Sukkot
Święto Namiotów
Wajikra 23:34-35
Moed Sukkot choć znajduje się na końcu listy pośród wszystkich moadim to poselstwem tym obejmuje on wszystkie razem wzięte. Albowiem w Sukkot przypominamy sobie o wędrówce Izraela. Od czasu jego wyjścia z Micrajim (Egiptu) przez całą wędrówkę po pustyni, aż do wejścia do Erec Izrael, gdzie wszystkie moadim, które są zawarte w Torze były zainicjowane duchowo i fizycznie, niosąc ze sobą duchowe poselstwo planu zbawienia. Moed Sukkot to przypomnienie dla nas, którzy żyjemy w tym świecie, abyśmy nie przywiązywali wagi i wartości do rzeczy tego świata. Kefa pisze w tym kontekście tak:
„9) Wy zaś jesteście wybranym plemieniem, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem [Bogu] na własność przeznaczonym, abyście ogłaszali dzieła potęgi Tego, który was wezwał z ciemności do przedziwnego swojego światła, (10) wy, którzyście byli nie – ludem, teraz zaś jesteście ludem Bożym, którzyście nie dostąpili miłosierdzia, teraz zaś jako ci, którzy miłosierdzia doznali. (11) Umiłowani! Proszę, abyście jak obcy i przybysze powstrzymywali się od cielesnych pożądań, które walczą przeciwko duszy.” 1 Piotra 2:9 – 11. B.T
Jak obcy przybysze, jak Praojcowie i tak jak Izrael podczas wędrówki po pustyni. My teraz oczekujemy wypełnienia się dla nas obietnicy przejścia do wieczności. Autor Listu do Hebrajczyków tak to podsumował:
„15) A wprawdzie, gdyby byli na onę pamiętali, z której byli wyszli, mieli dosyć czasu wrócić się zaś. (16) Ale oni lepszej żądają, to jest niebianskiej; przetoż i sam Bóg nie wstydzi się nazywać Bogiem ich, bo im miasto zgotował.” 11:15-16. BG
Pośród wielu ciekawych poselstw, jakie otaczają Moed Sukkot, to właśnie jest dla nas jednym z najważniejszych. Dlaczego? Dlatego, że często tracimy czas i zdrowie na to, aby zabezpieczyć sobie ‘dobrobyt’, który często jest ponad to, czego faktycznie my potrzebujemy. Budując tu na ziemi „trwale” budowle i inwestycje, które i tak są przeznaczone na spalenie, a dzięki czemu my gubimy ducha. Moed Sukkot ma właśnie co roku nam przypominać, że my jesteśmy pielgrzymami na tym świecie, że mamy zwrócić nasza uwagę na Królestwo Boże. Naszym celem i mottem życia ma być oczekiwanie wypełnienia się naszej nadziei. Zamiast tracić zdrowie, siły, wiarę, a czasem nawet i rodziny z tego powodu; teraz podczas Sukkot zwracamy na to uwagę, że to nie ma być nasz cel.
Ja sam popełniłem taki błąd w życiu, traciłem zdrowie, a nawet wiarę przez to, że za wszelką cenę chciałem zapewnić dostatek dla rodziny, który był ponad to, co nam jest potrzebne. To jest bardzo trudna lekcja życia w wierze, której jeśli nie nauczymy się na podstawie wiary ze słuchania, to będziemy musieli prędzej czy późnej przejść podobny test na drodze naszego życia. Ryzyko jest duże, bo jeśli w przypadku upadku w tym teście nie podniesiemy się w wierze, to może nas to kosztować utracenie społeczności z Ruach HaKodesz. Mam nadzieję, że Ty bracie i siostro zaoszczędzisz sobie takich kłopotów. Dlaczego? Dlatego, że Królestwo Boże nie jest z tego świata, który i tak musi spłonąć. Królestwo Boże zaś jest oparte na intymnej relacji z naszym Adonaj i wierzę w to, że to nasz Wszechmocny JHŁH zaopiekuje się naszymi sprawami i potrzebami życia na co dzień i to według jego upodobania. My zamiast własnymi siłami budować dobrobyt, mamy raczej budować nasze duchowe mieszkanie, w którym ma nieustannie przebywać Ruach HaKodesz.
