Tisz BeAw
Część Druga
Zacznijmy od tego, aby przypomnieć, że szukamy odpowiedzi na to pytanie:
Czy mamy obchodzić Tisz BeAw; pościć czy też nie?
Należy wiec powrócić pamięcią do tego, co sie wydarzyło się w ten dzień, być może zdopinguje nas to do wyciągnięcia konkretnych wniosków. Albowiem w tych tragicznych wydarzeniach możemy odkryć poselstwo nie tylko dla Jehudim, ale także i dla nas wierzących. I dlatego zacznijmy od nas.
Pierwszym i największym poselstwem dla nas z Tisz BeAw jest to, że postanowienia JHŁH Elohim są pewne, że On nie ma względu na osobę lub relacje, jaka ma/miał z każdą osobą lub ludem, ba nawet ludem wybranym. Może to pobudzi nas do teszuwy i postu najpierw od naszych powściągliwości do świata i grzechu, w obawie, że i nas osobiście może spotkać taka nie przyjemna historia; o ile jeszcze nas nie spotkała? Albowiem znam wielu ludzi, którzy mieli takie doświadczenie, iż ich Świątynia została zburzona i stracili relację z Ruach i nie wszyscy potrafili już dojść do biblijnej teszuwy, aby Świątynia mogła być odbudowana w ich duszy.
Módlmy się o samych siebie i o to, aby Jehudim doszli do teszuwy (upamiętania się), aby nadeszły czasy ochłody dla nich. Aby ten Tisz BeAw był tym dniem prawdziwej teszuwy. Albowiem post bez biblijnej teszuwy nawet, jeśli jest trzymany ściśle według rabinistycznej halachy jest tylko odchudzająca dietą.
Może nam się nasunąć pytanie: Dlaczego my wierzący w Jeszua, którzy jesteśmy podporządkowani Torze i mający Ruach HaKodesz; dlaczego mamy się wstawiać w modlitwie i pościć za Jehudim?
Odpowiedz jest prosta. Szaul w swym liście do Wspólnoty Mesjańskiej w Rzymie 11:25 pisze tak:
„25) A żebyście nie mieli zbyt wysokiego o sobie mniemania, chcę wam, bracia, odsłonić tę tajemnicę: zatwardziałość przyszła na część Izraela aż do czasu, gdy poganie w pełni wejdą,” Biblia Warszawska
Dwie sprawy są tu bardzo ważne:
Pierwsza to tą, że dzięki zatwardzeniu części (nie całości) Jehudim, Goim (Narody) mogą wejść i być wszczepione do Jeszua HaMaszijach i do społeczności Izraela oraz do ich przymierzy (zob. Ef 2:12).
Zatem jeśli chcemy pościć, to módlmy się za nimi, nie rozpaczajmy nad utratą Beit HaMigdasz (Świątyni). Albowiem my jesteśmy nową Beit Hamigdasz.
Pomyśl tylko przyjacielu i przyjaciółko jak miło jest wiedzieć, że ktoś się za Ciebie modli i pości, gdy jesteś w poważnych duchowych i fizycznych tarapatach? To jest sprawiedliwość modlić się za tych, którzy Cię nienawidzą i przeklinają. A wiemy przecież, że są wielkie obelgi i przekleństwa na nas skierowane od Mędrców Judaizmu, czy to w ich pismach, czy też w ich liturgii. Pamiętajmy, że Jeszua HaMaszijach nakazał nam modlić się nawet za wrogów.
