Mesjańska Hagada
Seder
Ojciec/Mąż lub osoba prowadząca celebruje porządek całego Sederu (a w przypadku braku męża może to uczynić Matka lub dorosły syn).
Pesach Seder jest Moed (wyznaczonym czasem), który jest oparty na słowach z Waikra 23: 5, gdzie czytamy, że:
(5) W pierwszym miesiącu, czternastego dnia miesiąca, o zmierzchu, jest Pascha dla JHŁH.
Dlatego właśnie zachowujemy Pesach, którego tradycje tego obrządku powstawały w okresie historii biblijnej. Jest to nasza Micwa (przykazanie), aby zachowywać ten dzień dla naszego Boga. Pesach jest drugim Moed znajdującym się na liście wszystkich Moadim w Waikra. Pamiętajmy, że oprócz tych, są jeszcze inne Moadim, np.: Rosz Chodesz i Moadim Tefila.
Cały szkielet Wieczerzy Paschalnej jest zbudowany na podstawie słów z Szemot/Ks. Wyjścia 6: 6-8. B.G
6) A tak rzecz do synów Izraelskich: Jam Pan, a wywiodę was z ciężarów Egipskich, i wyrwę was z niewoli ich, i wybawię was w ramieniu wyciągnionem, i w sądziech wielkich. (7) A wezmę was sobie za lud, i będę wam za Boga, i poznacie, żem Pan, Bóg wasz, który was wywodzę z ciężarów Egipskich. (8) A wprowadzę was do ziemi, o którą podniosłem rękę moję, abym ją dał Abrahamowi, Izaakowi, i Jakóbowi; a dam ją wam w dziedzictwo, Ja Pan.
Tu w tych wersach znajduje się siedem obietnic, które wypowiedział JHŁH dla naszego ludu. Wszystkie te obietnice są bezstronne i nie zobowiązują one nikogo do ich wypełnienia, lecz tylko samego JHŁH naszego Elohim. To ON przyrzekł, że to ON wypełni te obietnice, które są integralną częścią przymierzy. Oto pełna lista tych 7 obietnic:
- wywiodę was z ciężarów. 2. wyrwę was z niewoli ich. 3. was w ramieniu wyciągnionem. 4. wezmę was sobie za lud. 5. będę wam za Boga. 6. wprowadzę was do ziemi. 7. dam ją wam w dziedzictwo
Wszystkie te obietnice, które Bóg nam dal są dla nas wieczne i nie podlegają żadnym warunkom. Wszystkie te obietnice maja wymiar fizyczny i duchowy, podobnie jak wszystkie micwot w Torze. Wszystkie te obietnice wskazują na dzieło Boże wykonane w fizyczny i duchowy sposób dla Jisraela w czasach wyjścia z Micraim (Egiptu), które służą jako cienie większego wypełnienia tych obietnic w Mesjaszu Jeszua. Podobnie jak to było i jest z ofiarami w Miszkanie, które choć były fizycznie wykonywane, niosły poselstwo w sobie i wskazywały na większe duchowe i fizyczne wypełnienie w służbie i w osobie Jeszua Hamaszijach.
Seder-porządek Wieczerzy Paschalnej jest zbudowany na podstawie tylko tych pierwszych czterech obietnic:
1. wywiodę was z ciężarów. 2. wyrwę was z niewoli ich. 3. was w ramieniu wyciągnionem. 4. wezmę was sobie za lud.
Zapytamy wiec, a co z pozostałymi trzema? Otóż pozostałe trzy obietnice:
5. będę wam za Boga. 6. wprowadzę was do ziemi. 7. dam ją wam w dziedzictwo
choć były wypełnione po części w czasach wyjścia B’nej Jisrael z Micraim, to jednak nie znalazły jeszcze swego całkowitego wypełnienia w Jeszua Hamaszijach. Te trzy obietnice wypełni Jeszua Hamaszijach po Jego powtórnym przyjściu.
Decyzja o tym, że tylko te pierwsze 4 obietnice symbolizowane przez 4 kielichy wina będą wchodziły w porządek tego obrzędu zapadła w biblijnym Judaizmie zanim pojawił się Jeszua Hamaszijach. Te 4 kielichy odpowiadają tym czterem obietnicom wybawienia (geula) zawartym w Szemot 6: 6-7.
Dziś w naszych czasach jest wiele rożnych form Hagady, które w tradycyjnym Judaizmie zostały szeroko rozbudowane w wiele ścisłych tradycji i rozporządzeń rabinistycznych. W Judaizmie Mesjańskim z reguły pomija się te rabinistyczne rozporządzenia i koncentruje się raczej na szkielecie Sederu nadając mu Mesjańskie znaczenie. Dokładna data rozwoju tego porządku nie jest nikomu znana. Lecz wiemy od Mędrców Judaizmu i od historyków biblijnych, że ów porządek istniał już w Judaizmie w dniach, gdy pojawił się nasz Jeszua Hamaszijach.
Chag Sameach!
Po krótkim wyjaśnieniu otwieramy teofila/modlitwą………………………………..Ojciec/Mąż
Po modlitwie pierwszą czynnością jest dęcie w Szofar. O takiej micwie czytamy w Bemidbar/Liczb 10:10
10) Również w wasze dni radosne, w dni święte, na nowiu księżyca, przy waszych ofiarach całopalnych i biesiadnych będziecie dąć w trąby; one będą przypomnieniem o was przed JHLH. Jam jest JHLH, Bóg wasz.
Bedikat Chamec – Poszukiwanie kwasu
Zaczynamy od tego, że Ojciec/Maz oprowadza całą rodzinę po pomieszczeniach domu/mieszkania w celu poszukiwania okruchów chleba, które zazwyczaj są przygotowane przez Matkę/Zone i położone gdzieś na jednym z parapetów naszych okien. Ta tradycja, jak wszystkie inne w Sederze, niesie poselstwo dla nas, że to Ojciec-głowa domu jest odpowiedzialny za to, aby w naszych domostwach nie można było znaleźć żadnego grzechu, który w Biblii jest symbolizowany w postaci Chamec (kwasu). Cala rodzina ma podążać i brać udział w tych poszukiwaniach, ponieważ cała rodzina pod przewodnictwem Ojca/Meza, ma brać czynny udział w tym, aby w naszych domostwach nie było grzechu, abyśmy byli i żyli w świętym otoczeniu/świętej czasoprzestrzeni. Zanim jednak rozpoczniemy to grupowe poszukiwanie, należy odmówić tefila (modlitwę).
Wypowiadamy bracha (błogosławieństwo) tej treści:
Baruch ata JHŁH Elohejnu Melech Haolam, aszer kidszanu be-micwotaw weciwanu al bi-ur chamec
Błogosławiony jesteś JHŁH Boże nasz, Królu wszechświata, który uświęciłeś nas swoimi przykazaniami i nakazałeś nam usunąć kwas.
