłan) Zachariasz sprawował swą służbę w Beit HaMigdasz (Świątyni). Ku jego zdziwieniu podczas tej służby odwiedził go anioł. Zanim jednak przejdziemy do tych odwiedzin musimy ustalić pewien fakt, który wskaże nam na ślad czasu, kiedy to Zachariasz sprawował tę służbę. Albowiem ten ślad pomoże nam ustalić poczęcie Johanana (Jana Zanurzyciela) zwanego również Chrzcicielem.

„5) Za czasów Heroda, króla Judei, żył pewien kapłan, imieniem Zachariasz, z oddziału Abiasza. Miał on żonę z rodu Aharona, a na imię było jej Elżbieta. (6) Oboje byli sprawiedliwi wobec Boga i postępowali nienagannie według wszystkich przykazań i przepisów Pańskich. (7) Nie mieli jednak dziecka, ponieważ Elżbieta była niepłodna; oboje zaś byli już posunięci w latach. (8) Kiedy w wyznaczonej dla swego oddziału kolei pełnił służbę kapłańską przed Bogiem, (9) jemu zgodnie ze zwyczajem kapłańskim przypadł los, żeby wejść do przybytku Pańskiego i złożyć ofiarę kadzenia.” BT.

Tu w tych wersach dowiadujemy się pierwszego szczegółu tego, kiedy to i w jakim czasie Eliszewa (Elżbieta) żona Zachariasza zaszła w ciążę. I t w tym fragmencie widzimy, że Zachariasz sprawował służbę w Beit HaMigdasz według porządku lub oddziału „Abiasza”
Czyli należy teraz ustalić kiedy ten porządek Abiasza przypadał? O tym czytamy w 1 Ks. Kronik 24:10

„7) Pierwszy los padł na Jojariba, drugi na Jedejasza, (8) trzeci na Charima, czwarty na Seorima, (9) piąty na Malkiasza, szósty na Mijjamina, (10) siódmy na Hakkosa, ósmy na Abiasza, (11) dziewiąty na Jeszuę, dziesiąty na Szekaniasza itd……..” BT.

Z dalszego tekstu z 1 Kronik widzimy, że było 24 porządków, służb w Beit HaMigdasz. Według Josefa Flawiusza (Żydowskiego historyka z I w) dowiadujemy się, że punktem wyjścia do rozpoczęcia tych kolejnych porządków był pierwszy dzień pierwszego miesiąca roku to znaczy  1 Awiw (Nisan). Dodatkowo wszystkie zmiany kohanim (kapłanów) musiały się pojawić razem we wszystkie święta pielgrzymowania, gdzie każdy mężczyzna musiał się pojawić przed JHŁH w Jeruszalajim. Czyli w moadim (święta): Pesach, Szawuot i Sukot. Zobacz Dewarim 16:16. (V Mojż.)

„16) Trzy razy do roku ukaże się każdy mężczyzna przed JHŁH, Bogiem twoim, w miejscu, które sobie obierze: na Święto Pszaśników, na Święto Tygodni i na Święto Namiotów. Nie ukaże się przed obliczem JHŁH z próżnymi rękami.”

Zatem Zachariasz rozpoczął swą służbę w ósmym tygodniu, który według tegorocznego kalendarza przypada na 12 Siwan i trwa aż do 18 Siwan (25-31 Maj 2010). Choć Zachariasz sprawował swą służbę w ósmym tygodniu według rozstawienia, to jednak w kalendarzu był to 10 tydzień. Ponieważ w 3 tygodnie w roku w 3 święta wszyscy kohanim sprawowali służbę razem. Ponieważ  dwa z tych trzech Moadim (świąt):  Hamoci (Pszaśników) i Szawuot przypadają zanim nastąpi ósma zmiana kapłańska, dlatego też Zachariasz swą ósmą zmianę sprawował w 10 tygodniu według kalendarza. Dalej w Besorze Łukasza czytamy, że zaraz po powrocie Zachariasza do domu Eliszewa jego żona poczęła. 1:23-27

„23) A gdy upłynęły dni jego posługi kapłańskiej, powrócił do swego domu. (24) Potem żona jego, Elżbieta, poczęła i pozostawała w ukryciu przez pięć miesięcy. (25) Tak uczynił mi JHLH – mówiła – wówczas, kiedy wejrzał łaskawie i zdjął ze mnie hańbę w oczach ludzi. (26) W szóstym miesiącu posłał Bóg anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, (27) do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja..” B.T

Zatem czasem, w którym Eliszewa poczęła, jest czas pomiedzy 18 – 30 Siwan.
Pytanie kiedy według biblijnego kalendarza Eliszewa była w szóstym miesiącu?
Policzmy wiec miesiące w ich kolejności od miesiąca Siwan:

 
Siwan, Tamuz, Aw, Elul, Tiszri, Cheszwan, Kislew. –  Chanuka rozpoczyna się od 25 Kislew.

Jeśli przyjmiemy dla przykładu 30 Siwan, jako punkt wyjścia i czas poczęcia Johanana (Jana), to dzień 25 Kislew jest jednym z dni w szóstym miesiącu ciąży Eliszewy.

Dalej w tej Besorze czytamy, ze:

„38) Na to rzekła Maryja: Oto Ja służebnica JHLH, niech Mi się stanie według twego słowa! Wtedy odszedł od Niej anioł. (39) W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w [pokoleniu] Judy. (40) Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę.” BT.

