Słowo wstępne do Mesjańskiej Hagady

 

 Mesjańska Hagada, to zbiór zasad, praktyk, jakie mają być zachowane podczas Wieczerzy Paschalnej. Sama wieczerza nazywa się Seder, co w języku aramejskim znaczy dosłownie „Porządek”, „Kolejność”. Hagada służy nam do tego, abyśmy umieli zachowywać Seder – czyli „Kolejność”, „Porządek” ustalonej już przed wiekami Wieczerzy Paschalnej i to według porządku, jaki był znany w czasach Jeszua Hamaszijach i w czasach Szalachim (Wysłanników). Co prawda, dzisiaj nikt nie posiada rękopisu takiej wersji tamtejszego Sederu, ale wiemy dobrze, że wspólnoty mesjańskie z I w.n.e. widziały w tych elementach nie tylko odkupienie z niewoli w Micraim (Egipcie), ale także odkupienie mesjańskie, które wypełniło się w Jeszua Hamaszijach, a które jest zakodowane w całym porządku Sederu, jak w programie komputerowym. Gdy jednak przyjrzymy się głębiej całemu Sederowi, to zauważymy, że zawiera on w sobie elementy prorocze nawet dla naszego pokolenia, które muszą być jeszcze wypełnione. No ale o szczegółach dowiemy się dopiero, gdy prześledzimy cały Seder. Mesjańska Hagada bazuje na tradycyjnej Żydowskiej Hagadzie. Zawiera ona wszystkie elementy z tradycyjnej Hagady, a rożni się tylko tym, jak jest interpretowana. Podobnie jak z Tanach (ST), mesjańska interpretacja jest inna niż Żydowska, ale Tanach jest ten sam.

Pragnę zwrócić twoją uwagę, bracie i siostro, że nie można zachowywać Sederu, jeśli najpierw nie usunęło się chamec (kwasu) z naszych domostw i z naszej duszy, albowiem jeśli tego nie uczynimy, wówczas nasz Seder będzie tylko religijnym i w dodatku martwym rytuałem, ba nawet przykrym dla nas w skutkach. Nasz Adonaj nie to miał na myśli, gdy przyszedł na ziemie, aby wypełnić miedzy innymi elementy tej tradycji Sederu, która wówczas była powszechnie obchodzona w Judaizmie. Wszystkie szczegóły Sederu są duchowe i maja na celu uprzytomnić nam, ze nasze odkupienie jest ciągłym procesem naszego życia, a nie jednorazowym wydarzeniem. Podobnie, jak to było w przypadku odkupienia Jisraela z niewoli w Micraim.

Mesjańska Hagada służy nam też po to, aby wzbogacić naszą wiarę i duchowe zrozumienie – celu, sposobu i wartości naszego odkupienia w Jeszua Hamaszijach. Abyśmy nie postępowali tak, jak nasi przodkowie w wierze, jak to wspominał nasz rabin Szaul z Tarsu pisząc w 1 Liście do Wspólnoty Mesjańskiej w Koryncie 10;1-11

 „(1) Nie chciałbym, bracia, żebyście nie wiedzieli, że nasi ojcowie wszyscy, co prawda, zostawali pod obłokiem, wszyscy przeszli przez morze, (2) i wszyscy byli ochrzczeni w [imię] Mojżesza, w obłoku i w morzu; (3) wszyscy też spożywali ten sam pokarm duchowy (4) i pili ten sam duchowy napój. Pili zaś z towarzyszącej im duchowej skały, a ta skała – to był Maszijach. (5) Lecz w większości z nich nie upodobał sobie Bóg; polegli bowiem na pustyni. (6) Stało się zaś to wszystko, by mogło posłużyć za przykład dla nas, abyśmy nie pożądali złego, tak jak oni pożądali. (7) Nie bądźcie też bałwochwalcami jak niektórzy z nich, według tego, co jest napisane: Zasiadł lud, by jeść i pić, i powstali, by się oddawać rozkoszom. (8) Nie oddawajmy się też rozpuście, jak to czynili niektórzy spośród nich, i padło ich jednego dnia dwadzieścia trzy tysiące. (9) I nie wystawiajmy Jahłeh na próbę, jak wystawiali Go niektórzy z nich i poginęli od wężów. (10) Nie szemrajcie, jak niektórzy z nich szemrali i zostali wytraceni przez dokonującego zagłady. (11) A wszystko to przydarzyło się im jako zapowiedź rzeczy przyszłych, spisane zaś zostało ku pouczeniu nas, których dosięga kres czasów.”