Teraz zaczynamy poszukiwania, gdzie głowa domu trzyma w jednej dłoni zapaloną świecę, a w drugiej długie ptasie pióro i drewnianą łyżkę.
Gdy dzieci nas zapytają, dlaczego mamy w ręku zapaloną świecę, gdyż jest jeszcze światło dzienne, wówczas odpowiemy im:
„Tylko dzięki światłu od Boga (Jego przykazaniom) możemy znaleźć każdy grzech w naszych sercach i w naszych domostwach. Światło dzienne nam tego nie pokaże.”
Gdy dzieci nas zapytają, dlaczego mamy w ręku ptasie pióro, wówczas odpowiemy im:
„Ponieważ jest ono symbolem Ruach Hakodesz (Ducha Świętego) i dzięki otrzymaniu Ruach Hakodesz w naszym sercu i w naszym umyśle, ON przekonuje nas o grzechu i prowadzi nas do teszuwy (upamiętania się) od czynienia grzechu.”
A gdy dzieci zapytaj nas; a dlaczego mamy w naszym ręku drewnianą łyżkę? Wówczas odpowiemy im:
„To właśnie na drewnie były spalane ofiary za grzech, które były symbolem nadejścia Jeszua Hamaszijach, który został dla nas złożony na ofiarę (aszam) za nasze grzechy i umarł ukrzyżowany na drzewie.”
Biur Chamec – Zniszczenie Chamecu
Po znalezieniu okruchów na parapecie, należy je przenieść tym piórem na tę drewnianą łyżkę i wynieść na zewnątrz domu/mieszkania i tam spalić na tej drewnianej łyżce.
Gdy dzieci zapytają nas dlaczego wynosimy je na zewnątrz mieszkania i tam je spalamy? Wówczas odpowiemy im:
„To właśnie nasze grzechy złożone na Jeszua Hamaszijach zostały wyniesione poza mury miasta Jeruszalajim i tam zostały one wymazane ofiarą Jeszua Hamaszijach.”
Szaul naucza nas w liście do wspólnoty mesjańskiej w Koryncie 6: 7-8
(7) Wyczyścież tedy stary kwas, abyście byli nowem zaczynieniem, jako przaśnymi jesteście; albowiem Baranek nasz wielkanocny za nas ofiarowany jest, Chrystus. (8) A tak obchodźmy święto nie w starym kwasie, ani w kwasie złości i rozpusty, ale w przaśnikach szczerości i prawdy.
Te słowa Szaula nie były jego wymysłem, ale starym przykazaniem z Tory. Szemot 12:19
(19) Przez siedem dni kwas niech się nie znajduje w domach waszych; bo ktobykolwiek jadł co kwaszonego, wytracona będzie dusza jego z zgromadzenia Izraelskiego, tak przychodzień, jako i zrodzony w ziemi.
Zatem w poselstwie tego obrzędu widzimy odwieczne poselstwo dla nas, że Bóg nie zmienia się, i że do dziś ON nakazuje nam, abyśmy zachowywali fizyczne oznaki duchowej rzeczywistości. Zatem usuńmy wszelki grzech i przeegzaminujmy nasze życie i domostwa, aby nie okazać się niegodnymi spożywania Wieczerzy Paschalnej, jak o tym pisze Szaul w Pierwszym Liście do wspólnoty mesjańskiej w Koryncie 11: 27-28
(27) A tak, kto by jadł ten chleb, albo pił ten kielich Pański niegodnie, będzie winien ciała i krwi Pańskiej. (28) Niechże tedy człowiek samego siebie doświadczy, a tak niech je z chleba tego i z kielicha tego niechaj pije. (29) Albowiem kto je i pije niegodnie, sąd sobie samemu je i pije, nie rozsądzając ciała Pańskiego.
Teraz, gdy już rozumiemy ten fizyczny znak naszej duchowej rzeczywistości i gdy ceremonialnie usunęliśmy te ostatnie pozostałe okruchy kwasu z naszych mieszkań, teraz jest czas, aby Matka/Zona zapaliła świece, które są symbolem światła i odseparowania/ oddzielenia się w świętości, objawionym nam w Moed Pesach.
Had-lakat Ha-nejrot – Zapalanie Świec
Ceremonia zapalenia świec…………………………………………………………..……Matka/Żona
Bracha na zapalanie świec, którą śpiewa/wypowiada matka/żona:
Ba-ruch ata Adonaj Elohejnu melech Ha-olam
Aszer kidszanu Emuna B’Jeszua Ha-maszijach
Or Ha-olam, U-Be-szemo Anu Madli-kim Ner szel Pesach.
Błogosławiony jesteś Adonaj Boże nasz, Królu wszechświata.
Który uświęciłeś nas przez wiarę w Jeszua Hamaszijach,
światłości świata, i w Jego imieniu my zapalamy światła Pesach.
Kiedykolwiek kobieta zapala świece przypomina nam o świadectwie zawartym w tym obrzędzie od czasów biblijnych Judaizmu, że to właśnie z nasienia kobiety przyjdzie światło dla świata – Jeszua Hamaszijach (a wiemy, że kobieta nie posiada w sobie nasienia), nasienie to będzie wiec od samego Boga. Jak jest napisane w Bereszit:
14) Tedy rzekł Pan Bóg do węża: Iżeś to uczynił, przeklętym będziesz nad wszystkie zwierzęta, i nad wszystkie bestyje polne; na brzuchu twoim czołgać się będziesz, a proch żreć będziesz po wszystkie dni żywota twego. (15) Nieprzyjaźń też położę między tobą i niewiastą, i między nasieniem twoim, i między nasieniem jej; to potrze tobie głowę, a ty mu potrzesz piętę.
Tak wiec po tych wszystkich tradycyjnych i symbolicznych obrzędach, zbliżyliśmy się do wypicia pierwszego kielicha wina, który symbolizuje pierwsza obietnice.
Pierwszy Kielich: Poświęcenie–Oddzielenie dla JHŁH
Szemot 6: 6 “wywiodę was z ciężarów”
Nasz Ojciec oddzielił nas dla siebie nie dlatego, że byliśmy lepsi od innych narodów, ale dlatego, że ON jest wierny swym obietnicom i swym przymierzom. Hallelujah! JHŁH oddzielił nas dla siebie podczas odkupienia nas z Micraim, które to odkupienie niestety nie dało upragnionego efektu Jisrael jako naród przymierza, został po raz kolejny oddzielony dla JHŁH, tym razem w Jego Synu w Jeszua Hamaszijach, w którym mamy odkupienie za nasze grzechy, w Synu zamiast w ofiarach ze zwierząt.
Celem naszego odkupienia z Micraim było to, aby nas przeznaczyć do świętości, czystości i poświęcenia dla JHŁH, które było nam objawione w przymierzu/ przykazaniach.
