Jedyny Jednorodzony
W parszy zwanej „Wajera” w Bereszit 22,2 czytamy o Izaaku jako o jedynym synu Awrachama:
„1 A po tych wydarzeniach Bóg wystawił Abrahama na próbę. Rzekł do niego: Abrahamie! A gdy on odpowiedział: Oto jestem – (2) powiedział: weź twego syna jedynego, którego miłujesz, Izaaka, idź do kraju Moria i tam złóż go w ofierze na jednym z pagórków, jakie ci wskażę.” B.T
Gdy jednak zastanowimy się przez chwilkę, to możemy postawić pytanie: czyżby w tym momencie JHŁH zapomniał o pierwszym synu Awrahama Iszmaelu?
Mędrcy Judaizmu też się nad tym zastanawiali, dodając przy tym inne pytania:
czy Awraham nie wiedział, że Jicchak jest jego synem mówiąc: „weź twego syna” albo czy Awracham nie wiedział, że on kochał swego syna? Dlaczego wiec Tora uczy nas: „którego miłujesz”.
W Talmudzie w „ Sanhedryn 89 b” mamy zapis wyobrażający dyskusje pomiędzy Bogiem a Awrahamem:
„Bóg powiedział: „Weź teraz twego syna”.
Awracham odpowiedział: „Ja mam dwóch synów”.
Bóg powiedział: „Twojego jedynego syna”
Awracham odpowiedział: „Oni oboje są jedynymi synami ich matek”.
Bóg powiedział: „tego którego kochasz”.
Awracham odpowiedział: Ja kocham ich obu”.
Bóg powiedział: „Jcchaka”. (tłumaczenie własne).
W tym zapisie z Talmudu do wyjaśnienia naszego tekstu z Bereszit widzimy, że Bóg podkreśla specjalną relację jaka jest pomiędzy Awrachamem i jego synem Jicchakiem; relację ojciec-syn. O tej specjalnej relacji pomiędzy Awrachamem a Jicchakiem pisze również autor Listu do Hebrajczyków 11:17. W greckim tekście w Przekładzie Nowego Świata występuje słowo: „Monogenes” co znaczy „Jednorodzony” :
„17 Dzięki wierze Abraham, poddawany próbie, niemalże ofiarował Izaaka, i on, Człowiek, który chętnie przyjął obietnice, chciał ofiarować swego jednorodzonego syna”.
Zauważmy, że Johanan (Jan) używa tego samego słowa w stosunku do Jeszua HaMaszijach. Johanan w odniesieniu do Adon (Pana) Jeszua używa tego słowa trzykrotnie. Pozwólcie, że zacytuje jeden z nich: Besora Johanana 1: 14-18
„14 A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy. (15) Jan daje o Nim świadectwo i głośno woła w słowach: Ten był, o którym powiedziałem: Ten, który po mnie idzie, przewyższył mnie godnością, gdyż był wcześniej ode mnie. (16) Z Jego pełności wszyscyśmy otrzymali – łaskę po łasce. (17) Podczas gdy Prawo zostało nadane przez Mojżesza, łaska i prawda przyszły przez Jezusa Chrystusa. (18) Boga nikt nigdy nie widział, Ten Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca, /o Nim/ pouczył.” B.T
Inne miejsca, które mówią o Jeszua jako o jednorodzonym to 3:16,18 oraz 1 Johanan 4:9.
To samo słowo jest również użyte w greckim tekście w stosunku do synów i córek ludzkich, np.: Łukasz 7:12. 8:42, 9:38. Cóż wiec jest w tym ciekawego? Otóż to, że gdy mówimy o Jeszua, to mówimy o Nim jako o Jednorodzonym Synu Bożym.
I właśnie w kontekście relacji Awrachama i Jicchaka w źródłach rabinistycznych jest dużo wypowiedzi na ten temat. Na przykład w „Bawa Mecja 87a” czytamy o osobie, która w mówi o Jicchaku w sposób prześmiewny:
„To dziecko jest Sary a nie Awrachama. Awracham jest za stary. Z pewnością to jest syn Abimelecha. W odpowiedzi na to pośmiewisko Bóg uczynił twarz Jicchaka identyczną jak Awrachama, i tak to uczynił, że gdy patrząc na Jicchaka widzieli lustrzaną podobiznę Awrachama. Wówczas poznali, że Jicchak prawdziwie był synem Awrachama. Ponieważ on był obrazem swego ojca.” (tłumaczenie własne).
Nasuwa się tu pytanie: Dlaczego została spisana taka historia rzekomej konwersacji? Być może byli kiedyś tacy ludzie, którzy podważali prawdziwość ojcostwa Awrachama wobec Jicchaka. Tego nie jestem pewien.