 Szaul daje nam świadectwo, że jeśli nie połączymy z wiarą i z sercem i z duszą naszego posłuszeństwa, a w tym przypadku naszego Sederu, czyli jeśli nie dokonamy najpierw koniecznych duchowych i fizycznych przygotowań, wówczas nasz koniec może być taki, jak naszych ojców w wierze. Dlatego właśnie w tymże 1 Liście do Wspólnoty Mesjańskiej w Koryncie, Szaul mówi najwięcej o potrzebie solidnego przygotowania się do tego Święta Paschy (Moed Pesach). I teraz widzimy, że już w jego czasach występował problem poprawnego zrozumienia Pism i Hagady, gdyż pisze on w 1 Liście do Wspólnoty Mesjańskiej w Koryncie 5: 6-7 że:

 „(6) Wcale nie macie się czym chlubić! Czyż nie wiecie, że odrobina kwasu całe ciasto zakwasza? (7) Wyrzućcie więc stary kwas, abyście się stali nowym ciastem, jako że przaśni jesteście. Maszijach bowiem został złożony w ofierze jako nasza Pascha.”

 Ten Chamec, czyli ten „Kwas”, ma symbolizować i służyć nam jako „Fizyczny Znak Duchowej Rzeczywistości” Inaczej będziemy podążać drogą tamtejszego i dzisiejszego Judaizmu, gdzie mało kto dotrzymuje towarzystwa do końca Sederu, a często kończy się on po spożyciu posiłku. Mało tego, taki stan rzeczy ma o wiele tragiczniejsze skutki.

W Brit Chadasza mamy miejsce, gdzie Szaul uczy nas, iż ten chamec nie był do końca usunięty wśród wspólnoty mesjańskiej w Koryncie i widzimy to w rozdziale 11:17-22 oraz w 11:27-34

 Zobaczmy wiec ten pierwszy tekst: 1 Kor 11:17-22

 „17) Udzielając tych pouczeń nie pochwalam was i za to, że schodzicie się razem nie na lepsze, ale ku gorszemu. (18) Przede wszystkim słyszę – i po części wierzę – że zdarzają się między wami spory, gdy schodzicie się razem jako Zgromadzenie. (19) Zresztą nawet muszą być wśród was rozdarcia, żeby się okazało, którzy są wypróbowani. (20) Tak więc, gdy się zbieracie, nie ma u was spożywania Wieczerzy Pańskiej. (21) Każdy bowiem już wcześniej zabiera się do własnego jedzenia, i tak się zdarza, że jeden jest głodny, podczas gdy drugi nietrzeźwy. (22) Czyż nie macie domów, aby tam jeść i pić? Czy chcecie znieważać Boże zgromadzenie i zawstydzać tych, którzy nic nie mają? Cóż wam powiem? Czy będę was chwalił? Nie, za to was nie chwalę.”

 Bracie i siostro w Jeszua Hamaszijach, w tym tekście obserwujemy brak dobrej duchowej opieki nad wspólnotą mesjańską w Koryncie, albowiem dopuszczają oni do tradycyjnego, judaistycznego podejścia do Sederu, nie wiedząc, nie rozumiejąc lub nie zdając sobie sprawy, że sami w ten sposób wpadają w pułapkę szatana. Zobacz, co Szaul powiedział nieco dalej 1 Kor. 11:27-34 o konsekwencji braku należytego przygotowania się do Pesach. Gdzie ten duchowy chamec wydal swe owoce.

 „(27) Dlatego też kto spożywa chleb lub pije kielich Pański niegodnie, winny będzie Ciała i Krwi Pańskiej. (28) Niech przeto człowiek baczy na siebie samego, spożywając ten chleb i pijąc z tego kielicha. (29) Kto bowiem spożywa i pije nie zważając na ciało (swoje a nie Pańskie), wyrok sobie spożywa i pije. (30) Dlatego to właśnie wielu wśród was słabych i chorych i wielu też umarło. (31) Jeżeli zaś sami siebie osądzimy, nie będziemy sądzeni. (32) Lecz gdy jesteśmy sądzeni przez Pana, upomnienie otrzymujemy, abyśmy nie byli potępieni ze światem. (33) Tak więc, bracia moi, gdy zbieracie się by spożywać [wieczerzę], poczekajcie jedni na drugich! (34) Jeżeli ktoś jest głodny, niech zaspokoi głód u siebie w domu, abyście się nie zbierali ku potępieniu [swojemu a nie waszemu]. Co do reszty, zarządzę, gdy do was przybędę.”