Elohim w Micraim pragnął oddzielić swój lud po to, aby to on rozpoczął proces uświęcania się. Podobnie jest w Brit Chadasza (Nowym Przymierzu). Nasz Ojciec w Jeszua Hamaszijach oddzielił nas dla siebie w celu naszego dalszego uświęcania, abyśmy byli Mu wierni i abyśmy Go czcili tak, jak Mu jest to mile w Ruach i w Emet (w Duchu i w Prawdzie).
Podobnie jak to było w Micraim, tak też jest i teraz. Gdy dokonano pierwszego Pesach, lud był oddzielony dla JHŁH, ale w tym samym momencie nie stal się jeszcze ludem przymierza. Takie tez ma to znaczenie w tym przypadku. Jest to nasz pierwszy etap na drodze zbawienia, gdzie napisane jest, że Jeszua umarł za każdego, ale nie każdy jest automatycznie członkiem przymierza. Napisane jest, że Jeszua umarł za grzechy całego świata. Lecz jeśli świat Go nie przyjmie, wówczas nie stanie się ludem Nowego Przymierza. Uczcimy wiec ten pierwszy etap naszego zbawienia i wypijmy pierwszy kielich.
Bracha:
Baruch ata JHŁH Elohejnu melech ha-olam, borei pri hagafen Amein.
Błogosławiony jesteś JHŁH, Boże nasz Królu wszechświata, który stworzyłeś owoc winorośli. Amejn.
Następnie każdy dokonuje ceremoni umycia rąk, co jak stara tradycja mowi nam symbolizuje, ze jestesmy narodem krolewskiego kaplanstwa. Tak bowiem jak koheni (kaplani) mieli wiele obmyc ktore byly ich codziennym symbolem duchowej i cielesnej czystosci/swietosci, tak tez reszta ludu nazwana jest w Szemot (II Moj) 19:6, ze jesli bedziemy czsci od grzechu dla naszego Ojca to bedziemy dla Niego “krolestwem kaplanskim i narodem swietym” Dlatego caly lud zachowywal te ceremonie umycia rak.
Umycie rak. Najpierw odmawiamy blogoslawienstwo po czym polewamy woda nasze rece dwukrotnie, najpierw jedna a pozniej druga reke. Jest to fizyczny znak naszej duchowej rzeczywistosci.
Bracha
Baruch ata Adonaj Elohejnu Melech haolam, aszer kidszanu bemicwotaw weciwanu al nitilat jadim. Amen
Blogoslawiony jestes Ty Adonaj, nasz Boze, Krolu Wszechswiata, Ktory uswieciles nas Swoimi przykazaniami i nakazales nam obmywanie rak. Amen
Rachac – Mycie rąk
Ewangelia Jana 13:4 Tu podczas tego obrzedu rachac uczymy sie nowej ceremoni gdzie Jeszua mówi nam, że:
(4) wstał od wieczerzy i złożył szaty. A wziąwszy prześcieradło nim się przepasał. (5) Potem nalał wody do miednicy. I zaczął umywać uczniom nogi i ocierać prześcieradłem, którym był przepasany.
To ,co czytamy w tym czasie pokazuje, że Jeszua Hamaszijach daje nam w tym momencie Sederu głębsze wyjaśnienie i znaczenie tej ceremonii mycia rak. Jeszua wskazuje nam, że to obmycie rąk, było symbolem nadchodzącego w Mesjaszu obmycia, większego niż przedtem, o tyle większego o ile większe znaczenie ma krew Jeszua Hamaszijach od krwi baranka paschalnego w Micraim. Hallelujah!
Tak, to Jego krew daje każdemu, kto ją przyjmie całkowite obmycie naszej duszy. Hallelujah! Dlatego możemy wydać dużo większy owoc sprawiedliwości niż tamci, którzy byli przed nami. Jeszua dodaje w Jana 15: (3) Wy już jesteście czyści dzięki słowu, które wypowiedziałem do was. (4) Wytrwajcie we Mnie, a Ja /będę trwał/ w was
Pomimo tego znacznie lepszego obmycia w krwi Maszijach, my będąc w tym świecie, wciąż podlegamy wpływowi grzechu i naszym emocjom i pożądliwościom, i nawet jeśli jest ktoś z nas najlepszy, to i tak wciąż jest pod wpływem grzechu/chamec. Dlatego Jeszua nakazał nam, abyśmy również i my obmywali sobie rece. A obmywanie nog, ktore tez dane bylo kohenom (kaplanom) abysmy od tej pory stosowali je w nowym wymiarze, to znaczy abysmy je stosowali sobie nawzajem. Jeszua czyniac to wskazal nam przez to, że nieustannie musimy być poddawani teszuwie (upamiętaniu się) z grzechu, który jak kurz na stopach brudzi tylko stopy, pozostawiając resztę ciała bez zmazy. Symbol ten uczy nas, że mamy czuwać jedni nad drugimi, aby pomagać i sluzyc sobie wzajemnie na tej drodze do uświęcania się. W szczegolnosci zas ci, ktorzy mja pozycje liderow powinni dokonywac tego obmycia tym, ktorzy sa pod ich opieka. Rabin mezczyznom a rebecen kobietom.
Ten symbol wciąż pokazuje nam, że my nadal mamy wolny wybór jako odkupieni ludzie, oczyszczać się z grzechu lub nie. Wskazujemy na to, że my też bierzemy czynny udział w walce przeciwko grzechowi – bezprawiu. Obrzęd obmywania rak i nóg powinien wykonać tez Ojciec w domu, który ma za zadanie służyć rodzinie podobnie jak to czyni Mesjasz dla Jego Kehila (zgromadzenia).
Dlatego Jeszua dodaje w Objawieniu Jana 22:14:
(14) Błogosławieni, którzy płuczą swe szaty, aby władza nad drzewem życia do nich należała i aby bramami wchodzili do Miasta.
Jak widzimy w tych słowach Jeszua Hamaszijach, my też mamy brać czynny, aktywny i czujny udział w procesie uświęcania się, abyśmy byli godni i nie zhańbili krwi Baranka.
Dlatego teraz wchodzimy w następny etap Sederu, w którym przypominamy sobie jak była rozlewana/nakładana krew baranka paschalnego w Micraim.
Karpas – Warzywo
Do wykonania tego obrzędu, po zapoznaniu się z treścią tych słów wyjaśniających znaczenie tego obrzędu, bierzemy mały kawałek zielonej pietruszki z talerza Sederowego i maczamy ją w silnie zasolonej wodzie, która znajduje się w małej miseczce na stole.
Smak tej słonej wody, ma nam przypomnieć, że jak byliśmy w niewoli w Micraim wówczas wypłakaliśmy ostatnie możliwe łzy z powodu bólu i utrapienia, jakie mieliśmy będąc niewolnikami.