To właśnie, gdy budujemy naszą „Sukkę”(namiot/szałas) w naszych ogrodach, na naszych balkonach lub obok naszych domów, to ona ma nam przypominać o tym, że w tej naszej wędrówce po ziemi, tak jak podczas wędrówki Izraela po pustyni, tak też teraz nasz Elohim będzie opiekował się naszymi pierwszymi potrzebami życia. Pamiętajmy też o tym, że nasze ciało jest również tylko tymczasowym namiotem, które nie odziedziczy Królestwa Bożego. Tak, tak! tak jak nasze ciało tak też i te budowle, które stawiamy są skazane na zniszczenie. Dlatego nasz Adonaj Jeszua powiedział w Ew. Mateusza 16: 24-27
„24) Tedy rzekł Jeszua do uczniów swoich: Jeśli kto chce iść za mną, niechajże samego siebie się zaprze, a weźmie krzyż swój, i naśladuje mię! (25) Bo kto by chciał duszę swoją zachować, straci ją; a kto by stracił duszę swoją dla mnie, znajdzie ją. (26) Albowiem cóż pomoże człowiekowi, choćby wszystek świat pozyskał, a na duszy swojej szkodował? albo co da w zamian człowiek za duszę swoję? (27) Albowiem Syn człowieczy przyjdzie w chwale Ojca swego z Aniołami swoimi, a tedy odda każdemu według uczynków jego.” BT
Bardzo często i bardzo szybko zapominamy, że jesteśmy tylko przechodniami na tej ziemi. Bardzo często i bardzo szybko też zapominamy, że my sami – my też musimy zapłacić nasza cenę za nasze zbawienie, a jest nią samozaparcie i wyrzeczenie się życia według modły tego świata. …….. „albo co da w zamian człowiek za duszę swoją?”
Moadim Sukkot, jak już powiedziałem, niesie ze sobą wiele ciekawych poselstw. Następny temat, który ma dla nas szczególne ważne poselstwo na ten Wyznaczony Czas (moed) jest to, że Sukkot od dawien dawna był rozpoznawany, jako ostateczny czas zbiorów plonów rolnych jesiennych żniw – Szemot 23:16
16) „I święto Żniw pierwszych twoich zbiorów z tego, co posiałeś na roli, oraz święto Zbiorów na końcu roku, gdy zbierzesz z pola twój plon. ” BT
Sukkot ma również inną nazwę, a mianowicie: „Zman Simchatejnu”, co znaczy: Czas Naszej Radości.
W przeciwieństwie do Jom Kippur, gdzie nasze modlitwy i śpiewanie jest mocno stonowane i ma bardzo poważny charakter. Tu podczas Sukkot mamy nakazane, aby się radować. I radość nasza jest wielka, gdy pomyślimy, że Sukkot jest cieniem zbioru wszystkich wierzących, którzy są bądź z Izraela lub stali się częścią Wspólnoty izraelskiej. Czas powrotu do domu.
Przygotowanie do Moed Sukkot
1. Sukka.
Na kilka dni przed Moed Sukkot przygotowujemy niezbędne materiały do zbudowania Sukki (namiotu/szałasu). Należy zorganizować według naszego uznania albo belki naturalne wycięte z lasu albo też obrobione jak kantówki, z których zbudujemy szkielet naszej Sukki. Taka Sukkę możemy zbudować praktycznie rzecz mówiąc w każdych warunkach mieszkaniowych. Począwszy od balkonu czy naszego ogrodu, a kończąc na tarasie. Jeśli zaś nie posiadamy nawet balkonu ani żadnego prywatnego podwórka lub ogrodu, to oczywiście jesteśmy zwolnieni z tego obowiązku. Ale to nie znaczy też, że nie możemy popytać u krewnych lub znajomych, aby u nich na ich terenie pobudować sobie taką Sukkę. Jeśli jest to możliwe, aby ustawić w środku Sukki stół i krzesła tak, abyśmy mogli tam spożywać posilki, to jest to ważne, aby to uczynić.
Wygląd i wielkość takiej Sukki jest oczywiście uzależniony od naszych możliwości. Nie mniej jednak ma to być symbolem naszego nie trwałego mieszkania, lecz ma wskazywać na pielgrzymowanie nasze na tej ziemi.
2. Lulaw.
Wajikra 23:40
„40) Weźcie sobie pierwszego dnia owoce pięknych drzew, liście palmowe, gałązki gęstych drzew i wierzb nadrzecznych. Będziecie się weselić przed Panem, Bogiem waszym, przez siedem dni.” BT
Jeśli nie mamy dostepu lub pieniędzy, aby zakupić tradycyjnych lulaw, to można go wykonać własnymi środkami. Do zrobienia Lulaw potrzebujemy:
1 Gałązkę z palmy (lulaw) średnio o długości miedzy 70-100 cm.
3 Gałązki Mirtu (hadasa) najdłuższe jakie tylko możemy zdobyć, ale nie dłuższe niż 50 – 70 cm.
2 Gałązki wierzby (arawot) też nie dłuższe niż 50 – 70 cm.
Tradycyjnie łączymy te trzy elementy u dołu w jedną całość oplatając je paskami z trzciny lub słomy tworząc w ten sposób rękojeść, która pozwala nam na to, że każdy rodzaj jest w swojej kieszonce, a jednocześnie są połączone razem ze sobą w jedną całość. Od lewej strony znajdują się gałązki z wierzby, w środku gałązka z palmy, a z prawej strony gałązki mirtu.
