Jom Terua
Wajikra 23:24/Bemidbar 29:1
Szalom Miszpocha Moed Jom Terua, to inaczej mówiąc święto zwane, jako Dzień Trąbienia lub bardziej dosłownie Dzień Dmuchania/Dęcia. W Torze nie ma wzmianki w tych wersach mówiących o Jom Terua, w jakie instrumenty należy dąć. Ale w innych wersach z Tory dowiadujemy się, że trąbienia dokonywano przy pomocy trąb (Bemidbar 10:2) lub szofaru-rogu (Wajikra 25:9).
Jom Terua ma również inne nazwy, jedną z najbardziej znanych i kontrowersyjnych jest ta, która jest bardziej powszechna w kilmatach rabinicznych, tak zwana „Rosz Haszana”, co znaczy „Głowa Roku”. Czyli inaczej mówiąc, że ten pierwszy dzień nowiu księżyca siódmego miesiąca Tiszri jest Głową/początkiem roku albo po prostu pierwszym dniem nowego roku. Oprócz tych dwóch nazw są jeszcze inne, o których może więcej innym razem.
Często ludzie zadają pytanie, dlaczego Jom Terua ma nazwę Rosz Haszana, skoro jest siódmym, a nie pierwszym miesiącem w kalendarzu Żydowskim? Zacznijmy od tego, że w Torze jest tylko jedna nazwa tego moed, a jest nią „Jom Terua”, czyli Dzień Trąbienia!
Nazwa Rosz Haszana zaś wzięła się z tradycji, jaką zaadoptował Judaizm będąc na wygnaniu w Babilonie. Ba, nawet nazwa tego siódmego miesiąca, jaką dziś jest „Tiszri” jest również zapożyczona z pogańskiego kalendarza Babilończyków i ma dwa znaczenia „Miesiąc mocnych, lub Miesiąc starożytnych”
W starożytnym, biblijnym Judaizmie z czasów przed babilońskich ten siódmy miesiąc nazywał się, „Etanim”, co znaczy „zawsze płynące potoki”. Zobacz 1 Królewska 8:2. (BT)
„Zebrali się więc u króla Salomona wszyscy Izraelici w miesiącu Etanim, na święto [Namiotów] przypadające w siódmym miesiącu.”
Dobrze jest więc, abyśmy pamiętali o tej oryginalnej nazwie tego miesiąca. Znany powszechnie historyk Żydowski z I wieku n.e. Flawiusz pisze w tym temacie, że:
„Egipcjanie rozpoczynali swój nowy rok jesienią, ale Mosze wyznaczył „Nisan”, który odpowiada macedońskiemu miesiącu, jako pierwszemu z roku dla Moadim, ponieważ on (Mosze)w tym miesiącu wyprowadził ich z Egiptu, dlatego właśnie Mosze ustanowił, że ten miesiąc powinien być obchodzony, jako pierwszy, aby uczcić Boga, a przy tym zachował on (Mosze) oryginalny porządek miesięcy dla kupowania i sprzedawania.” (Tłumaczenie własne z angielskiej wersji „Antiquities of the Jews 1, 3,3.)
Tak więc, według Flawiusza zapisu wynika, że to właśnie Mosze wprowadził nazwę pierwszego miesiąca, jako „Nisan” (objawiony w Torze jako Awiw) i jako pierwszy z miesięcy.
Na potwierdzenie takiej tradycji o końcu roku w okresie jesieni, rabinistyczny Judaizm wspiera się wersami z: Szemot 23:16 i 34:22, gdzie faktycznie mowa jest o jesieni i zakończeniu zbiorów w „końcu roku”. Czy zatem od wiosny do jesieni trwa cały cykl roku? I mamy przy tym dwa początki roku? Hm?
Tak właśnie tłumaczy ten dylemat Judaizm Rabiniczny.