Pomyślmy ileż łez przelaliśmy będąc w niewoli grzechu? Ten obrzęd ma nam również przypominać o naszych dniach, gdy byliśmy niewolnikami grzechu. Czy pamiętasz je?
Po tym testowaniu pietruszką maczaną w osolonej wodzie, Ojciec/Mąż bierze związany pęczek pietruszki na długich łodygach, który leży na stole i demonstruje rodzinie, w jaki sposób za pomocą hizopu była nakładana krew na odrzwia i na nadproże drzwi naszych domów, aby uchronić nas od nadchodzącej zagłady pierworodnych w Micraim. Ten akt ma nam pokazać, że już w Micraim zapowiedziana była śmierć innego Baranka. Nałożenie tej krwi pokazuje, gdzie był zraniony nasz Maszijach za nasze grzechy.
Nie mezuza na drzwiach miała być symbolem krwi Baranka, ale krew na odrzwiach i na nadprożu. Nie krew byków czy gołębi lub świni, lecz musiała to być krew baranka. Wskazując na to, że Bóg ma tylko jeden sposób, w który w przyszłości odkupi raz jeszcze swój naród, tym razem w krwi swojego Syna Jeszua Hamaszijach, który w zrozumieniu Szelachim był wypełnieniem nadejścia Bożego Baranka. Johanan syn Zachariasza widząc Jeszua zbliżającego się powiedział: „Oto Baranek Boży, który gładzi grzechy świata” Ew. Jana 1:29.
Tak wiec maczamy 2x tę pietruszkę w silnie zasolonej wodzie odmawiając przy tym brache:
Baruch ata Adonaj Elohejnu Melech Ha-olam Borej Pri Ha-adama
Błogosławiony jesteś JHŁH, Boże nasz, Królu wszechświata, który stworzyłeś owoce ziemi
Maca Tasz (Trzykomorowa torba na mace)
Tradycyjnie w Judaizmie Maca Tasz i jej trzy komory nie maja jednolitego wytłumaczenia. Często wyjaśnia się, że reprezentują one 3 praojców: Awrahama, Jicchaka i Jaakowa. Inny twierdza, że są to symbole trzech warstw społecznych Jisraela: Kapłani/Koheni, Lewici, i lud pospolity. Takich i innych podobnych tym wersjom jest aż 10. Jest to obrzęd, który nie ma zapisu powstania w żadnych Judaistycznych źródłach. Wiadome jest natomiast to, że obrzęd ten był zachowywany od czasu zburzenia II Świątyni, po roku 70 n.e.
Dlatego w kręgach Mesjańskich Żydów Maca Tasz jest dowodem wpływu wielkiej grupy Mesjańskich Żydów na charakter tego obrzędu w Sederze, który został również zaadoptowany przez pozostałe wspólnoty żydowskie.
Tak jest to wyjaśniane w kręgach Judeo Mesjańskich:
3 Komory reprezentują jedność (Echad) Bożą. Ponieważ ów obrzęd wszedł do tradycji Sederu w I wieku n.e., powszechnie wierzy się, że jest on oparty na słowach Jeszua Hamaszijach wypowiedzianych do Nikodema w Ew. Jana 3: 13 :
„13) I nikt nie wstąpił do nieba, oprócz Tego, który z nieba zstąpił – Syna Człowieczego”
W słowach tych Jeszua wykazuje, że ON to najpierw zstąpił na ziemię, aby później wstąpić do nieba. Jeszua uczy, że On jest Synem Najwyższego i był nim zanim zstąpił na ziemię.
Dlatego właśnie brak uznania tego, że Mesjasz przyszedł w ciele jest oznaką nauki mesjasza tacha (antychrysta). 1 Jana 4: 2-3.
W ten sposób Jeszua po raz kolejny potwierdził swą Boską naturę.
Taka Maca Tasz znajduje się w domu każdej praktykującej rodziny, w każdej odmianie Judaizmu.
Następną czynnością jest Jachac
Jachac (przełamanie na pół środkowej Macy z Maca Tasz)
W tym momencie prowadząca osoba wyjmuje środkową mace i łamie ją na pół tak, aby jedną połowę wsadzić spowrotem do środkowej komory Maca Tasz, a drugą zawijamy w płótno zwane „Afikomen” i pozostawiamy je zawinięte na stole do czasu kolacji. Później Ojciec/Mąż ukryje ją tak, aby nie zauważono gdzie on się teraz znajduje. Jest to świadectwo tego, że Jeszua Hamaszijach został oddzielony od jedności z Ojcem i opuścił niebiosa, aby pojawić się na ziemi w postaci ludzkiej.
Do Afikomen’u wrócimy nieco później w drugiej części Sederu.
|
Pamiętajmy o tym, jeśli są dzieci w naszym gronie, to właśnie ich zadaniem będzie przeszukać pokój, lub mieszkanie, aby znaleźć ten Afikomen, a Ojciec będzie musiał go wykupić od tego dziecka, które go znajdzie. |
Teraz jest czas, aby ojciec/ mąż zadał tradycyjne 4 pytania, które choć są nazwane 4-ma pytaniami, tak naprawdę jest ich 5.
4/5 Pytań
1. Ma nisz-ta-na ha-lai-la ha-zeh mi-kol ha-lej-lot!
2. Sze-be-kol ha-lej-lot a-nu ok-lin ka-mejc u-maca. Ha-laj-la ha-zeh ku-lo maca.
3. Sze-be-hol ha-lej-lot a-nu ok-lin szear jerakot. Ha-laj-la ha-zeh ma-ror.
4. Sze-be-kol ha-lej-lot ejn a-nu mat-bi-lin a-fi-lu pa-‘am e-ket. Ha-lai-lah ha-zeh sztej fea-min.
5. Sze-be-kol ha-ley-lot a-nu ok-lin bejn jo-sze-win u-wejn me-su-bin. Ha-lai-la ha-zeh ku-la-nu me-su-bin.
Posluchaj wersji audio : http://www.youtube.com/watch?v=PXvpHAAFXkk
Zobacz jakie sa chwyty na gitare do Manisztana: http://www.youtube.com/watch?v=2aRklCHar74
4/5 Pytań po polsku:
- Dlaczego ta noc różni sięod wszystkich innych nocy?
- We wszystkie inne noce jemy chamec i macę, dlaczego w tęjednąnoc tylko macę?
- We wszystkie inne noce jemy różne warzywa, dlaczego w tęjednąnoc tylko gorzkie warzywa?
- We wszystkie inne noce nie zanurzamy jedzenia ani razu, dlaczego w tęjednąnoc zanurzamy je dwa razy?