Zatem Mirjam, która już poczęła odwiedziła Eliszewe, gdy ona była jeszcze w szóstym miesiącu. To jest przy końcówce miesiąca Kislew. A święto Dedykacji/Chanuka rozpoczyna się od 25 Kislew.
Odwiedziny owe przypadają więc na czas Chanuki. To co tu widzimy to, to że Mirjam poczęła z Ruach HaKodesz w czasie święta Chanuka.

JHŁH Elohejnu zadedykował nam w święto Dedykacji swego Syna J’szua HaMaszijach. Hallelujah!

Święto Chanuka nosi również nazwę święta świateł. Zgadza się to z tym, że Światło przyszło na świat w święcie Świateł.
Jakie to ma znaczenie dla każdego wierzącego Polaka? Otóż Jeszua jest nazwany „Kamieniem Węgielnym”. Ale kamieniem węgielnym do czego, do jakiej budowli? Tu jest mowa o budowli nowej Beit HaMigdasz (Świątyni), a jest nią każdy z nas. To właśnie z historii Chanuki uczymy się co roku, aby pamiętać o tym, abyśmy zawsze dbali o to, by nasza świątynia, nasze ciało nie było zbezczeszczone.
Pomyślmy tylko o tych wydarzeniach z czasów Chanuki, gdzie Beit HaMigdasz była zbeszczeszczana, w której składano świnie w ofierze dla Zeusa, gdzie narzucano ludziom wierzącym hellenistyczne zwyczaje po to, aby usunąć zwyczaje Judaistyczne. To wszystko stało się, ponieważ Izrael stał się letni, i głuchy na wołania proroków. Jako dobrą lekturę na czas Chanuki polecam ostatnią księgę z Tanach: Ks. Malachiasza, która mówi o „klimatach” z czasów przed wydarzeniami, które usankcjonowały świętowanie Chanuki.

Dbajmy wiec, aby nasza świątynia była zawsze czysta i święta, aby grzechu w niej nie było, ani żadnej nieczystości. Abyśmy byli nie tylko słuchaczami, ale również i czynicielami Słowa Bożego.

Na przykładzie opisu służby świątynnej w Torze JHŁH pokazuje nam, jak musimy pilnować naszej świątyni, aby nic nieczystego do niej nie weszło, czy to w wymiarze duchowym czy tez w cielesnym. Mamy zawsze pamiętać, abyśmy byli zawsze oddzieleni (Święci) od tego świata, jako kohanim tej świątyni i nie dotykali się tego, co jest nieczyste.
Szaul dobrze to opisał w drugim liście do wspólnoty mesjańskiej w Koryncie 6:14 -7:1

„6:14 Nie wprzęgajcie się z niewierzącymi w jedno jarzmo. Cóż bowiem ma wspólnego sprawiedliwość z niesprawiedliwością? Albo cóż ma wspólnego światło z ciemnością? (15) Albo jakaż jest wspólnota HaMaszijach z Beliarem lub wierzącego z niewiernym? (16) Co wreszcie łączy świątynię Boga z bożkami? Bo my jesteśmy świątynią Boga żywego – według tego, co mówi Bóg:
Zamieszkam z nimi i będę chodził wśród nich, i będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem.

(17) Przeto wyjdźcie spośród nich i odłączcie się od nich, mówi JHLH, i nie tykajcie tego, co nieczyste, a Ja was przyjmę (18) i będę wam Ojcem, a wy będziecie moimi synami i córkami – mówi JHŁH wszechmogący. 7;1 Mając przeto takie obietnice, najmilsi, oczyśćmy się z wszelkich brudów ciała i ducha, dopełniając uświęcenia naszego w bojaźni Bożej.”

To są czyste zasady życia według Tory, które mają być naszą drogą życia. Dlatego zadedykujmy dla JHŁH Elohejnu (Jahłeh naszego Boga) nasze serce i ciało teraz podczas tej Chanuki, jeśli jeszcze tego nie uczyniliśmy; jako świątynię czystą i świętą i miłą wonną oddanie (ofiarę) dla Niego.

Może i u Ciebie wydarzy się cud podczas tej Chanuki?

O kohenie Zachariaszu i Eliszewie czytamy tak:

„6) Oboje byli sprawiedliwi wobec Boga i postępowali nienagannie według wszystkich przykazań i przepisów Pańskich.”

To świadectwo jest rzadkim świadectwem w Piśmie Świętym danym wierzącej osobie. Ich życie było nienaganne……..ponieważ postępowali według Tory……. dlatego Abba mógł wydąć im świadectwo, że byli sprawiedliwi. Również Mirjam i Josef, ziemscy rodzice J’szua byli ludźmi prawymi i bogobojnymi, którzy byli częścią tej właśnie owczarni, o której mówi Jeszua. W Besorze Johanana 10:16 czytamy:

„16) Mam także inne owce, które nie są z tej owczarni. I te muszę przyprowadzić i będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia, jeden pasterz.” BT.

Czy Ty przyjacielu i przyjaciółko jesteś w tej owczarni? No jak myślisz Przyjacielu i Przyjaciółko czy powinniśmy obchodzić święto Chanuki? Odpowiedź pozostawiam Tobie.

 

Chag Sameach Chanuka!
Mesjański Rabin
Eugeniusz Emet Banak.