O nazwie pierwszego miesiąca, jako „Nisan” wspominają również o tym mędrcy Judaizmu tacy, jak Rambam. (Zobacz opis w Torze Pardes Laudera Księga Druga Szemot str. 94 do wersu 12:2). Tam mamy potwierdzanie, że nazwą tego pierwszego miesiąca jest „Nisan”, czyli ta zapożyczona nazwa macedońskiego kalendarza, o której wspomina Flawiusz.
W Torze, Szemot 13:4 w stosunku do nazwy tego pierwszego miesiąca pisze: „Hajom atem jocim bechodesz haawiw”, czyli: „Dzisiaj wychodzicie w miesiącu Awiw”. Awiw znaczy „dojrzewające kłosy zboża”
Tak wiec, biorąc pod uwagę te zmiany, możemy być pewni, że Nowy Rok „Rosz Haszana” powinien być rozpoznawany podczas Rosz Chodesz (Nowiu Księżyca) w miesiącu Awiw. Czyli najczęściej w okresie marca. Ale to nie wszystko w tym temacie.
Biorąc pod uwagę tradycję i pisma Mędrców Judaizmu, czyli tak zwaną Torę Ustną, w której jest wiele odnośników do tego, że to właśnie w ten dzień: 1 Tiszri został stworzony Adam i Chawa. Dlatego powszechnie uznane jest w Rabinicznym Judaizmie, że ten dzień jest też pamiątką początku stworzenia, a co za tym idzie i początkiem roku. Pomimo, że w Torze wyraźnie czytamy nakaz rozpoznania Awiw, jako pierwszego miesiąca roku (Szemot 12:2 i 13:4), a Jom Terua występuje w siódmym miesiącu. Według tradycji Judaizmu, w tym dniu Adam zgrzeszył, i tak na przykład czytamy w Wajikra Raba 29:1, gdzie tradycja Judaizmu podaje o Adamie, że:
„Tak jak żeś stał przede mną na sądzie w tym dniu i wyszedłeś wolno, tak też twoje dzieci będą w tym dniu stały przede mną na sądzie i też wyjdą wolni” (Tłumaczenie własne).
Dlatego właśnie powstała tradycja, aby cały miesiąc poprzedzający pierwszy dzień Tiszri, uczynić miesiącem teszuwy (upamiętania się z grzechu). A przy tym, pierwszy dzień Tiszri jest rozpoznawany, jako początek 10 dni sądu Bożego, który ma się zakończyć z dniem Jom Kipur.
Tak wiec zgadzając się, czy też nie zgadzając się z uznaniem pierwszego dnia miesiąca Etanim (Tiszri), że on jest Rosz Haszana, czyli Nowy Rok, jedno możemy uznać, że podobnie jak w Judaizmie Rabinicznym, tak też u nas w Judaizmie Mesjańskim, uznajemy ten szósty miesiąc Elul, iż jest adwentem dnia sądu i czasem dla teszuwy. Pozwólcie, że to wam uzasadnię nieco później. Różnimy się jednak w rozpoznaniu czasu, kiedy ten dzień przypada, jak i również w poselstwie, jakie zawiera ten dzień Jom Terua;
Jak już wspomnieliśmy w poprzedzającym ten moed artykule, w tym miesiącu Elul dużo trąbi się w Szofar. Dlatego, że prorocy właśnie dęcia w trąby/Szofar używali, jako symbolu do nawoływania do przebudzenia się z grzechu i powrotu do wierności przymierzu i przygotowania się do nadejścia Hajom Din (dnia sadu). I tak na przykład zobaczmy do: Joel 2:15-18, gdzie prorok ten nawołuje do teszuwy używając tego symbolu trąbienia
„Na Syjonie dmijcie w róg, zarządźcie święty post, ogłoście uroczyste zgromadzenie. (16) Zbierzcie lud, zwołajcie świętą społeczność, zgromadźcie starców, zbierzcie dzieci, i ssących piersi! Niech wyjdzie oblubieniec ze swojej komnaty a oblubienica ze swego pokoju! (17) Między przedsionkiem a ołtarzem niechaj płaczą kapłani, słudzy Pańscy! Niech mówią: Przepuść, JHŁH, ludowi Twojemu i nie daj dziedzictwa swego na pohańbienie, aby poganie nie zapanowali nad nami. Czemuż mówić mają między narodami: Gdzież jest ich Bóg?”