 Droga Miszpocho (Rodzino), bądź wiec przezorna, bo choć cały Seder, jeśli chodzi o szczegóły, nie pochodzi bezpośrednio z Tanach, ale raczej jest oparty na kilku wersach z Tory, to jednak zachowywanie go ma szczególną wartość: „Kto bowiem spożywa i pije nie zważając na ciało , wyrok sobie spożywa i pije” Nie chciałbym, abyście sami sobie zgotowali taki los! Wówczas wasz Seder nie będzie Sederem i błogosławieństwem, ale sądem Bożym, którego konsekwencji możecie doświadczyć za tego życia.

Spożywanie krwi i ciała jest tu symboliczne, nie tak jak w przypadku innych wyznań, np. Kościoła Rzym.-Kat., gdzie tłumaczone jest to jako literalne, co jest zwiedzeniem wierzących.

Duchowa rzeczywistość tych elementów ma mieć charakter świadectwa naszej duchowej i fizycznej rzeczywistości w Jeszua Hamaszijach. Bo jeśli zasiadamy do Sederu, a nie uczyniliśmy fizycznej i duchowej teszuwy (skruchy, upamiętania się, odwrócenia się od grzechu), wówczas dajemy fałszywe świadectwo o Jeszua Hamaszijach, czyniąc Jeszua, jak to pisał Szaul w liście do wspólnoty mesjańskiej w Galacji:  „sługą grzechu”. Galacjan 2:17.

Zatem wielka jest waga naszego przygotowania się do tej tradycji Judeo-Mesjańskiej, aby wypełnić tę micwę odnośnie Pesach. Pamiętajmy, że nie możemy być letni, ale mamy być gorący, bo inaczej nasz Mistrz wypluje nas z ust swoich. Objawienie 3:16. Nie wyzna naszego imienia przed swoim Ojcem.

 Mesjańska Hagada, jak już powiedzieliśmy, bierze swój początek od momentu wyjścia Jisraela z Micraim. Dlatego pierwsza sprawa, jaka powinna być nam przypomniana, to Micwa, która mówi o obowiązku zachowywania tego Moed Pesach (święta Paschy), o którym czytamy w Szemot/II Mojż, 12:24

 „24) Przestrzegajcie tego przykazania jako prawa na wieki ważnego dla ciebie i dla twych dzieci! (25) Gdy zaś wejdziecie do ziemi, którą da wam Pan, jak obiecał, przestrzegajcie tego obyczaju.”

 Cała historia wyjścia Jisraela z Micraim jest zapisana w księdze Szemot 12. I tam możemy odnaleźć takie ważne mesjańskie spostrzeżenia, które są bezpośrednio związane z naszym Sederem. Np.:

–         Miesiąc Awiw 13:4 (a w tradycji rabinistycznej miesiąc ten nazwany jest Nissan) jest pierwszym miesiącem roku. Zatem w tym dniu, w którym on przypada, mamy liturgiczny Nowy Rok. Hallelujah! Od tego Rosz Chodesz/Nowiu Księżyca odliczamy kolejne miesiące roku.

–         10 dnia owego miesiąca, rodzina miała odłączyć sobie baranka bez skazy i po zabiciu go i upieczeniu, baranka tego należało spożywać z taką ilością ludzi, aby nie pozostało nic do następnego ranka. Aby spożyć jednego baranka podczas jednego wieczoru, szacuje się, że potrzeba 10-20 ludzi w zależności od liczby dzieci.  Odseparowanie baranka na 4 dni jest symboliczne i wskazywało na to, że Jeszua był odseparowany przez 4000 lat, aby ostatecznie być złożonym, jako ofiara Paschalna w dniu, kiedy GO ukrzyżowano. To, że zbierano więcej ludzi do spożycia tego baranka w domu uczy nas, ze Seder jest świętem rodzinnym, a nie Kongregacji (Kehila), oraz ze należy pamiętać o innych, specjalnie o tych, którzy są samotni lub mają małe rodziny, aby mogli przyłączyć się do nas, do Sederu.