Taki zestaw będzie nam potrzeby do obrzędu potrząsania.
3. Etrog
Etrog to owoc cytrusowy rosnący w Izraelu, który naturalnie nie występuje w innych krajach. Jest to owoc bardzo podobny do żółtej cytryny. Jego smak jest również podobny do cytryny, z tą różnicą, że nie jest tak soczysty jak cytryna i mniej smaczny. Sok z tego owocu można wykorzystać do różnych sałatek zamiast cytryny. Jeśli nie mamy możliwości zakupu Etrogu, wówczas możemy użyć cytrynę, która razem z Lulawem będziemy używać do wykonania obrzędu potrząsania.
Święte Zgromadzenia i Modlitwy w czasie Moed Sukkot w TGD
Drodzy bracia i siostry. W czasie obchodów Moed Sukkot, który trwa siedem dni najważniejszym jest, aby umieć uczcić te dni, które są nakazane nam, aby zachowywać je szczególnie święte.
Czyli pierwszy dzień Sukkot. Gdzie zbieramy się na Erew Sukkot? (Wieczór Sukkot). Podobnie jak przed rozpoczęciem Szabatu również robimy brache /błogosławieństwo przed zapalaniem świec, które są symbolem oddzielenia tych dni świątecznych od reszty dni powszednich. Później tradycyjne szabatowe błogosławieństwa jak na Erew Szabat z dodatkiem odczytania wybranych tekstów z Biblii, które odnoszą się do Moed Sukkot. Oczywiście tradycyjnie wieczór ten kończymy przy stole ze świątecznym posiłkiem.
Następnego ranka spotykamy się na poranną modlitwę (Szacharit) na święte zgromadzenie, w którym bardziej uroczyście wielbimy naszego Ojca.
Tu też stosujemy schemat podany na święte zgromadzenie na dzień Szabatu z dodatkami, które są charakterystyczne na Moed Sukkot.
Jednym i bardzo odmiennym od reszty Moadim elementem obchodów Sukkot jest wykonywanie obrzędu potrząsania, o którym czytamy w Waikra 23:40.
„40) Weźcie sobie pierwszego dnia owoce pięknych drzew, liście palmowe, gałązki gęstych drzew i wierzb nadrzecznych. Będziecie się weselić przed Adonaj, Bogiem waszym, przez siedem dni. (41) Będziecie obchodzić to święto dla Pana co roku przez siedem dni. To jest ustawa wieczysta dla waszych pokoleń. W siódmym miesiącu będziecie je obchodzić.” BT
Otóż tradycyjnie i to już od wieków w judaizmie biblijnym jak i teraz w rabinistycznym każda osoba dokonuje raz dziennie takiego potrząsania Lulawem i Etrogiem przy śpiewaniu radosnym brachy (błogosławieństwa), w ten sposób dokonując micwy radowania się przed Jahłeh Elohejnu trzymając w rękach te elementy, o których właśnie czytaliśmy.
Oczywiście sposoby tego potrząsania różnią się w zależności od odłamu Judaizmu. Jedni robią to bardziej, a inni mniej spektakularnie. Jedni odwracają tylko lulaw w każdy kierunek świata i dokonują tego potrząsania, inni zaś odwracają się swym ciałem w każdym kierunku. Jedni się w tym czasie kłaniają, a drudzy nie.
W naszym Szulu obracamy się w każdym kierunku rozpoczynając od kierunku, w którym znajduje się Jeruszalajim i podczas śpiewania brachy kłaniamy się przed naszym Adonaj.
Nie zależnie od tego czy ktoś ma korzenie Żydowskie czy też nie. Obrzędu dokonuje każdy, kto jest częścią Wspólnoty Izraelskiej. (Efez 2:12-14). Jest to ustawa wieczysta.
Oto przykład takiego potrząsania…… Przykład, a nie reguła.
Zanim jednak dokonamy tego radosnego obrzędu potrząsania odmawiamy brache:
Baruch ata Adonaj, Elohenu, Melech ha-olam, aszer kidszanu bemicwot weciwanu al netilat lulaw. Amejn.
Błogosławiony bądź, Adonaj, Boże nasz, Królu wszechświata, który uświęciłeś nas swoimi przykazaniami i nakazałeś nam sporządzać lulaw. Amejn
Tradycyjnie już jak w każdy moed, tak też teraz podczas Sukkot za każdym razem, gdy zbieramy się, aby wspólnie modlić się i wielbić naszego Elohim śpiewamy radosną pieśń zwaną Szehechejanu.