Wielu biblistów widzi tu, w tym tekście nawoływanie do Jom Terua. Inny przykład teszuwy i używania do tego celu szofarów znajdziemy w: 2 Kronik 15:12,14. Tu mamy opis, jak to podczas reform za czasów króla Asy, w ten właśnie sposób zatwierdzono ich teszuwe:
„Zobowiązali się przymierzem szukać JHŁH, Boga ich ojców, z całego serca i z całej duszy. (13) Będzie skazany na śmierć każdy, kto by – mały czy wielki, mężczyzna czy kobieta – nie szukał JHŁH, Boga Izraela. (14) Przysięgli więc wobec JHŁH donośnie wśród okrzyków radości i dźwięków trąb i rogów.”
Izajasz 58:1 w szczególny sposób nawołuje do teszuwy używając właśnie alegorycznie obrazu dźwięku szofaru:
„Krzycz na całe gardło, nie przestawaj! Podnoś głos twój jak trąba! Wytknij mojemu ludowi jego przestępstwa i domowi Jakuba jego grzechy!”
Dęcie w Szofar w pismach proroków jest ściśle powiązane z Sądem Bożym. Zobaczmy jak Joel 2:1 nawołuje do ogłoszenia dnia sądu poprzez dęcie w Szofar:
„Dmijcie w róg na Syjonie, a wołajcie na górze mej świętej! Niechaj zadrżą wszyscy mieszkańcy kraju, bo nadchodzi dzień JHŁH, bo jest już bliski. (2) Dzień ciemności i mroku, dzień obłoku i mgły. Jak zorza poranna rozciąga się po górach lud wielki a mocny, któremu równego nie było od początku i nie będzie po nim nigdy aż do lat przyszłych pokoleń. (3) Przed nim ogień pożerający, a za nim płomień palący; ziemia ta jest przed nim jak ogród Eden, lecz po nim będzie pustym stepem i przed nim nikt nie ujdzie.”
Inny prorok: Sofoniasz również nawiązuje do dnia sądu (jom hadin) używając symbolu dęcia w Szofar:
„Bliski jest wielki dzień JHŁH, bliski i rychły on bardzo; głos dnia JHŁH okrutny; wtedy z rozpaczy zakrzyknie i mocarz. (15) Dzień ów będzie dniem gniewu, dniem ucisku i utrapienia, dniem ruiny i spustoszenia, dniem ciemności i mroku, dniem chmury i burzy, (16) dniem trąby i krzyku wojennego – przeciwko miastom obronnym i przeciw basztom wysokim.”
Podobnie w Brit Chadasza mamy tę samą analogię do trąbienia, jako sygnału do upamiętania się z grzechu i zapowiedzi szybko nadchodzącego sądu Bożego. Zobaczmy Objawienie 9:19-20 (BT) Trąbienie szóstego Anioła, który ogłasza wyroki JHŁH w celu teszuwy:
„A pozostali ludzie, nie zabici przez te plagi, nie odwrócili się od dzieł swoich rąk, tak by nie wielbić demonów ani bożków złotych, srebrnych, spiżowych, kamiennych, drewnianych, które nie mogą ni widzieć, ni słyszeć, ni chodzić (21) Ani się nie odwrócili od swoich zabójstw, swych czarów, swego nierządu i swych kradzieży.”
Ta symbolika w trąbienia w Objawieniu Jana jest wyraźnym nakazem i wołaniem do teszuwy. Brit Chadasza jest wiec kontynuacją tego obrazu, użycia dęcia w Szofar, jako przebudzenia się do biblijnej teszuwy, o której mówili prorocy. Czyli ogłaszania dnia sądu Bożego. Zatem podsumowując możemy śmiało potwierdzić, że poselstwo jakie niesie w sobie Jom Terua, to nic innego jak Dzień Sądu! Zatem wypełnienie się tego moed wciąż jest przed nami, a my musimy być otwarci na to poselstwo, aby nie okazało się, że zostajemy w tyle.