–         Czternastego dnia o zmierzchu, paschalny baranek miał być zabity. Jest wskazanie, na który dzień w pierwszym miesiącu ma przypadać Pesach, oraz profetycznie na czas ofiary Jeszua Hamaszijach.

–         Krwią tego baranka miały być pomazane odrzwia każdego domu. Jest to cień przyjęcia krwi Jeszua Hamaszijach na nasze serce, które jest bramą naszego jestestwa.

–         Baranek miał być upieczony, a nie ugotowany. Pieczenie zawsze symbolizuje ofiarę na ołtarzu, która była spalana w ogniu na ofiarę całopalną.

–         Wszechmocny JHŁH uderzył plagą śmierci pierworodnych w tych domach w Micraim, gdzie nie znalazł śladu krwi baranka na odrzwiach. Jest to świadectwo i proroctwo, które uczy nas, że jeśli krew Jeszua Hamaszijach nie będzie duchowo widoczna dla Elohim na naszym sercu, to pozostaje dla nas tylko plaga śmierci.

 Uwaga!

Administracja Wspólnoty Mesjańskiej bardzo was prosi, abyście nie udostępniali nikomu tej Mesjańskiej Hagady. Albowiem mamy nadzieję, w niedalekiej przyszłości, wydrukować ją w formie książeczki.

Zatem wszelkie prawa kopiowania i rozprowadzania tej Hamady Mesjańskiej są zastrzeżone. Tylko zarejestrowani uczestnicy Wspólnoty Mesjańskiej mogą korzystać z tego materiału.

 

Dziękujemy i życzymy błogosławieństw

                                                                                                                                                                              Chag Sameach Pesach

Mesjanski Rabin
Eugeniusz Emet Banak 

 

Oto lista artykułów, które należy sobie wczesniej przygotować, zanim nastąpi Pesach:

 

1. Kość Barania 
2. Pęczek pietruszki zielonej
3. Jajko brązowe gotowane dla każdej osoby
4. po jednym małym kawałku liścia zielonej salaty
5. Starte czerwone jabłka i zmieszane z posiekanymi orzechami laskowymi lub włoskimi z dodatkiem miodu i cynamonu, które mają przypominać glinę do wyrabiania cegieł 
6. Chrzan tarty (ostry)
7. Maca
8. Talerz Sederowy (jeden na rodzine. Jeśli go nie masz to możesz samemu ułożyć te produkty na jednym dużym talerzu, lub poprostu w miseczkach na tacy)

9. Miska do wody do umycia rąk (Jedna)
10. Ręcznk (Jeden)

11. Kielich do wina dla każdego
12. Kielich i cała zastawa do posilku dla Eliasza

13. Świeczki szabatowe

14. Świeczka do szukania chamecu
15. Jedno ptasie pióro (puszyste jeśli jest to możliwe) 
16. łyżka drewniana

17. Maca Tasz ( Trzy komorowa torba na 3 kawałki maccy. Uwaga! Jeśli jej nie posiadasz to możesz tak złożyć kwadratowy kawałek białego materiału w kostkę, że znajdziesz w niej 3 komory na 3 kawalki Maccy)
18. Afikomen (Jeśli go nie posiadasz to możesz użyć kawałek białego materiału, którym zawiniesz złamaną macce)

19. Szofar
20. Czerwony sok z winogron
21. zapałki
22. Biały obrus
23. Zestaw nakryć do Wieczerzy Paschalnej dla każdego; np; talerze i sztućce i kielich, chusteczki….
24 Bukiet kwiatów
25. Dla mężczyzn: kipa, Szal modlitewny
26. Dla kobiet: nakrycie głowy
27. Pamietajmy o odświętnym ubiorze…..
28. Posiłki Wieczerzy Pesachowej. Oto przykład: Sałata, rosół z kuleczkami z maccy, upieczone w oleju ziemniaki, albo upieczona baranina lub kurczak, warzywa ugotowane na parze, na deser sałatka z owoców i Macca.
29 Hagada Mesjańska

Chag Sameach

Mesjański Rabin

Eugeniusz Emet Banak