Gdy śpiewamy słowo „Baruch” lub, gdy czytamy słowo „Błogosławiony” wówczas czynimy głęboki pokłon. Czynimy to nie tylko przy Szehechejanu, ale przy każdym błogosławieństwie, gdzie te słowa występują. Jest to nasz fizyczny znak uznania i oddania należnej chwały dla Króla królów i Pana panów Jahłeh Elohejnu.
Szehechejanu.
{youtube}QjHFMeLTkfc{/youtube}
Pierwszego wieczoru w Erew Sukkot i podczas świętego zgromadzenia w pierwszym dniu Sukkot, a także podczas świętego zgromadzenia w Szabat, który przypada w czasie dni Sukkot odmawia się błogosławieństwo Szehechejanu:
Baruch ata Adonaj, Elohejnu, Melech ha-olam, szehechejanu wekijmanu wehigjanu lazman haze. Amejn.
Błogosławiony bądź Adonaj, Boże nasz, Królu wszechświata, że zachowałeś nas żywymi, podtrzymałeś i doprowadziłeś aż do tego czasu. Amejn
Bracha/Błogosławieństwo przed wejściem do Sukki
Za każdym razem, gdy po raz pierwszy wchodzimy do naszej Sukki, lub podczas wizyty u znajomych do ich Sukki wówczas odmawiamy taką brache/błogosławieństwo:
Baruch ata Adonaj, Elohejnu, Melech ha-olam, aszer kidszanu bemicotaw weciwanu lejszaw basukka Amejn
Błogosławiony bądź Adonaj, Boże nasz, Królu wszechświata, że uświęciłeś nas swoimi przykazaniami i nakazałeś nam mieszkać w szałasie. Amejn
Ta bracha, tak jak każda inna jest naszym wspólnym lub indywidualnym uwielbieniem, która ma swe korzenie w biblijnym Judaizmie z okresu Beit HaMigdasz (Światyni).
Tradycyjne czytania na ten Moed:
Pierwszy dzien Sukot
Wajikra/III Moj. 22:26 – 23:44 + Maftir: Bemidbar/IV Moj 29:12 – 16
Zachariasza 14:1 – 21 + Ksiega Koheleta
Objawienie Jana 22:1 – 4
Szabat w Sukot
Szemot/II Moj33:12 – 34:26
Ezechiel 38:18 – 39:16
1 Tesaloniczan 5:1 – 11
Jednym z najważniejszych tekstów oprócz tych, które mówią nam o Sukkot w Torze jest czytanie Psalmu 118. Nosi on nazwę „Hallel”. Dlatego odpowiednio do tej nazwy mamy brache, ktora też nazywa się Halel.
Bracha Halel do czytania Psalmów:
115:12-18
116:1-19
117:1-2
118:1-29
Baruch ata Adonaj, Elohejnu, melech ha-olam aszer kidszanu bemicwotaw weciwanu likro et ha-halel Amen
Błogosławiony bądź Adonaj, Boże nasz, Królu wszechświata, że uświęciłeś nas swoimi przykazaniami i nakazałeś nam czytać hallel. Amen.
Modlitwa: Adon Olam
Adon olam aszer malach, teterem kol jecir niwra.
Leet naasa wechefco kol, azaj melech szemo nikra.
Wehu haja wehu howe, wehu jihje betifara.
Wehu echad weein szeni, lehamszli lo lehachbira.
Bli reszit bli tachlit, welo haoz wehamisra.
Wehu Eli wehaj goali, wecur chewli beet cara.
Wehu nisi umanos li, menat kosi bejom ekra.
Bejado afkid ruchi, beet iszan weaira.
Weim ruchi gewijati, Adonaj li welo ira.
Pan wszechświata, który królował, zanim wszelka forma została stworzona.
W czasie, gdy wszystko powstało, z Jego woli, wtedy został ogłoszony Królem.
Po tym, gdy skończy się wszystko, On Sam – Straszliwy – będzie królował. On był, On jest, On będzie we wspaniałości.
On jest Jedyny, nie ma drugiego, by go z Nim porównać, by go z Nim zestawić. Bez początku, bez końca, Jego jest siła i panowanie.
On jest moim Bogiem, moim żyjącym Wybawcą, Opoką w moim cierpieniu, w czasie niedoli.
On jest moim sztandarem i moją ucieczką, udziałem mojego kielicha w dniu, gdy będę Go wołał.
W Jego ręce powierzam mojego ducha, gdy śpię i się budzę, a z moim duchem moje ciało.
Adonaj jest ze mną, nie będę się lękał!
Czytanie na Szemini Aceret – Ósmy Dzień i na Simchat Tora:
Dewarim/V Moj 33:1 – 34:12 + Bereszit/I Moj 1:1 – 2:3 + Maftir: Bemidbar/IV Moj 29:35 – 30:1
Jehoszua 1:1 – 18
Rzymian 7:21 – 25
Chag Sameach!
Mesjański Rabin
Eugeniusz Emet Banak