Przygotowania Chawura (Grupy) do modlitwy w domu na Moed Jom Terua.
Do przygotowania się do zgromadzenia na modlitwę i uświęcenia Moed Jom Terua potrzebujemy:
- Szofar (róg), albo trąbkę.
To jest nasza micwa, aby podczas tego Moed, w czasie zgromadzenia przypomnieć sobie, jakie to są dźwięki, które mamy nakazane, aby znać z Bemidbar/ Na pustyni (IV Mojż.) 10, a są to cztery sygnały:
a) Tekija – długi dźwięk
b) Szewarim – 3 krótkie dźwięki
c) Terua – 9 krótkich dźwięków
d) Tekija Gedola – 1 długi dźwięk zakończony wysokim tonem jak okrzyk.
Zobacz wideo, gdzie są pokazane te cztery sygnały według nakazu z Tory, Bemidbar 10
{youtube}hv08MoXJ8FI{/youtube}
Jeśli posiadasz Szofar lub trąbkę, ważne jest to, aby nauczyć się wydawać te dźwięki.
- Twila (zanurzenie).
To jest biblijna tradycja, aby przed Jom Terua dokonać teszuwy (upamiętania się) od grzechu. Przeznaczamy na to cały miesiąc Elul, który poprzedza Jom Terua. Szukając pojednania najpierw z ludźmi, a później z naszym Elohim.
I wówczas na zakończenie naszej teszuwy, zwykle w przed dzień Jom Terua należy dokonać twili, czyli ceremonialnego zanurzenia się w żywej wodzie. Czyli w rzece lub jeziorze. Twila jest fizycznym znakiem naszej duchowej rzeczywistości, że dokonaliśmy całkowitego oczyszczenia się z grzechu. Znakiem odpłaty za szkody wyrządzone ludziom, czy to fizyczne straty, czy też moralne. Aby później pojawić się przed ołtarzem naszego Elohim, szukając Jego przebaczenia za nasze grzechy. Twila to tradycja i micwa z Tory, która zawsze była czyniona na znak zakończenia się dni nieczystości. Autor Listu do Żydów (Hebr.) podtrzymuje ten element Twili, aby towarzyszył on naszej teszuwie. Hebr. 10:22
„21) Mając zaś kapłana wielkiego, który jest nad domem Bożym, (22) przystąpmy z sercem prawym, z wiarą pełną, oczyszczeni na duszy od wszelkiego zła świadomego i obmyci na ciele wodą czystą.”
To, że wierzymy w Jeszua HaMaszijach gwarantuje nam, że Jego krew jest nam dana ku pojednaniu się z JHŁH. Podobnie jak to było w Starym Przymierzu. Gdzie wówczas krew zwierząt służyła do pojednania się z JHŁH.
Pamiętajmy o tym, że w czasach Starego Przymierza nie można było pojednać się z JHŁH bez uprzedniego pojednania się z ludźmi. Tak też i jest teraz w Nowym Przymierzu.
Po takiej surowej teszuwie, gdzie upewnimy się, że ani Słowo Boże, ani nasze sumienie przed JHŁH nas nie oskarża, dopiero wówczas możemy uczynić twile.
Tradycyjnie w Judaizmie starożytnym i w niektórych kręgach dzisiejszego Judaizmu takie zanurzenie odbywało i odbywa się bez świadków i nago. Po takiej twili zakłada się nowe rzeczy a nie te, które mięliśmy na sobie uprzednio przed zanurzeniem się. Zwykle takie zanurzenia odbywały i odbywają się w zamkniętych pomieszczeniach tzw. mykwach (zbiornikach z żywą wodą).
My zaś, jeśli nie mamy, dostępu do takich zamkniętych pomieszczeń zwanych mykwa, jesteśmy ograniczeni do zachowywania tego obrządku w naturalnych zbiornikach wody.