Niemniej jednak pewien jestem, że dziś spotykamy się z podobnym zjawiskiem, gdzie podejmuje się próby nauczania, że Jicchak nie był synem Awrachama, ale że Sara poczęła tylko z pomocą Boga. W ten sposób dają podwaliny do usunięcia prawdy, że Jeszua był poczęty z Ruach Elohim i że był poczęty w podobny sposób jak Jicchak. W konsekwencji tego On nie jest w pełni Synem Bożym, ale tylko człowiekiem, który stał się Mesjaszem z woli Boga i zrodzony został jako Syn Boży podczas zstąpienia Ruach (Ducha) w czasie jego Twili (zanurzenia się).
Wierzyć tej rabinistycznej legendzie czy też nie? To już inna sprawa.
Jednego możemy być pewni, że nasz tekst z Bereszit mówi wyraźnie, iż sam Elohim mówi, że Jicchak był jedynym synem Awrachama. Jedynym ponieważ Awracham zrodził go, w otwartym w cudowny sposób przez Boga, łonie Sary. Dzięki temu Jicchak jako jedyny z synów, które miał Awracham mógł być uznany jako jedyny syn Awrachama. A dla nas w dodatku autor Listu do Hebrajczyków potwierdza te prawdę.
Prawdą jest to, że Bóg wielokrotnie w Tanach (ST) w cudowny sposób otwierał łona bogobojnych kobiet, niemniej nie znajdują one nigdzie porównania do poczęcia jakie miał Adonaj Jeszua. To znaczy z Ruach Elohim.
Te podważania ojcostwa Boga wobec Adonaj Jeszua nie są nowe, albowiem w Besorze widzimy podobne powątpiewania pewnych Jehudim (Żydów) w stosunku do synostwa naszego Adonaj Jeszua. Dobrym tego przykładem jest zapis Besory (Dobrej Nowiny), Johanan rozdział 8 (Ew. Jana 8), gdzie widzimy takie oto zarzuty w stosunku do Jeszua HaMaszijach. 8:48
„48 Odpowiedzieli Mu Żydzi: Czyż niesłusznie mówimy, że jesteś Samarytaninem i jesteś opętany przez złego ducha?” B.T
Johanan 8:57
„57 Na to rzekli do Niego Żydzi: Pięćdziesięciu lat jeszcze nie masz, a Abrahama widziałeś?” B.T
Mistrz nasz Jeszua odpowiedział im jednoznacznie, a ich reakcja na Jego odpowiedź potwierdza, że zrozumieli Go prawidłowo i nie mogli tego znieść.
Johanan 8: 58-59.
„58 Rzekł do nich Jeszua: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Zanim Abraham stał się, Ja jestem. (59) Porwali więc kamienie, aby je rzucić na Niego. Jeszua jednak ukrył się i wyszedł ze świątyni.” B.T
Oraz podobnie w Johanan 8:54-55
„54 Odpowiedział Jeszua: Jeżeli Ja sam siebie otaczam chwałą, chwała moja jest niczym. Ale jest Ojciec mój, który Mnie chwałą otacza, o którym wy mówicie: Jest naszym Bogiem, (55) ale wy Go nie znacie. Ja Go jednak znam. Gdybym powiedział, że Go nie znam, byłbym podobnie jak wy – kłamcą. Ale Ja Go znam i słowa Jego zachowuję.” B.T
Dziś również są tacy, którzy nie mogą tej prawdy znieść twierdząc, że Mesjasz przyszedł tylko w Duchu, który spoczął na człowieku. Zaprzeczają, że On przyszedł w ciele jako zrodzony z Ruach Elohim (Ducha Bożego) w łonie Mirjam (Marii). Mają oni świadectwo jakie daje im Johanan w 1 Johanan 4:1-3
„1 Namilejszy, nie wierzcie lada duchowi, ale doświadczajcie duchów jeśli z Boga są, albowiem wiele fałszywych proroków wyszło na świat. (2) Po tym poznawajcie Ducha Bożego: Wszelki duch, który wyznawa, iż Jezus Krystus przyszedł w ciele, z Boga jest. (3) Ale którykolwiek duch nie wyznawa iż Jezus Krystus przyszedł w ciele, ten z Boga nie jest, ale ten jest duch on Antykrystów, o którymeście słyszeli, iż przybędzie i już jest na świecie.” W Przekładzie z Biblii Brzeskiej.
Przyjacielu i przyjaciółko:
Od początku II i aż do VI wieku u zarania „Chrześcijaństwa”, podziały między wyznawcami były podobne do dzisiejszych. Wówczas pośród niektórych Chrześcijan panowała doktryna gnostycka. Nauczano, że Jeszua przyszedł tylko w duchu, a ciało, w którym ten duch spoczywał, czyli ciało Jeszua, było ciałem zwykłego człowieka. Jeszua w nagrodę od Boga za to, że poniósł śmierć na swoim ciele za sprawą otrzymanego ducha Mesjasza, został wzbudzony z martwych i później został wywyższony w niebie.
My Wspólnota Judeo Mesjańska takiej nauki nie podzielamy i takiej nauki nie uznajemy. Niemniej jednak z każdym staramy się mieć pokój.
Mesjański Rabin
Eugeniusz Emet Banak