Druga sprawa to ta, że skoro my jesteśmy tą nową Beit HaMigdasz, to baczmy przy tym, aby nas samych nie spotkał taki sam los, jak ich i abyśmy nie utracili tej nowej Beit HaMigdasz. Dlatego też ten dzień, Tisz BeAw jest jakby ostrzeżeniem dla każdego z nas przyjacielu i przyjaciółko. Tisz BeAw jest czasem głębokiej duchowej refleksji nad naszym posłuszeństwem wobec głosu Bożego i wobec Bożych przykazań oraz wobec Jego powołań. Zobaczmy, że Jeszua zapowiedział taki scenariusz pośród wierzących w Niego, którzy pomimo wiary w Niego nie baczyli na to, aby być wiernym Jego micwot z Tory. Ew Mat 7:21-23
„21) Nie każdy, który Mi mówi: Panie, Panie!, wejdzie do królestwa niebiańskiego, lecz ten, kto spełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie. (22) Wielu powie Mi w owym dniu: Panie, Panie, czy nie prorokowaliśmy mocą Twego imienia i nie wyrzucaliśmy złych duchów mocą Twego imienia, i nie czyniliśmy wielu cudów mocą Twego imienia? (23) Wtedy oświadczę im: Nigdy was nie znałem. Odejdźcie ode Mnie wy, którzy dopuszczacie się bezprawia!” Biblia Tysiąclecia
To jest tylko jeden klasyczny tekst, który jasno wskazuje na to, że Jeszua nie zamierza zmienić swojej oceny, na czym polega wiara w Boga i życie w Ruach HaKodesz..Wiara bez uczynków jest martwa. Popatrz na ten tekst: Złudzenie i duchowe oszustwo może nas zwieść, że jesteśmy Świątynią. Słowo tu przetłumaczone jako „bezprawie”, to greckie słowo „anomia”, co znaczy dosłownie życie bez prawa Bożego danego poprzez Mojżesza.
Jeszcze wyraźniej o tym powiedział Szaul w Drugim Liście do Wspólnoty Judeo Mesjańskiej w Koryncie 6:14 – 7:1
„(14) Nie wprzęgajcie się z niewierzącymi w jedno jarzmo. Cóż bowiem ma wspólnego sprawiedliwość z niesprawiedliwością? Albo cóż ma wspólnego światło z ciemnością? (15) Albo jakaż jest wspólnota Mesjasza z Beliarem lub wierzącego z niewiernym? (16) Co wreszcie łączy świątynię Boga z bożkami? Bo my jesteśmy świątynią Boga żywego – według tego, co mówi Bóg: Zamieszkam z nimi i będę chodził wśród nich, i będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem. (17) Przeto wyjdźcie spośród nich i odłączcie się od nich, mówi Pan, i nie tykajcie tego, co nieczyste, a Ja was przyjmę (18) i będę wam Ojcem, a wy będziecie moimi synami i córkami – mówi Pan wszechmogący. 7:1 Mając przeto takie obietnice, najmilsi, oczyśćmy się z wszelkich brudów ciała i ducha, dopełniając uświęcenia naszego w bojaźni Bożej.” Biblia Tysiąclecia
Każde zdanie z tego tekstu ma takie same zastosowanie i charakter, jaki odnosił się do utrzymywania świętości w tamtej ziemskiej Beit HaMigdasz w Jeruszalajim. Ale tym razem Szaul stosuje tę naukę w stosunku do nas, którzy jesteśmy tą nową Beit HaMigdasz.
Teraz przyjrzyjmy się bliżej przyczynie zburzenia II Świątyni.
Rabinistyczny Judaizm podaje powody zniszczenia tej pierwszej i drugiej Świątyni, gdzie Mędrcy Judaizmu uczą, według ich teorii, że takie oto były te przyczyny:
W Talmudzie (Joma 9b) czytamy, że główne powody, dlaczego JHŁH pozwolił, aby zniszczyć pierwszą Beit HaMigdasz były trzy główne grzechy Izraela: Czczenie bożków, rozwiązłość i morderstwo.
Zniszczenie drugiej Beit HaMigdasz, według Mędrców Judaizmu, stało się z powodu powszechnej bez przyczyny nienawiści w społeczeństwie. Co ma podobno nauczyć każdego, że nienawiść bez przyczyny jest równa tym trzem grzechom: Czczenia bożków, rozwiązłości i morderstwu.