Pamiętajmy!
Nie mamy takiej możliwości, abyśmy bez biblijnej teszuwy byli obmyci krwią Jeszua HaMaszijach z naszych grzechów i zostali jednocześnie przyodziani w lśniący bisior, jeśli nie uczynimy najpierw teszuwy. Dlatego ważne jest, aby poważnie przygotować się na ten dzień Jom Terua. Pamiętajmy o tym, że celem Nowego Przymierza jest to, aby doprowadzić nas do upamietania się od grzechu.
- Przygotować sobie całkowity ubiór na biało
Ponieważ Moed Jom Terua niesie poselstwo dnia Sądu, gdzie my w Jeszua HaMaszijach oczekujemy naszego pojawienia się przed tronem Bożym przyobleczeni…….. Objawienie Jana 19:8:
„i dano jej oblec bisior lśniący i czysty – bisior bowiem oznacza czyny sprawiedliwe świętych.”
Dlatego w ten dzień tego święta ubieramy się w białe szaty, które symbolizują czystość, o której mówi nam Objawienie 19:8. Nasz całkowity biały ubiór jest fizycznym znakiem naszej duchowej rzeczywistości, naszej duchowej i fizycznej czystości i świętości przed JHŁH. W ten sposób przygotowujemy się jak na treningach zawodowych sportowców tyle tylko, że my dążymy do świętości biblijnej, aby zakończyć nasz bieg jako zwycięzcy. Przypomnijmy sobie jak nasz Adonaj Jeszua HaMaszijach opisał nam takie przygotowanie się na jego powtórne przyjście, mam na myśli przypowieść o 5 mądrych niewiastach z przypowieści w Mat 25:1 – 13. BT
„1 Wtedy podobne będzie królestwo niebieskie do dziesięciu panien, które wzięły swoje lampy i wyszły na spotkanie pana młodego. (2) Pięć z nich było nierozsądnych, a pięć roztropnych. (3) Nierozsądne wzięły lampy, ale nie wzięły z sobą oliwy. (4) Roztropne zaś razem z lampami zabrały również oliwę w naczyniach. (5) Gdy się pan młody opóźniał, zmorzone snem wszystkie zasnęły. (6) Lecz o północy rozległo się wołanie: Pan młody idzie, wyjdźcie mu na spotkanie! (7) Wtedy powstały wszystkie owe panny i opatrzyły swe lampy. (8) A nierozsądne rzekły do roztropnych: Użyczcie nam swej oliwy, bo nasze lampy gasną. (9) Odpowiedziały roztropne: Mogłoby i nam, i wam nie wystarczyć. Idźcie raczej do sprzedających i kupcie sobie! (10) Gdy one szły kupić, nadszedł pan młody. Te, które były gotowe, weszły z nim na ucztę weselną, i drzwi zamknięto. (11) W końcu nadchodzą i pozostałe panny, prosząc: Panie, panie, otwórz nam! (12) Lecz on odpowiedział: Zaprawdę, powiadam wam, nie znam was. (13) Czuwajcie więc, bo nie znacie dnia ani godziny”
Olej jest symbolem namaszczenia Ruach HaKodesz (Duchem Św.), który to ma podporządkować nas Prawu Bożemu Rzym. 8:7-9. Lampą naszą jest Słowo Boże.
Jeszua zapowiedział, że Ruach przyjdzie i przekona świat o grzechu, o sprawiedliwości i o sądzie. Ew. Jana 16:8
Jeśli zatem mamy być gotowi na sąd, wobec tego przygotujmy się na niego, abyśmy byli godni otrzymać czysty lśniący bisior!
- Taszlich (wrzuci)
W dzień Jom Teruach, jest to już bardzo stara tradycja w Judaizmie, aby gromadzić się nad żywymi zbiornikami wód i mieć przygotowane małe kamyczki w naszych kieszeniach, aby wspomnieć na miłosierdzie naszego Elohim, który zapowiedział, że te grzechy, które będą nam odpuszczone On wrzuci je do głębin morskich. Zobacz Micheasza 7:19 (BT)
„Ulituje się znowu nad nami, zetrze nasze nieprawości i wrzuci (taszlich) w głębokości morskie wszystkie nasze grzechy.”