5. We wszystkie inne noce jemy siedząc lub opierając sięna boku, dlaczego w tę jedną noc tylko opierając się na boku?
Prowadzący odpowiada dziecku:
Byliśmy niewolnikami faraona w Egipcie, lecz wywiódł nas stamtąd JHŁH silną ręką i wyciągniętym ramieniem. A przecież gdyby Najświętszy, niech będzie błogosławiony, nie wyprowadził naszych Praojców z Egiptu, to wciąż i my, i nasze dzieci, i nasze wnuki bylibyśmy niewolnikami faraonów w Egipcie. Zatem gdybyśmy nawet wszyscy byli mądrzy, wszyscy rozumni, wszyscy doświadczeni, wszyscy biegli w Torze, to i tak obowiązkiem naszym byłoby wypełnienie przykazania, które karze opowiadać o Wyjściu z Egiptu. A im kto bardziej oddaje się opowiadaniu o Wyjściu z Egiptu, tym bardziej jest godny pochwały.
Kończąc wyjaśnienia dla dziecka prowadzący objaśnia zebranym, że w Torze znajdują się cztery przykazania o konieczności opowiadania o wyjściu z Egiptu. Każde z nich jest powiedziane innymi słowami. Mędrcy Judaizmu stwierdzili, że musi się to odnosić do czterech różnych synów, ponieważ do każdego trzeba zwracać się inaczej, aby opowiedzieć tę samą historię.
Opowiadanie o czterech rodzajach synów
Jeden – mądry
Drugi – niegodziwy
Trzeci – naiwny
Czwarty – niepotrafiący jeszcze zadać pytania.
Drugi Kielich: SĄD BOŻY
Szemot 6:6 “wyrwę was z niewoli ich.”
Fizyczny Znak Duchowej Rzeczywistości
Gdy pomyślimy o plagach, których dokonał nasz JHŁH na Micraim, wówczas bardzo szybko przypomina nam się obraz dni ostatecznych, w których nasz Ojciec będzie sądził świat, aby nas zachować dla Siebie. Elohim będzie sądził plagami tych, którzy nie przyjęli krwi Baranka Paschalnego Jeszua Hamaszijach. A przez co nie stali się członkami Brit Chadasza/Nowego Przymierza.
Objawienie Jana 15, jest zestawem opisu tych nadchodzących plag. Tam znajduje się opis, że w owych dniach nastanie wielkie utrapienie dla świata i dla ludu Bożego, podobnie jak to było w Egipcie i w podobny sposób. Bóg będzie wykonywał swe sądy nad światem.
O tym Drugim Kielichu czytamy w Ew. Łukasza 22:15-18:
„(15) Wtedy rzekł do nich: Gorąco pragnąłem spożyć Paschę z wami, zanim będę cierpiał. (16) Albowiem powiadam wam: Już jej spożywać nie będę, aż się spełni w królestwie Bożym. (17) Potem wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie rzekł: Weźcie go i podzielcie między siebie; (18) albowiem powiadam wam: odtąd nie będę już pił z owocu winnego krzewu, aż przyjdzie królestwo Boże.
Tu widzimy, że Jeszua pił i nakazał swym uczniom, aby i oni pili z tego drugiego kielicha podczas Sederu. Nieco dalej będzie ON nawiązywał do trzeciego kielicha. Kiedy tylko wspominamy o sądzie Bożym, często pamiętamy, że ów sąd odbędzie się nad całym bezbożnym światem. Ale tu powinniśmy również w tym momencie pamiętać, że sąd również dotyczy nas. Albowiem Kefa (Piotr) wspomina o tym w swym Pierwszym Liście 4:16-18:
„16) Jeżeli zaś [cierpi] jako chrześcijanin, niech się nie wstydzi, ale niech wychwala Boga w tym imieniu! (17) Czas bowiem, aby sąd się rozpoczął od domu Bożego. Jeżeli zaś najpierw od nas, to jaki będzie koniec tych, którzy nie są posłuszni Ewangelii Bożej? (18) A jeżeli sprawiedliwy z trudem dojdzie do zbawienia, gdzie znajdzie się bezbożny i grzesznik?”
Kefa przypomina nam, abyśmy zawsze byli na baczności w swoim postępowaniu, albowiem my wierzący też podlegamy sądowi Bożemu. Tyle tylko, że nasz sąd nie jest na śmierć, ale na to jaką pozycję zajmiemy w Królestwie Bożym.
Dlatego podczas picia tego drugiego kielicha, gdy celebrujemy nasze wyzwolenie z Micraim poprzez sąd Boży wykonany w plagach, jakie spadły na Micraim, wciąż przypominają nam o tych plagach, które zbliżają się na ten świat. Dlatego nie możemy w pełni radować się, ponieważ wielu naszych bliskich wciąż jest w tym świecie i wciąż są z tego świata. I jeśli oni się nie upamiętają, to z pewnością doświadczą tych plag. Dlatego pamiętając o nich i aby pomniejszyć nasza radość z tego tytułu, ubierzemy z naszego kielicha po jednej kropli wina i upuścimy ją na talerz, na znak każdej z plag.
W tym momencie lider czyta hebrajskie nazwy a zebrani odpowiadają polskie nazwy tych plag. Wszyscy pobierając z własnego kielicha małym paluszkiem krople wina i spuszczając je na swój talerz na znak każdej plagi.
1 Dam/krew;… 2 C’fardea/żaby;… 3 Kinim/komary;… 4 Arow/muchy;… 5 Dewer/choroby bydla…. 6 Szechin/wrzody;… 7 Barad /grad;… 8 Arebe/szarancza;… 9 Choszech/ciemnosci;… 10 Makat Bechorot/śmierć pierworodnych.
Podnieśmy Drugi Kielich odśpiewajmy Brache i wypijmy go:
Bracha:
Baruch ata JHŁH Elohejnu melech ha-olam borei pri hagafen. Amejn.
Błogosławiony jesteś JHŁH, Boże nasz, Królu wszechświata, który stworzyłeś owoc winorośli. Amejn
Tradycyjnie w tym momencie odśpiewajmy pieśń „ Dajenu”
Śpiewamy Pieśń Dajenu
Posłuchaj wersji Wideo: http://www.youtube.com/watch?v=WhbKw6o4aDI
Prowadzący wyjaśnia zebranym wszystkie pozostałe elementy, które znajdują się na talerzu Sederowym
O Karpas już mówiliśmy wcześniej. Teraz zapoznajmy się ze znaczeniem pozostałych elementów:
Maror – Chrzan
Dlaczego chrzan? Dlatego ze chrzan ma nam przypomnieć o wszystkich cierpieniach, jakie mięliśmy będąc w Micraim. Dlatego właśnie nabieramy na kawałek macy dużo chrzanu, którego smak powoduje dla nas cierpienie, aby go spożyć. W tym samym momencie musimy pamiętać, że nasze cierpienia są dla nas obiektem lekcji duchowej, w której Bóg uczy nas, abyśmy nigdy źle nie postępowali, albowiem nasze złe postępowanie może spowodować również cierpienia.
Odmówmy wiec Brache przed spożyciem maroru:
Baruch ata JHŁH Elohejnu Melech Ha-olam aszer kidszanu bemicwotaw weciwanu al achilat maror.