Zobaczmy, że te słowa są prawdziwe, że Jehudim za czasów Jeszua HaMaszijach mieli wielką bez przyczyny nienawiść (do Niego), która do dziś dnia trwa, a która musi ustąpić dzięki teszuwie. Wówczas będzie pobudowana następna Beit HaMigdasz w Jeruszalajim.
Decyzja o odrzuceniu Jeszua, jako HaMaszijach przez przywódców religijnych i cywilnych Izraela z pierwszego wieku spowodowała zburzenie Beit HaMigdasz. Ten duch antymesjaszowy działa w narodzie do dziś dnia i bez wątpienia jest wciąż tym stałym powodem, dlaczego nie ma Beit HaMigdasz w Jeruszalajim i dlaczego jest tyle prześladowań Jehudim.
Oto tekst, korty świadczy o tej nienawiści bez przyczyny, która spowodowała taką tragedię. Jeszua cytuje tu Torę, w której oni mieli upodobanie.
Ew Jana 15: 23-25
„(23) Kto mnie nienawidzi, i Ojca mego nienawidzi. (24) Gdybym nie dokonał wśród nich dzieł, których nikt inny nie dokonał, nie mieliby grzechu. Teraz jednak widzieli je, a jednak znienawidzili i mnie, i Ojca mego. (25) Ale to się stało, aby się wypełniło słowo napisane w ich Prawie: Nienawidzili mnie bez powodu.”
Innym dowodem tego, że nienawiść do Jeszua HaMaszijach była i jest tą przyczyną, jest tekst zawarty w Talmudzie. W Rosz Haszana 31b czytamy o tym, jak to zakładano szkarłatną nitkę u drzwi Beit HaMigdasz w dzień Jom Kipur (Dzień Pojednania) i czytamy tam, że wówczas kiedy JHŁH Elohim przyjął to pojednanie, to wówczas nitka ta zmieniała kolor na biały. Taki znak pokazywał się przez wiele stuleci, który to czas odnosi się do czasu po powrocie z Babilonu.
Talmud podaje, że na 40 lat przed zburzeniem Beit HaMigdasz nitka ta już nie zamieniała swego koloru na biel i pozostawała szkarłatną.
Licząc od roku 70 n.e. od zburzenia Świątyni wstecz, odliczając 40 lat, dochodzimy do roku 30 n.e. Gdy weźmiemy pod uwagę przesuniecie w rachubie kalkulacji obecnego kalendarza, to właśnie z łatwością możemy przyznać, że z dokonaniem ofiary pojednania w Jeszua HaMaszijach, JHŁH Elohejnu nie zaakceptował już żadnej ofiary przebłagalnej w Beit HaMigdasz w Jeruszalajim. Powód: nienawiść do Ojca i Syna bez przyczyny!
Ew Jana 15: 23-25
„xxxxxx”
Zatem ostatnie 40 lat, gdy jeszcze Beit HaMigdasz stała, to własnie był czas teszuwy jak na pustyni.
Teraz my, gdy nadejdzie Tisz BeAw módlmy się za Jehudim, aby z głębi serca dokonali teszuwy. Oni, rabinistyczni Jehudim, poszczą według ich halachy, my zaś wierzący w Jezusa HaMaszijah, z miłością módlmy się za nich.
Baczmy, aby w nas nie znalazł się duch antysemityzmu. Albowiem JHŁH nie odrzucił swego ludu, on nas nadal kocha i ciebie też, również jeżeli nie jesteś Jehudim. Jego oczy są stale zwrócone na Jeruszalajim. On nie odpocznie dopóki nie doprowadzi do całkowitej teszuwy pośród Jehudim. Świadczą o tym prorocy.
Dlaczego wiec Ty przyjacielu i przyjaciółko chcesz odpocząć od modlenia się za Jehudim? Pomyśl? Szczególnie w taki właśnie dzień!!
Mesjański Rabin Eugeniusz Emet Banak