Zanim wrzucimy nasze kamyczki do wody, pomyślmy, że one symbolizują nasze odpuszczone grzechy.
Tradycyjnie zanim wrzucimy te kamyczki do wody odmawiana jest krótka modlitwa:
„Adonaj Ty wrzucisz wszystkie nasze grzechy w głębiny morskie, wrzuć więc wszystkie grzechy twego ludu, domu Izraela, do miejsca gdzie one nie będą pamiętane nigdy więcej, bądź wspominane nigdy więcej, i już nikomu nie powrócą one do pamięci” (tłum. własne).
- Miód i jabłka.
Inna stara tradycja, to zaserwować po świętym zgromadzeniu miód i jabłka, które są symbolem naszego odkupienia, które fizycznie może być porównane do słodkości, jakie mają świeże jabłka zamoczone w miodzie.
Jom Terua ma głębokie znaczenie w Judaizmie Mesjańskim, inne niż w tradycyjnym Judaizmie. Albowiem Dęcie w Szofar w dzień Jom Terua zapowiada nam powtórne pojawienie się Jeszua HaMaszijach, tym razem jako Zbawiciela dla zbawionych i jako Sędziego dla pozostałych.
Dla nas, którzy dokonamy przygotowania się na Jego przyjście oczekujemy w tym dniu słodkiej obietnicy.
Pierwszy List Szaula do Wspólnoty Mesjańskiej w Tesalonikach 4: 16-18 (BT)
„16 Sam bowiem Adonaj zstąpi z nieba na hasło i na głos archanioła, i na dźwięk trąby Bożej, a zmarli w Maszijach powstaną pierwsi. 17 Potem my, żywi i pozostawieni, wraz z nimi będziemy porwani w powietrze, na obłoki naprzeciw Adonaj, i w ten sposób zawsze będziemy z Adonaj. (18) Przeto wzajemnie się pocieszajcie tymi słowami!”
Szaul dalej pisze w Pierwszym Liście do Wspólnoty Mesjańskiej w Koryncie 15: 50-54 (BT)
„50 Zapewniam was, bracia, że ciało i krew nie mogą posiąść królestwa Bożego, i że to, co zniszczalne, nie może mieć dziedzictwa w tym, co niezniszczalne. (51) Oto ogłaszam wam tajemnicę: nie wszyscy pomrzemy, lecz wszyscy będziemy odmienieni. (52) W jednym momencie, w mgnieniu oka, na dźwięk ostatniej trąby – zabrzmi bowiem trąba – umarli powstaną nienaruszeni, a my będziemy odmienieni. (53) Trzeba, ażeby to, co zniszczalne, przyodziało się w niezniszczalność, a to, co śmiertelne, przyodziało się w nieśmiertelność. (54) A kiedy już to, co zniszczalne, przyodzieje się w niezniszczalność, a to, co śmiertelne, przyodzieje się w nieśmiertelność, wtedy sprawdzą się słowa, które zostały napisane: Zwycięstwo pochłonęło śmierć.”
W tradycyjnym judaizmie dzień Rosz Haszana jest pamiątką stworzenia i dniem rozpoczynającym 10 dni sądu, a dla nas ten dzień jest dniem oczekiwania naszego Adonaj Jeszua HaMaszijach i zapowiedzi przejścia ze śmiertelności do nieśmiertelności.
Dla nas jest to symbol zakończenia sądu nad nami i przyobleczenia się w czysty lśniący bisior! Hallelujah!