Błogosławiony jesteś JHŁH, Król wszechświata, który uświęciłeś nas Swoimi przykazaniami i nakazałeś nam spożywać gorzkie zioła.
Zeroja: Kość barania
Kość barania symbolizuje nam ofiarę baranka paschalnego składaną na Pesach. Kość ta nie może być złamana. Jest to stała oznaka proroctwa mesjańskiego. Albowiem, gdy ukrzyżowano Jeszua nie złamano mu ani jednej kości. My wierzący w Jeszua Hamaszijach nie musimy już składać ofiary Pesachowej w przeciwieństwie do tradycyjnego Judaizmu, którego składanie tej ofiary obowiązuje. Albowiem zgodnie ze słowami Szaula możemy powiedzieć; „albowiem na nasz Pesach jako baranek został ofiarowany Hamaszijach” 1 Kor 5;7. W Jego śmierci jest dla nas odkupienie.
Charoset: Zaprawa
Symbolizuje zaprawę używaną w Micraim do wykonywania cegieł w niewoli egipskiej. Charoset ma słodki smak, bo przypomina nam, że nawet podczas tego trudu w Micraim mieliśmy słodką nadzieje odkupienia daną wcześniej Abrahamowi i przekazywaną w pokoleniach. Dla nas była to słodka nadzieja odkupienia, która dodawała nam sił w trudach każdego dnia.
Dziś jest podobnie; nawet my, którzy wierzymy w Jeszua Hamaszijach przechodzimy w naszym życiu wiele trudów i utrapień. Nasza wiara w Jeszua Hamaszijach i jego obietnica zabrania nas do Siebie jest w tych dniach słodyczą pośród naszych utrapień, trudów i prześladowań.
Bejca: Jajko.
Brązowe upieczone jajko symbolizuje nam “korban chagiga” (ofiarę składaną podczas święta) w Beit Hamigdasz (Świątyni). Jedzenie tego jajka jest elementem żałobnym, który przypomina nam, że Beit Hamigdasz został zburzony i że nie będziemy mogli już więcej składać ofiar miłych Bogu, aż do czasu nadejścia Królestwa Bożego z Jeszua Hamaszijach w erze mesjańskiej, które były symbolem naszej intymnej relacji z Bogiem. Pamiętajmy, że składanie ofiar choć było związane ze śmiercią, to po mimo to, było oznaką naszego życia z Bogiem, np.: ofiary składane przez: Awrahama, Jicchaka, Jaakowa i przez wszystkich świętych z czasów biblijnych.
Reminds us that the sacrifices were roasted. Przypomina nam, że ofiary zostały upieczone.
Chazeret – Salata.
Liść sałaty przypomina nam, że nasze odkupienie odbyło się w okresie wiosny. Zieleń sałaty niesie ze sobą symbol odnowy i życia. Podobnie jak podczas tego pierwszego Pesach w Micraim, gdy była wiosna, baranek Paschalny był złożony i stał się odtąd zapowiedzią nadejścia odnowy. Tak tez stało się z ofiarowaniem Jeszua Hamaszijach na wiosnę. On złożony na wiosnę, i tak jak wiosenna pora roku powoduje odnowienie życia – On dał nam odnowę do życia w Jego Królestwie.
Szulchan Orech – Świąteczny Posiłek
Bracha przed spożyciem Szulchan Orech:
Baruch atah Adonai elohejnu melech ha-olam, aszer kidszanu bemicwotaw al achilat macah. Amejn.
Błogosławiony jesteś JHŁH, Boże nasz, Królu wszechświata, który uświęciłeś nas Swoimi przykazaniami i nakazałeś nam spożywać mace. Amejn.
Bracha po jedzeniu: Birkat Hamazon
Weal hakol JHŁH Elohejnu anachnu modim lach, umewarechim otach, jitbarach szimcha befi kol chaj tamid leolam waed. Kakatuw, weachalta wesawta, uwerachta et JHŁH Elohecha, al haarec hatowa aszer natan lach. Baruch Ata JHŁH, al haarec weal hamazon.
Za wszystko JHŁH, Boże nasz, dziękujemy Ci i błogosławimy Cię. Niech będzie błogosławione Twoje Imię ustami wszystkiego, co żyje, zawsze i na wieki. Jak jest napisane: „Zjesz i nasycisz się, i będziesz błogosławił JHŁH twojego Boga, za ziemie dobrą, która Ci dal” Błogosławiony jesteś JHŁH za tę ziemię i za pożywienie.
Posłuchaj wersji audio: XXXXXXXXX
Cafun – wykupienie Afikomen
Tę złamana połowę macy, która podczas Jachac zawinęliśmy w Afikomen i schowaliśmy gdzieś w mieszkaniu, teraz należy ten Afikomen poszukać i wykupić go od tego dziecka, które je znajdzie. Cenę na wykupienie Afikomenu należy negocjować
Znaczenie słowa „Afikomen” nie jest do końca znane. Wielu biblistów uważa, że było to greckie słowo, które zaginęło z wiekami. Teraz jednak powraca do wielu narodów i języków.
Mędrcy Judaizmu sugerują, że Afikomen to słowo złożone z wyrażenia „afiku mine temika” co oznacza „przyniesienie rożnych słodkości” które odnosi się do deseru. Takie wyjaśnienie nie zgadza się z nazwą, jaką Mędrcy Judaizmu nadali tej macy mówiąc, że nazywa się ona „Chleb Niedoli” oraz inne częste tłumaczenie mówiąc, że to jest „Nasz Pesachowy Baranek”
Zobaczmy jaki obraz tego Afikomen znajdujemy w Biblii:
Izajasz 53:5 mówi o tym wglądzie macy „Lecz on zraniony jest za występki nasze, starty za winy nasze. Ukarany został dla naszego zbawienia, a jego ranami jesteśmy uleczeni”
Te znaki na Macy w bardzo czysty sposób łączą widok Jeszua Hamaszijach, który dla naszego zbawienia został zraniony i Którego ranami jesteśmy uleczeni. Zachariasz 12:10 dodaje nam więcej szczegółów tego opisu potwierdza, że: „Lecz na dom Dawida i na mieszkańców Jeruzalemu wyleje ducha laski i błagania. Wtedy spojrzą na mnie, na tego, którego przebodli, i będą go opłakiwać, jak opłakuje się jedynaka, i będą gorzko biadać nad nim, jak gorzko biadają nad pierworodnym.”