Nasz Adonaj Jeszua zapowiedział ten temat w Ew. Mateusza 19:28 (BT)
„28 Jeszua zaś rzekł do nich: Zaprawdę, powiadam wam: Przy odrodzeniu, gdy Syn Człowieczy zasiądzie na swym tronie chwały, wy, którzy poszliście za Mną, zasiądziecie również na dwunastu tronach, sądząc dwanaście pokoleń Izraela. (29) I każdy, kto dla mego imienia opuści dom, braci lub siostry, ojca lub matkę, dzieci lub pole, stokroć tyle otrzyma i życie wieczne odziedziczy. (30) Wielu zaś pierwszych będzie ostatnimi, a ostatnich pierwszymi.”
Jom Terua
Jest to dzień zmartwychwstania dla tych, którzy usnęli, a dla tych, którzy będą przy życiu wraz ze zmartwychwstałymi, dzień przemienienia się i powitania naszego Adonaj. Jest to dzień, kiedy udamy się do nieba na wielką ucztę weselną Baranka! Aby później zasiąść w obradach nad sądem 12 pokoleń Izraela.
Czyż to nie jest słodki dzień? Dlatego właśnie w takich to duchowych klimatach obchodzimy Moed Jom Terua. Dla nas jest to dzień radości i pamięci tego, co ma nastąpić i oczekiwania fizycznego pojednania się w świętej czystości z naszym Oblubieńcem Jeszua Hamaszijach!
Schemat Świętego Zgromadzenia w TGD
Moed Jom Teruach: Ks. Kapłańska 23:24-25, Biblia Tysiąclecia
„24) Powiedz Izraelitom: Pierwszego dnia siódmego miesiąca będziecie obchodzić uroczysty szabat, trąbienie w róg i święte zwołanie. (25) Nie będziecie wtedy wykonywać żadnej pracy. Złożycie ofiary spalane dla JHŁH.”
Rozpoczynamy tradycyjnie w przed dzień tego święta wieczorem (Erew Jom Terua) od zapalania świec, i trąbienia Szofarem i tradycyjnych błogosławieństw oraz uroczystą kolacją. Później podczas dnia zbieramy się na święte zgromadzenie, gdzie schemat szabatowej modlitwy może być zaadoptowany do prowadzenia tego zgromadzenia. Podczas zgromadzenia należy wykonać owe wspomniane cztery sygnały szofarem poprzedzając je brachą (błogosławieństwem).
„Baruch ata Adonaj Elohejnu Melech haolam aszer kidszanu bemicwotaw weciwanu liszmoa kol szofar. Amejn”
Błogosławiony jesteś Ty Adonaj Boże nasz, Królu wszechświata, który uświęciłeś nas Twoimi przykazaniami i nakazałeś nam usłyszeć dźwięk szofaru. Amejn”
Czytania podczas świętego zgromadzenia w Jom Terua
- 1 Moj 21:1 – 34 + Maftir: 4 Moj 29:1 – 6
- 1 Samuela 1:1 – 2:10
- 1 Tesaloniczan 4:13 – 18
Tradycyjnie podczas zgromadzenia należy odśpiewać Szechechejanu
“Baruch Ata Adonaj Elohejnu Melech HaOlam Szehechijanu Wekijamanu Wehigijanu Lazeman Ha-ze”
“Błogosławiony jesteś Boże nasz, Stworzycielu Wszechświata, Który utrzymałeś nas przy życiu i doprowadziłeś nas do tego okresu czasu”
{youtube}QjHFMeLTkfc{/youtube}
Ponizej urywek z najwiekszej Judeo Mesjanskiej synagogi w Dalas w Teksasie w USA.
{youtube}tpqiEHfbzpw{/youtube}
Po zakończeniu świętego zgromadzenia spożywamy wspólny posiłek, po czym udajemy się nad wodę, aby dokonać ceremonii zwanej „Taszlich”;
Jom Terua Sameach WeSzana Towa Umetuka 5777!
Szczęśliwego Dnia Trąbienia oraz dobrego i słodkiego Nowego Roku 5777!
Hallelujah!
Niech Twoje Imię Będzie Zapisane w Księdze Żywota!
Mesjański Rabin
Eugeniusz Emet Banak