Te dziurki na Macy od prawieków były symbolem przebitego Jeszua Maszijach. Podnieśmy wiec do światła naszą Mace i spójrzmy na te dziurki w niej, popatrzmy na ten widok powierzchni Macy, jak ona reprezentuje rany na ciele naszego ubiczowanego Jeszua Hamaszijach. Jeszua jest nazwany pierworodnym wszelkiego stworzenia, i tu Zachariasz celnie wskazał na charakterystykę Jeszua, który wypełnił te słowa. Jan w Ewangeli 1:14; pisze, że:
„A Słowo ciałem się stało i zamieszkało wśród nas, i ujrzeliśmy chwale jego, chwale, jaka ma jedyny Syn od Ojca, pełen łaski i prawdy”……zgadza się to z proroctwem Zachariasza, iż będą Go opłakiwać jak opłakuje się jedynaka.
Podobnie czytamy w Psalmie 22:17 „Oto psy otoczyły mnie, osaczyła mnie gromadka złośników, przebodli ręce i nogi moje.” Nieco dalej w tym Psalmie czytamy: „Między siebie dzielą szaty moje i o suknie moją los rzucają.”
Psalmista w innym miejscy mówi o Jeszua tak: „Nie chcesz ofiar krwawych i darów, ale dałeś mi otwarte uszy. Nie żądasz całopalenia i ofiary zagrzesznej. Wtedy rzekłem: Oto przychodzę; w zwoju księgi napisano o mnie: Pragnę czynić wolę twoja, Boże mój, a zakon twój jest we wnętrzu moim.” Psalm 40:7-9.
Zgadzają się wszystkie te słowa z tym, co wypowiedział Jeszua: Ew. Jana 6:32-35 + 48-51:
„’Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, nie Mojżesz dał wam chleb z nieba, ale Ojciec mój daje wam prawdziwy chleb z nieba. Albowiem chleb Boży to ten, który z nieba zstępuje i daje światu żywot’.
Wtedy rzekli do niego: Adonaj! Dawaj nam zawsze tego chleba!
Odpowiedział im Jeszua: ‘Ja jestem chlebem żywota; kto do mnie przychodzi, nigdy łaknąć nie będzie, a kto wierzy we mnie, nigdy pragnąć nie będzie. Ja jestem chlebem żywota. Ojcowie wasi jedli mannę na pustyni i poumierali; Tu natomiast jest chleb, który zstępuje z nieba, aby nie umarł ten, kto go spożywa’.”
Teraz łamiemy tę część macy – znalezionej w zawiniętym Afikomen, który reprezentuje szaty, pochowanego umarłego Jeszua – na małe kawałki i rozdzielamy go pomiędzy zebranych uczestników na naszym Sederze i czytamy słowa, które wypowiedział Jeszua, gdy spożywał Swoją ostatnią Wieczerzę Paschalną:
Ew. Łukasza 22:19:
„I wziąwszy chleb, i podziękowawszy, łamał i dawał im, mówiąc: ‘To jest ciało moje, które się za was daje, to czyńcie na moją pamiątkę’”
Weźmy udział w tym chlebie i spożyjmy cześć tej macy;
Bracha/Błogosławieństwo:
Baruch ata JHŁH Elohejnu melech ha-olam hamoci lechem min haarec. Amejn.
Błogosławiony jesteś JHŁH, Boże nasz, Królu wszechświata, który wywiodłeś chleb z ziemi. Amejn.
Trzeci Kielich: WYBAWIENIE.
Szemot 6: 6 “wybawię was wyciągniętym ramieniem”
Biblia mówi nam, że jak Elohim umieścił Adama i Chawę w Gad Eden (ogrodzie Eden), oni zbuntowali się i zgrzeszyli. Okropna cięta rana ich grzechu oddzieliła ich od intymnej społeczności z ich Stwórcą. Odtąd Elohim nie mógł mieć już społeczności z człowiekiem w swej Świętości i Sprawiedliwości. Bóg musiał przygotować okrycie na tę ranę, dlatego najpierw wybrał Jisrael, któremu dał instrukcje do składania ofiar, któremu dał Tore, instrukcje o życiu w Jego Świętości. Powiedział im, że poprzez krew tych ofiar ON policzy im je jako przebłaganie, które będzie okryciem tej rany i pozwoli, aby człowiek mógł mieć raz jeszcze intymną relację z Bogiem. Lecz Jisrael zamiast iść tą drogą, danych instrukcji, wybrał własną, pomijając owe okrycie dane im od Stwórcy. To spowodowało wielokrotnie, że naród nasz był wielokrotnie na krawędzi wyniszczenia. Gdyby Bóg nie zainterweniował, okazując swe miłosierdzie i łaskę nad swoim ludem. Teraz dla wypełnienia swych słów posłał swego Syna Jeszua Hamaszijach, który umarł po to, aby odtworzyć raz na zawsze naszą społeczność z Ojcem. On umarł przez nasze grzechy.
Izajasz tak o tym pisze:
„ Wzgardzony był i opuszczony przez ludzi, mąż boleści, doświadczony w cierpieniu jak ten, przed którym zakrywa się twarz, wzgardzony tak, że nie zważaliśmy na niego. Lecz on nasze choroby nosił, nasze cierpienia wziął na siebie. A my mniemaliśmy, że jest zraniony, przez Boga zbity i umęczony. Lecz On zraniony jest za występki nasze, starty za winy nasze. Ukarany został dla naszego zbawienia, a jego ranami jesteśmy uleczeni. Wszyscy jak owce zbłądziliśmy, każdy z nas na własną drogę zboczył, a JHŁH dotknął Go karą za winę nas wszystkich.”
Teraz mamy dostęp do Ojca, dzięki ofierze Jeszua Hamaszijach teraz, gdy będziemy czujni, aby czynić teszuwe (upamietanie się od grzechu), teraz ON nas przyjmie i będziemy mieć z Nim społeczność w Jego Świętości i w Jego Sprawiedliwości. W Nim w Jeszua Hamaszijach mamy odpuszczenie naszych grzechów! Hallelujah! Prorok Izajasz już wtedy uczył lud, że dzieło zbawienia jest dziełem Bożym. – Wajikra 23: 9-11 uczy nas o ceremonii pierwocin, które kapłan przynosił przed ołtarz, a które były cieniem tego, co wypełniło się w Jeszua.
Ew. Jana 20: 17 pokazuje nam, że Jeszua nie pozwolił się dotknąć zanim nie wstąpił do nieba, aby Efezjan 4:8 powieść ze sobą jeńców. Aby wypełnić obrzęd pierwocin. Ew. Mateusza 27: 52-53 daje nam świadectwo, że dokonało się już pierwsze zmartwychwstanie pierwocin świętych, którzy teraz są przed tronem Bożym i wielbią Go wraz z nami tu na ziemi.
Dlatego umacniamy się w wierze, gdy o tym wspominamy wiedząc, że nadejdzie czas zbioru całego żniwa, w którym i my też się znajdziemy. Hallelujah!
Dlatego Szaul pisze w pierwszym liście do wspólnoty mesjańskiej w Koryncie mówiąc: „Albowiem, ilekroć ten chleb jecie, a z kielicha tego pijecie, śmierć Adonaj zwiastujecie, aż przyjdzie.”
Jan zaś odpowiada jakby w naszym imieniu, gdy w Objawieniu mówi tak: „A Ruach i oblubienica mówią: Przyjdź! A ten, który słyszy, niech powie: Przyjdź!, a kto chce, niech darmo weźmie wodę żywota.” Obj. 22:17.
W odniesieniu do tego trzeciego kielicha Jeszua powiedział:
„Podobnie i kielich, gdy było po wieczerzy, mówiąc: ‘Ten kielich to nowe przymierze we krwi mojej, która się za was wylewa’.”
Pomyślmy jaki dowód miłości, jakie zaproszenie? Pesach nie jest tylko moed, który należy pamiętać o Jeszua. Pesach jest Moed, w którym my potwierdzamy, że jesteśmy razem z Nim w Brit Chadasza/ Nowym Przymierzu.
Bracha:
Baruch ata JHŁH Elohejnu melech ha-olam, borei pri hagafen. Amejn.
Błogosławiony jesteś JHŁH, Boże nasz, Królu wszechświata, który stworzyłeś owoc winorośli. Amejn.
Odśpiewajmy pieśń: która najlepiej by w swej treści odzwierciedlała to wydarzenie.
Czwarty Kielich: NADZIEJA.
Szemot 6:7 “wezmę was sobie za lud”.
Ta obietnica mówi nam o czasie, gdy Jeszua zbierze cały Jisrael. Dla osoby wierzącej w Jeszua ten kielich mówi o wielkiej nadziei, że pewnego dnia Jeszua Hamaszijach powróci, aby zabrać swoja oblubienice: wspólnotę mesjańska Jisraela. Tych, którzy przyjęli miłość prawdy i którzy przestrzegają przykazania Boże i maja wiarę Jeszua. Obj. 12:17 i Obj. 14:12. Jak jest napisane:
„Gdyż sam Adonaj na dany rozkaz, na glos archanioła i trąby Bożej zstąpi z nieba; wtedy najpierw powstaną ci, którzy umarli w Maszijach.
Potem my, którzy pozostaniemy przy życiu, razem z nim porwani będziemy w obłokach w powietrze, na spotkanie Adonaj; i tak zawsze będziemy z Adonaj.” 1 Tesal. 4: 16-17.
Zauważmy, że Jeszua nie wypił tego czwartego kielicha, albowiem zaraz po wypiciu trzeciego kielicha w Ew. Mateusza 26:30 czytamy: „ a gdy odśpiewali hymn, wyszli ku Górze Oliwnej.”
W tym czasie, gdy opuszczali miejsce, gdzie spożywali Seder, pojawili się w pobliżu Góry Oliwnej, wówczas, jak podaje Flawiusz, wszyscy wokół Beit Hamigdasz/Świątyni słyszeli płacz baranków paschalnych, które były zabijane przez cala dobę. Jeszua z pewnością słyszał ich glos płaczu wiedząc, że one Jego symbolizują, i że już następnego dnia On sam będzie ofiarowany, aby wypełnić ten symbol baranka Paschalnego. W jakiej musiał być rozpaczy, i co musiał przeżywać w tym momencie, tego nie da się opisać…
Ta część Sederu poświecona jest przyszłemu wyzwoleniu ludu Bożego, ponieważ w pierwszym etapie Jisrael zawiódł. Zamiast stać się pośrednikiem pomiędzy Bogiem a narodami. Uczynił wszystko, aby narody były odizolowane od Boga. Budując prawa i przepisy, których sami nie potrafili udźwignąć i wypełnić. Dlatego posłał Elohim Syna swego na świat, aby w Nim pojednać świat ze Sobą. Lecz zanim dojdzie do końcowego pojednania świata wiernych z Bogiem. Podobnie jak w przypadku pierwszego przyjścia Jeszua, gdzie poprzedził go Duch Eliasza w Janie synu Zachariasza (Chrzcicielu/Zanurzycielu), tak też ma być przed powtórnym przyjściem Jeszua. Prorok Malachiasz zapowiedział: „Pamiętajcie o zakonie Mojżesza, mojego sługi, któremu przekazałem na Herobie ustawy i prawa dla całego Jisraela!
Oto ja pośle wam proroka Eliasza, zanim przyjdzie wielki i straszny dzień JHŁH.” Ks. Malachiasza 3:22-23.
Słowa proroka mówią o dniach końca, poprzedzających Sąd Boży nad światem, który ma się odbyć w dni ostateczne. Słowa proroka są potwierdzone w Objawieniu Jana, gdzie czytamy o pojawieniu się w dniach ostatecznych „dwóch świadków”, którzy mówią tak jak słowa proroka Malachiasza; zobaczmy wers 11:6 „Oni mają moc zamknąć niebiosa, aby nie padał deszcz za dni ich prorokowania; mają też moc nad wodami, by je zamienić w krew i dotknąć ziemię wszelką plagą, ilekroć zechcą.” Ci dwaj świadkowie wykonują znaki, które czynili Mojżesz i Eliasz. To jest to samo poselstwo, o którym mówi Malachiasz.
Dlatego do dzisiejszego dnia, gdy kończy się Seder zamyka się drzwi, które należy mieć nieco uchylone, na znak, że oczekujemy pojawienia się Eliasza, dla którego na stole przygotowaliśmy zastawę i puste krzesło.
Bracha:
Baruch ata JHŁH Elohejnu melech ha-olam, borei pri hagafen. Amejn.
Błogosławiony jesteś JHŁH, Boże nasz, Królu wszechświata, który stworzyłeś owoc winorośli. Amejn.
Tradycyjnie Seder kończy się wykrzykując powiedzenie:
Leszana(h) haba Bi-Jejeruszalajim!
Nastepny rok w Jeruszalajim!
A następnie odśpiewujemy pieśń: Elijahu Hanawi
Posłuchaj wersji wideo: http://www.youtube.com/watch?v=KNIw6Otfddw
Ostatnia cześć Sederu to Błogosławieństwo Aronowe, które śpiewa/wypowiada Ojciec/Mąż nad całą rodziną.
Bemidbar/4Moj. 6: 23. “Powiedz Aronowi i jego synom: Tak będziecie błogosławić synów Jisraelskich, mówiąc do nich:
Jewarechecha Adonaj weiszmerecha
Ja’er Adonaj panaw ejlecha wichunecha
Jisa Adonaj panaw ejlecha
Wejasem lecha Szalom.
Niech ci błogosławi JHŁH i niechaj cię strzeże
Niech rozjaśni JHŁH oblicze swoje nad tobą i nich ci miłościw będzie
Niech obróci JHŁH twarz swoja ku tobie i niech da ci pokój.
Odpowiadamy śpiewając :
Ken Jehi racon. – Niech to będzie Twoją wolą.
Chag Sameach!
Mesjański rabin
Eugeniusz Emet Banak